Εχθρός μηλοειδών Ανθονόμος

Προσβάλλει κυρίως τη μηλιά και δευτερευόντως την αχλαδιά. Οι προνύμφες του τρέφονται εσωτερικά στα κλειστά άνθη της μηλιάς (μπουμπούκια) και τα καταστρέφουν. Αυτά παραμένουν κλειστά και αποκτούν ένα καφέ χρώμα. Το ακμαίο (σκαθάρι) τρέφεται επίσης από τους οφθαλμούς και τα τρυφερά φύλλα, προκαλώντας και σ’ αυτά τα όργανα ζημιές.

Τα θηλυκά την άνοιξη τοποθετούν τα ωά μέσα στα κλειστά άνθη, ανοίγοντας οπή με το ρύγχος τους. Οι προνύμφες είναι λευκές και άποδες. Ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους μέσα στα κλειστά άνθη και εκεί νυμφώνονται. Το νυμφικό περίβλημα είναι σχεδόν διαφανές, ώστε διακρίνεται η μορφολογία της νύμφης (πόδια, έλυτρα, φτερά, κεραίες). Ο προθώρακας φέρει αιχμηρές κωνικές προεξοχές, που χρησιμεύουν στην διαρραγή του νυμφικού περιβλήματος μετά την ολοκλήρωση της ανάπτυξης (περίπου το Μάϊο). Τα ακμαία (σκαθάρια) έχουν μήκος 4-5 χιλ. και χρώμα σκούρο καστανό. Το σώμα τους καλύπτεται από λεπτό γκρίζο χνούδι. Φέρουν δε το χαρακτηριστικό ρύγχος της οικογένειας Curculionidae. Συμπληρώνει 1 γενεά το χρόνο. Από το καλοκαίρι εισέρχεται σε διάπαυση και διαχειμάζει ως ακμαίο κάτω από το φλοιό των δένδρων ή σε άλλα προστατευμένα μέρη. Δραστηριοποιείται την επόμενη άνοιξη, σε θερμοκρασίες υψηλότερες από 5^oC (Φεβρουάριο-Μάρτιο) και στην αρχή μόνο τις νυχτερινές.

Τρόποι αντιμετώπισης είναι:

• Η χρήση πυρεθρινοειδών.
• Το εντομοφάγο παράσιτο Pimpla pomorum ichneumonidae Hymenoptera.