Αλληλεπιδράσεις καλίου

Οι αλληλεπιδράσεις του καλίου με τα άλλα θρεπτικά είναι σημαντικές και ορισμένες απ' αυτές έχουν οικονομική σημασία. Π.χ. η σχέση του καλίου με το μαγνήσιο ίσως είναι η σπουδαιότερη μετά την αλληλεπίδραση Ν x Κ περί της οποίας έχει ήδη γίνει εκτενής αναφορά. Το κάλιο ανταγωνίζεται έντονα το μαγνήσιο. Χορήγηση υψηλών δόσεων καλίου μπορεί να μειώσει τη συγκέντρωση του μαγνησίου στα φύλλα με σημαντικές επιπτώσεις στις αποδόσεις. Η αλληλεπίδραση Ν x K φαίνεται ότι σχετίζεται με τη μορφή του αζώτου όσον αφορά τη συνεργιστικότητα ή ανταγωνιστικότητα της. Έτσι έχει βρεθεί ότι η παρουσία υψηλών συγκεντρώσεων ΝΟ₃^- ευνοεί τη συσσώρευση καλίου στα φύλλα. Αντίθετα, η αμμωνιακή μορφή, όπως ήδη αναφέρθηκε, ενεργεί αρνητικά (ανταγωνιστικά) σε βάρος του καλίου. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι ανταγωνιστικές αλληληπιδράσεις μεταξύ των θρεπτικών μπορεί να χρησιμοποιηθούν στην πράξη για την εξουδετέρωση των δυσμενών επιπτώσεων δοθέντος θρεπτικού σε βάρος άλλου, λόγω ανταγωνισμού. Π.χ. η περίπτωση της τοξικής δράσης του ΝΗ₄⁺ που μπορεί να επισυμβεί σε βάρος των φυτών, είναι δυνατόν να εξουδετερωθεί με την εφαρμογή υψηλών δόσεων καλίου. Όσον αφορά στις σχέσεις ΚxMg και KxCa, σύμφωνα με τον Loue (1978) αυτές είναι αμοιβαία ανταγωνιστικές, διαφοροποιούμενες ως προς το γεγονός ότι η μεν πρώτη (ΚxMg) είναι περισσότερο εμφανής όταν ο εφοδιασμός του φυτού με κάλιο είναι χαμηλός. Αντίθετα καθώς αυξάνεται η χορήγηση καλίου στα φυτά, η ανταγωνιστική δράση του μαγνησίου μειώνεται. Τονίζεται ότι η σχέση ΚxMg έχει σημαντική επίδραση στο αμπέλι και στις δενδρώδεις καλλιέργειες. Ως προς τη σχέση KxCa, διαπιστώνεται ότι και αυτή είναι ανταγωνιστική, πλήν όμως λιγότερο έντονη. Η σχέση ΚxMg στα κτηνοτροφικά φυτά έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα, δεδομένου ότι το Μg παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των ζώων. Κατά τον Τodd (1966) η ελάχιστη συγκέντρωση του Μg στα κτηνοτροφικά φυτά πρέπει να είναι 0,25% της ξηράς ουσίας για την αποφυγή της υπομαγνησαιμίας στα βοειδή. Γενικά η ανταγωνιστική δράση του καλίου σε βάρος του μαγνησίου και ασβεστίου είναι εντονότερη απ' ότι των υπολοίπων δυο σε βάρος του καλίου. Πιθανόν, αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι στην καθημερινή πράξη το κάλιο χρησιμοποιείται σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες απ' ότι το μαγνήσιο ή το ασβέστιο. Ως προς τη σχέση Κ/(Mg + Ca), αυτή είναι σταθερή στα φυτά. Οι μεταβολές που ορισμένες φορές παρατηρούνται οφείλονται στην επίδραση διαφόρων παραγόντων όπως του σταδίου ανάπτυξης, της πηγής του αζώτου, προσθήκης ασβεστίου, έλλειψης Μg²⁺ ή Ca²⁺. Τα κατιόντα Μg²⁺ και Ca²⁺ αυξάνουνε ως προς τη συγκέντρωση τους στα φύλλα όταν η περιεκτικότητα του καλίου είναι, αντίστοιχα χαμηλή, γεγονός που συμβάλλει στη μεταβολή της σχέσης Κ/Mg. Γενικά μια μικρή μεταβολή της αναλογίας Κ/Μg μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη του φυτού. Π.χ. μια σχέση Κ/Μg = 10:1 στο καλαμπόκι δεν δημιουργεί προβλήματα στην ανάπτυξη των φυτών. Αντίθετα μια αναλογία Κ/Mg = 14:1 μπορεί να περιορίσει σημαντικά την ανάπτυξη έστω και αν και στις δυο περιπτώσεις η περιεκτικότητα του Μg = 0,3% της ξηράς ουσίας.