Εχθροί πεπονιάς θερμοκηπίου

Προσβολές από έντομα Αφίδες Myzus persicae Η πράσινη αφίδα, η οποία ευθύνεται για τη μετάδοση ιώσεων στην πεπονιά, όπως για παράδειγμα το μωσαϊκό της πεπονιάς(MMV), το μωσαϊκό της αγγουριάς (CMV1), κλπ.

Αphis gossypii Οι αφίδες τρέφονται κυρίως στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και προκαλούν παραμορφώσεις των φύλλων, αλλαγή χρώματος και θάνατο (ξήρανση). Για να περιορίζονται οι ζημιές στο ελάχιστο, θα πρέπει να γίνεται συχνά έλεγχος της καλλιέργειας και μόλις εμφανιστεί προσβολή να γίνεται άμεση επέμβαση με κατάλληλα εντομοκτόνα.

Epitrix cucumeris και άλλα Είναι μικρά κολεόπτερα με χρώμα χρυσίζον ή μεταλλικό μπλέ-μαύρο και τρέφονται από τα φύλλα του φυτού.

Φυλλορρύκτες, Lyriomyza spp. Οι προνύμφες των εντόμων έχουν μήκος 3-6 χλστ., χρώμα κιτρινοπράσινο και αναπηδούν ζωηρά, ενώ τα τέλεια έντομα πετούν. Προκαλούν ζημιά με το άνοιγμα στοών και τη μύζηση του χυμού των φύλλων. Το πρώτο ορατό σύμπτωμα είναι μια λευκή κηλίδα και στη συνέχεια το φύλλο κιτρινίζει.

Κόκκινη αράχνη, Tetranychus bimaculatus και άλλοι Όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλή υγρασία (ξηρασία), η κόκκινη αράχνη και άλλα ακάρεα πολλαπλασιάζονται με γρήγορο ρυθμό και προσβάλλουν την πεπονιά. Στην αρχή τα φύλλα αποκτούν ένα καφέ χρωματισμό και στη συνέχεια επέρχεται η ξήρανση του φυτού. Μέτρα ελέγχου της εξάπλωσης της προσβολής πρέπει να λαμβάνονται ευθύς όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα επί του φυτού, με τα κατάλληλα ακαρεοκτόνα φάρμακα και, επίσης, με μέτρα που σκοπό έχουν τη μείωση της θερμοκρασίας και αύξηση της υγρασίας του περιβάλλοντος, όταν αυτό είναι δυνατό.