Βοτανικά χαρακτηριστικά αχλαδιάς
Η αχλαδιά είναι δέντρο φυλλοβόλο, µακρόβιο, µικρού ως µεγάλου µεγέθους (ανάλογα µε το υποκείµενο που χρησιµοποιείται). Σε γενική εµφάνιση µοιάζει µε τη µηλιά, αλλά χαρακτηρίζεται ως πιο ορθόκλαδο.
- Φύλλα: Είναι απλά, κατ’ εναλλαγή, ωοειδή ή καρδιόσχηµα, οδοντωτά, στιλπνά και µακρόµισχα. Ο µίσχος των φύλλων στη βάση του φέρει δύο µικρά παράφυλλα.
- Οφθαλµοί: Διακρίνονται σε βλαστοφόρους και µικτούς και βρίσκονται πλάγια ή επάκρια των βλαστών. Οι βλαστοφόροι οφθαλµοί έχουν σχήµα κωνικό, δεν φέρουν χνούδι και σχηµατίζουν στο σηµείο έκφυσής τους µε τον βλαστό οξεία γωνία, χαρακτήρας που διακρίνει την αχλαδιά από την µηλιά.
- Άνθη: Λευκά, σπανιότερα δε ρόδινα. Παράγονται πριν ή συγχρόνως µε τα φύλλα από µικτούς οφθαλµούς κατά σκιαδόµορφους κορύµβους. Κάθε άνθος αποτελείται από 5 πέταλα, 5 σέπαλα και 20 – 30 στήµονες που φέρουν κόκκινους ανθήρες. Η αχλαδιά ανθίζει λίγο πιο νωρίς από την µηλιά µε σηµαντικές διαφορές ως προς τον χρόνο ανθοφορίας µεταξύ των ποικιλιών καθώς και από χρονιά σε χρονιά. Το νέκταρ των ανθέων της αχλαδιάς είναι φτωχό σε σάκχαρα και έτσι οι µέλισσες δεν τα επισκέπτονται αν υπάρχουν άλλα είδη ανθισµένα. Ικανοποιητικά παραγωγή δίνει η καρπόδεση του 8 – 10% των ανθέων. Επειδή οι περισσότερες ποικιλίες αχλαδιάς είναι αυτόστειρες, εάν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για την πτήση των µελισσών υπάρχει κίνδυνος µειωµένης παραγωγής.
- Καρπός: Είναι άπιο και έχει σχήµα αχλαδόµορφο ή σφαιρικό – πεπλατυσµένο. Είναι ψευδής καρπός επειδή στο σχηµατισµό του συµµετέχουν και άλλα µέρη του άνθους εκτός από την ωοθήκη. Το εδώδιµο τµήµα του καρπού είναι ο ανθικός σωλήνας ο οποίος σχηµατίζεται από τις βάσεις των σεπάλων, πετάλων και στηµόνων. Η αύξηση του καρπού της Ευρωπαϊκής αχλαδιάς ακολουθεί απλή σιγµοειδή καµπύλη, όπως και στη µηλιά. Αντίθετα στις ασιατικές ποικιλίες η αύξηση του καρπού ακολουθεί διπλή σιγµοειδή καµπύλη. Οι ποικιλίες που συγκοµίζονται νωρίς για να συντηρηθούν δεν αποκτούν το πλήρες µέγεθος τους. Τα καρποφόρα όργανα της αχλαδιάς είναι παρόµοια µε αυτά της µηλιάς.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ . Ανάπτυξη καρπών μηλιάς και αχλαδιάς και φυσικοχημικές μεταβολές τους, πτυχιακή εργασία της Μηνοπούλου Χαρίκλειας, Θεσσαλονίκη 2007.