Πρόσληψη και συσσώρευση μαγγανίου

Η περιεκτικότητα του μαγγανίου στα φύλλα μεταβάλλεται μέσα σε ευρέα όρια, τα οποία κυμαίνονται από 10-1.380ppm. Στην πλειοψηφία των φυτών το εύρος της περιεκτικότητας του είναι πολύ πιο μικρό και κυμαίνεται από 10-50ppm της ξηράς ουσίας. Μερικές ακραίες περιπτώσεις υψηλών συγκεντρώσεων σε Μn παρατηρούνται σε καλλιέργειες όπως της γλυκοπατάτας της οποίας τα φύλλα μπορεί να περιέχουν μέχρι 1.380ppm, της σόγιας 600ppm του βαμβακιού 700ppm. Οπωσδήποτε, πρόκειται περί εξαιρέσεων που δεν αντιπροσώπευαν το σύνολο των καλλιεργούμενων φυτών. Τα φυτά που συγκεντρώνουν υψηλά επίπεδα Mn συνήθως δεν υφίστανται ιδιαίτερες συνέπειες τοξικότητας. Όμως φυτά που κατά μέσον όρο έχουν χαμηλές περιεκτικότητες σε Mn, η τυχόν αύξηση του μπορεί να δράσει τοξικά στην περαιτέρω εξέλιξη τους. Το εύρος της τοξικής συγκέντρωσης Mn μπορεί να κυμαίνεται από 200-5.300ppm και εξαρτάται από το φυτό. Έτσι, π.χ. 200ppm μαγγανίου μπορεί να είναι τοξικά για το καλαμπόκι, ενώ τον ηλίανθο μπορεί να τον επηρεάσουν τοξικά τα 5.300ppm. Η τοξικότητα του μαγγανίου εξαρτάται όχι μόνο από την υψηλή συγκέντρωση, αλλά και από τη θερμοκρασία, η οποία όσο πιο υψηλή είναι τόσο πιο τοξικό καθίσταται το Μαγγάνιο. Σημαντικό ρόλο παίζει, στην πρόσληψη του Μαγγανίου και η παρουσία άλλων κατιόντων όπως του Μn²⁺