Ευαισθησία ποικιλιών

Για ποιους λόγους μερικές ποικιλίες αραιώνονται ευκολότερα με χημικές ουσίες απ' ότι άλλες, δεν έχει διερευνηθεί συστηματικά μέχρι σήμερα. Η ευκολία ή δυσκολία του αραιώματος πρέπει να οφείλεται σε διαφορές ποικιλιών, όπως 1) στο πάχος της εφυμενίδας και την πυκνότητα των στοματίων που ρυθμίζουν το ρυθμό απορρόφησης δια των φύλλων και καρπών, 2) στη διατήρηση του νερού από τα φύλλα (στη ροδακινιά οι αδένες εκκρίνουν ουσίες, που μεταβάλλουν την επιφανειακή τάση του νερού και οι σταγόνες από τη διαβροχή δεν προσκολλώνται στα φύλλα και τους καρπούς).

Το χαρακτηριστικό αυτό επιτρέπει στις αδενοφόρες ποικιλίες να μην προσβάλλονται από ωίδιο, αρκεί η διάρκεια της βροχής να είναι σύντομη και η υψηλή σχετική υγρασία να μην είναι συνεχής, 3) στη ζωηρότητα των ανθέων και του σταδίου ανάπτυξης των καρπών, 4) στην ταχύτητα μεταφοράς της χημικής ουσίας στη ζώνη αποκοπής, και/ή στο ρυθμό μεταβολισμού της χημικοαραιωτικής ουσίας.

Η σύσταση και το πάχος της εφυμενίδας στη μηλιά ποικίλλει ανάλογα 1) με την ποικιλία 2) της θέσης των καρπών επί του δένδρου και 3) της θερμοκρασίας και υγρασίας της τοποθεσίας του οπωρώνα.

Ο χημικός παράγοντας πρέπει να απορροφηθεί δια της εφυμενίδας και να ενεργήσει τοπικά ή να μεταφερθεί στην περιοχή που θα δράσει. Η μοριακή σύσταση του χημικού παράγοντα πρέπει να είναι τέτοια, που να μπορεί να διαπεράσει αρκετά χημικά εμπόδια. Η επιδερμίδα επικαλύπτεται με μια κηρώδη εφυμενίδα, που απωθεί το νερό. Το κυτταρικό τοίχωμα κάτω απ' το κηρώδες στρώμα είναι από κελλουλόζη και γι' αυτό είναι υδροφυλλικό στο νερό.