Παράγοντες αποσύνθεσης οργανικής ουσίας

Οι παράγοντες, που επιδρούν στην δραστηριότητα των μικροοργανισμών, όπως οι διάφορες εδαφικές, είναι κυρίως εκείνοι που ουσιαστικά ρυθμίζουν την πορεία της διάσπασης της οργανικής ουσίας. Από τα όσα αναφέρθηκαν στις προηγούμενες ενότητες, του παρόντος κεφαλαίου, προκύπτει ότι οι συνθήκες που επιδρούν στην χουμοποίηση είναι:

• Η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας η οποία σαφώς επηρεάζει και την θερμοκρασία του εδάφους. Ψυχρές περίοδοι καθυστερούν την ανάπτυξη των φυτών και την αποσύνθεση της οργανικής ουσίας. Θερμές περίοδοι βοηθούν υψηλή παραγωγή φυτών αλλά και γρήγορη διάσπαση της οργανικής ουσίας. Υψηλή περιεκτικότητα της τελευταίας εμφανίζεται, όταν η θερμοκρασία είναι μεγάλη, όσο δηλαδη απαιτείται, κατά την περίοδο ανάπτυξης των φυτών και μικρή τα υπόλοιπα διαστήματα, οπότε και συσσωρεύεται οργανική ουσία στο έδαφος. Οι διαπιστώσεις αυτές αντικατοπτριζονται και στο γεγονός ότι τα εδάφη που υπάρχουν στις στέπες είναι τα πλουσιότερα από πλευράς χούμου.

• Το εδαφικό νερό. Τόσο τα φυτά όσο και οι μικροοργανισμοί απαιτούν επιπλέον εδαφική υγρασία παράλληλα με την υδατοϊκανότητα. Ξηρασία ή κατάκλυση του εδάφους μειώνει την ικανότητα ανάπτυξης των φυτλων και της αποσύνθεσης της οργανικής ουσίας.

• Η περιεκτικότητα του εδάφους σε θρεπτικά στοιχεία. Η έλλειψη των απαραίτητων στοιχείων, ιδίως του αζώτου, μειώνει την ανάπτυξη των φυτών λόγω κυρίως του ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων μικροοργανισμών και φυτών. Επίσης όσο περισσότερο άζωτο υπάρχει σ' ένα έδαφος τόσο περισσότερο θα διατηρηθεί η οργανική ουσία (γιατί προεξοφλείται το απαραίτητο για τους μικροοργανισμούς άζωτο).

• Η αντίδραση του εδάφους (pH). Όταν οι τιμές pH είναι μεταξύ 6 και 8 θεωρούνται οι καλύτερες για τη δράση και ανάπτυξη των μικροοργανισμών του εδάφους, η οποία περιορίζεται σημαντικά για pH < 4,5 και pH > 8,5. Δυσμενέστερες συνθήκες εμφανίζουν τα όξινα εδάφη.

• Η μηχανική σύσταση. Όπως έχει ήδη σχολιασθεί αργιλώδη εδάφη συγκρατούν περισσότερες ποσότητες χούμου.