Ρόλος του φωσφόρου

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 14:46, 11 Νοεμβρίου 2015 υπό τον Th zografos (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο P αποτελεί συστατικό διαφόρων οργανικών ενώσεων του φυτού και ιδιαίτερα των ενεργοποιημένων υδατανθράκων, π.χ. του 6-φωσφορικού εστέρα της γλυκόζης και της φρουκτόζης, αντίστοιχα, του 1,5-διφωσφορικού εστέρα της ριβουλόζης των φωσφολιπιδίων, νουκλεϊκών οξέων κ.λπ. Συμμετέχει στη ρύθμιση του pH των κυττάρων. Με τη φωσφορυλίωση ενεργοποιεί τους υδατάνθρακες, οι οποίοι γίνονται πιο δραστικοί κατά τις διάφορες βιομηχανικές αντιδράσεις. Το γεγονός ότι ο P είναι συστατικό ορισμένων ενώσεων όπως των νουκλεοτιδίων όπου συνδέεται με υψηλούς δεσμούς χημικής ενέργειας (ATP=τριφωσφορική αδενοσίνη, GTP=τριφωσφορική γουανοσίνη, UTP=τριφωσφορική ουριδίνη), καθιστά τον P βασικό παράγοντα μεταφοράς ενέργειας με διεργασία της φωσφορυλίωσης. Σημαντική επίσης είναι η συμβολή του θρεπτικού αυτού στη μεταφορά και συσσώρευση των υδατανθράκων, καθώς επίσης και στην σύνθεση τους. Εξάλλου, ρυθμίζει και την ενεργότητα των ενζύμων της φωσφοροφρουκτοκινάσης και ADP-glucose phosphorylase και επηρεάζει τον έλεγχο της συνθάσης του αμύλου και της κελουλόζης. Καθώς ο P συμμετέχει ενεργά στον μεταβολισμό των φυτών, η έλλειψη του αναστέλλει την ανάπτυξη τους και όπως είναι φυσικό επηρεάζει όλα τα στάδια της αύξησης του φυτού σε επίπεδο μεταβολισμού. [1]

Βιβλιογραφία

  1. Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, Αθήνα 2003.