Βασική λίπανση πεπονιάς θερμοκηπίου
Η βασική λίπανση περιλαμβάνει την προσθήκη της οργανικής ουσίας και των χημικών λιπασμάτων πριν τη μεταφύτευση, κατά την προετοιμασία του εδάφους.
Για την καλή ανάπτυξη των φυτών και για υψηλές αποδόσεις από την καλλιέργεια της πεπονιάς στο θερμοκήπιο, θα πρέπει η οργανική ουσία του εδάφους να διατηρείται σε καλά επίπεδα, είτε με την προσθήκη καλά χωνεμένης κοπριάς ή άλλων μορφών οργανικής ουσίας κατά την προετοιμασία του εδάφους πριν από την απολύμανση.
Τα χημικά λιπάσματα ενσωματώνονται ή σε ολόκληρο τον επιφανειακό όγκο του εδάφους του θερμοκηπίου σε βάθος 30cm κατά τη διαδικασία της προετοιμασίας του ή κατά μήκος των γραμμών φύτευσης, μετά την απολύμανση. Η βασική λίπανση θα πρέπει να συμπληρώνει εκείνα τα θρεπτικά στοιχεία, τα οποία η χημική ανάλυση έχει επισημάνει ότι βρίσκονται σε επίπεδα πιο χαμηλά από τα επιθυμητά. Οι ανάγκες σε βασική λίπανση στην πεπονιά είναι περίπου οι ίδιες όπως και στην τομάτα. Θα πρέπει επίσης να προσδιοριστεί και η ολική περιεκτικότητα αλάτων στο έδαφος γιατί, όπως είναι γνωστό, υπερβολική συγκέντρωση αλάτων μειώνει την ανάπτυξη του φυτού και περιορίζει την παραγωγή. Για να καθοριστεί το είδος και η ποσότητα των λιπασμάτων της βασικής λίπανσης, λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες των στοιχείων που αφαιρεί μια καλλιέργεια από το έδαφος, τα αποθέματα των θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος και ο τύπος του εδάφους. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι η πεπονιά είναι φυτό που αναπτύσσεται πολύ γρήγορα σε μικρό χρονικό διάστημα και απαιτεί την παρουσία των θρεπτικών στοιχείων σε ικανοποιητική ποσότητα από την αρχή. Θα πρέπει, επομένως, με τη βασική λίπανση να εξασφαλίζεται ολόκληρη η ποσότητα του φωσφόρου που χρειάζεται στα φυτά όλη την καλλιεργητική περίοδο, ικανοποιητικά αποθέματα καλίου γιατί το στοιχείο αυτό προστίθεται και με την επιφανειακή λίπανση, και ποόστητα αζώτου και μαγνησίου, εφόσον αποδειχθεί ότι το έδαφος την χρειάζεται. Σχετικά με το κάλιο, οι ποσότητες που προστίθενται με τη βασική λίπανση δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλες, ώστε να διατηρείται το ολικό ποσό των υδατοδιαλυτών αλάτων στο έδαφος σε χαμηλά επίπεδα. Όσον αφορά το άζωτο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι με τη βασική λίπανση θα πρέπει (εάν χρειάζεται) να εφαρμόζονται αρχικά χαμηλές δόσεις, γιατί περίσσεια αζώτου προκαλεί ανθόρροια και οψιμίζει την καρπόδεση. Εάν η βασική λίπανση γίνεται εμπειρικά, οι ποσότητες και το είδος των λιπασμάτων που συνιστώνται για ενσωμάτωση σε όλη την έκταση του θερμοκηπίου είναι:
Κοπριά (χωνεμένη): 6 τον/στρ. Τριπλό Υπερφωσφορικό (0-48-0): 80 κιλά/στρ. Θειικό κάλι (0-0-48): 60 κιλά/στρ. όταν χρειάζεται: Νιτρική αμμωνία (26-0-0): 30 κιλά/στρ. Θειικό μαγνήσιο : 15-20 κιλά/στρ.
Τα ποσά των λιπασμάτων που προστίθενται στο έδαφος μπορεί να περιοριστούν, εάν η τοποθέτησή τους γίνεται μόνο στην περιοχή του ριζικού συστήματος των φυτών (γραμμές φύτευσης ή θέσεις φύτευσης), και όχι σε ολόκληρη την επιφάνεια του εδάφους, και αν η προσθήκη της επιφανειακής λίπανσης γίνεται σε μικρές ποσότητες και σε συχνά χρονικά διαστήματα ώστε να αξιοποιούνται πλήρως από τα φυτά. Η γενική εφαρμογή στο έδαφος με τη βασική λίπανση ιχνοστοιχείων δεν συνιστάται. Σε περίπτωση που αποδεδειγμένα υπάρχει έλλειψη κάποιων στοιχείων, μπορεί να εφαρμοστεί στο έδαφος, όπως π.χ. το μαγνήσιο. Για άλλα ιχνοστοιχεία, όπως βόριο, μαγγάνιο, μολυβδαίνιο κ.λπ. έλλειψή τους θεραπεύεται η προλαμβάνεται με τη χορήγηση τους μέσω του συστήματος άρδευσης κατά την επιφανειακή λίπανση ή και με διαφυλλικούς ψεκασμούς.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.