Ξιφίας (Xiphias gladius)

Ξιφίας

Σκελετός ξιφία

O Ξιφίας, κοινώς ξιφιός, (επιστημονικό όνομα Xiphias gladius) είναι μεγάλο αρπακτικό ψάρι μεταναστευτικό του οποίου το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η μακρυά και επίπεδη επέκταση της άνω σιαγόνας, η οποία μοίαζει με ξίφος, εξ ου και η ονομασία του. Ο ξιφίας έχει μεγάλο επίμηκες και στρογγυλό σώμα και χάνει όλα τα δόντια και τα λέπια του μέχρι την ενηλικίωση. Μπορεί να ζήσει κοντά στην ακτή. Το μήκος του φτάνει τα 4-4,5 μέτρα, ενώ έχουν καταγραφεί και ξιφίες που το βάρος τους ήταν λίγο μεγαλύτερο από μισό τόνο. Ένας ξιφίας που πιάστηκε στη Χιλή το 1953 είχε βάρος 536,15 κιλά.

Είναι το μοναδικό είδος της οικογένειας των ξιφιιδών.

Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ο ξιφίας βασίζεται στη μεγάλη ταχύτητα (80 χιλιόμετρα την ώρα) και την ευκινησία του, ενώ χρησιμοποιεί το "ξίφος" για να τραυματίσει εχθρούς ή θηράματα, τόσο με εφόρμηση (κάθετα ως λόγχη) όσο και θεριστικά (δεξιά-αριστερά ως δρεπάνι) μέσα σε κοπάδι ψαριών. Ο ξιφίας είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των τόνων. Ένας από τους λίγους φυσικούς εχθρούς του ξιφία είναι ο καρχαρίας μάκο, ο οποίος μπορεί να κυνηγήσει τον ξιφία επειδή είναι αρκετά μεγάλος και γρήγορος, αλλά δεν βγαίνει πάντα νικητής, καθώς ο ξιφίας μπορεί να τον τραυματίσει θανάσιμα.

Μοναδικός πραγματικός εχθρός του ξιφία είναι μικρά θαλάσσια παράσιτα που γαντζώνονται πάνω του και τον βασανίζουν. Στις περιπτώσεις αυτές πλησιάζει τις ακτές και τρίβεται με μανία στα βράχια οπότε και καθίσταται πολύ επικίνδυνος. Το 1959 σημειώθηκε περίπτωση στην Άπω Ανατολή όπου ψαράς κρατώντας καμάκι στη προσπάθειά του να πιάσει ξιφία που τριβόταν σε βράχο, ο ξιφίας πετάχτηκε στον αέρα και κατά την πτώση του έστρεψε το "ξίφος" του κατά του ψαρά τον οποίο και διαπέρασε σκοτώνοντάς τον. Επίσης τον Αύγουστο του 1725 το αγγλικό ιστιοφόρο πολεμικό "Λεοπάρδαλη" κατά την επιστροφή του από την Τζαμάικα παραλλάσσοντας ακρωτήριο δέχθηκε επίθεση από ξιφία στα ύφαλά του στα οποία έμεινε καρφωμένο τμήμα ξίφους του μήκους 22 εκατοστών.