Κυριότερες ποικιλίες μαλακού σιταριού για ψυχρές περιοχές
Για εδάφη φτωχά και ξηρά:
Γ-46025
Πρόκειται για ποικιλία [1] αγανοφόρο, με επιμήκη στάχυ και καρπό κόκκινο. Δίνει αλεύρι καλής ποιότητας. Είναι βραδείας ανάπτυξης ποικιλία, με ικανοποιητική αντοχή στις σκωριάσεις. Είναι η ανθεκτικότερη ποικιλία στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Γ-07783 (Δίο)
Πρόκειται για μία ποικιλία [1] που προήλθε από μετάλλαξη της Γ-38290. Είναι μη αγανοφόρος, με στέλεχος βραχύ και καρπό κόκκινο. Έχει καλή αρτοποιητική αξία. Έχει άριστη αντοχή στο πλάγιασμα και τις σκωριάσεις. Είναι πρώιμη, ευρείας προσαρμοστικότητας και πολύ αποδοτική.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Πτολεμαΐδα 1001
Είναι αγανοφόρος ποικιλία [1], με επιμήκη στάχυ και καρπό κόκκινο. Έχει καλή αρτοποιητική αξία. Η πρώτη ανάπτυξή της είναι έρπουσα, έχει ικανοποιητικό αδέλφωμα, σχετικά καλή αντοχή στο πλάγιασμα και μέτρια αντοχή στις σκωριάσεις.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Για εδάφη γονιμότερα και υγρά:
Αμύντας 417
Είναι αγανοφόρος ποικιλία [1], με επιμήκη στάχυ, κόκκινο καρπό και μέτριο στέλεχος. Έχει πολυ καλή αρτοποιητική αξία. Έχει μέτρια αντοχή στο πλάγιασμα και τις σκωριάσεις, είναι μεσοπρώιμη ποικιλία και πολύ αποδοτική.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Γ-85458
Είναι αγανοφόρος ποικιλία [1], με κόκκινο καρπό και βραχύ στέλεχος. Έχει καλή αρτοποιητική αξία. Έχει άριστη αντοχή στο πλάγιασμα και σχετικά καλή αντοχή στις σκωριάσεις, είναι μεσοπρώιμη και πολύ αποδοτική.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
