Άνθη εσπεριδοειδών

Τα άνθη των εσπεριδοειδών χαρακτηρίζονται για το πλούσιο άρωμά τους, την ευχάριστη θέα, που δημιουργεί το λευκό χρώμα των πετάλων τους σε συδυασμό με το βαθυπράσινο χρώμα των φύλλων τους για την προσελκυστικότητα των εντόμων. Το μέγεθος των ανθέων ποικίλλει στα καλλιεργούμενα είδη, πορτοκαλιά, λεμονιά, γκρέιπ φρουτ, νερατζιά, φράππα, κιτριά, λιμεττία και μανταρινιά από 1.8 εκ. για τα μικρότερα άνθη, μέχρι 3,8 για τα μεγαλύτερα άνθη. Μεγάλα άνθη φέρουν τα είδη φράππα, γκρέιπ φρουτ και κιτριά, μέσου μεγέθους τα είδη, πορτοκαλιά, λεμονιά και νερατζιά και μικρού μεγέθους τα είδη, λιμεττία και μανταρινιά. Συνήθως τα εσπεριδοειδή ανθίζουν την άνοιξη, αλλά υπάρχουν κι εξαιρέσεις, που χαρακτηρίζουν τα είδη κιτριά, λεμονιά και ξινολιμεττία, που έχουν την τάση να παράγουν άνθη όλο το χρόνο. Τα άνθη των εσπεριδοειδών είναι υπόγυνα και κατά κανόνα ερμαφρόδιτα. Η απελυθέρωση της γύρης από τους ανθήρες των ανθέων γίνεται, όταν το στίγμα είναι επιδεκτικό γονιμοποίησης.

Κατά τους Coit, Chandler και Reece, τα άνθη, στα εσπεριδοειδή εμφανίζονται στη μασχάλη των φύλλων, αφ'ενός μεν υπό μορφή μικρών ταξιανθιών, σε βλάστηση της προηγούμενης περιόδου, αφ'ετέρου δε, μονήρη, σε τρέχουσα βλάστηση. Ένα άνθος εσπεριδοειδούς αποτελείται από τον κάλυκα, τη στεφάνη, τους στήμονες και τον ύπερο.

Το νέκταρ των ανθέων εκκρέει από το νεκταροφόρο ή ανθικό δίσκο. Παρατηρείται και εκκροή ενός παχύρευστου, κολλώδους υγρού από τις προεξέχουσες, με μορφή κυττάρων, τρίχες του στίγματος. Το υγρό αυτό χρησιμεύει αφ'ενός μεν, για τη συγκράτηση των κόκκων της γύρης, αφ'ετέρου, σαν υπόστρωμα, για τη βλάστηση των γυρεόκοκκων.

Τα εσπεριδοειδή αν και παράγουν μεγάλο αριθμό ανθέων, μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτά δένει και εξελίσσεται σε ώριμους καρπούς.