Συγκομιδή καρπού πεπονιάς θερμοκηπίου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το στάδιο της ωρίμανσης που πρέπει να έχει το πεπόνι κατά τη συγκομιδή καθορίζεται από διάφορους παράγοντες όπως ο χρόνος που απαιτείται για να φθάσει ο καρπός στην αγορά, η μέθοδος μεταφοράς, η ποικιλία, η θερμοκρασία κατά και μετά τη συγκομιδή κ.α. Όταν οι καρποί προορίζονται για τις ντόπιες αγορές που βρίσκονται σε μικρές αποστάσεις, οι καρποί πρέπει να παραμείνουν και να ωριμάσουν στα φυτά, αντίθετα όταν θα μεταφερθούν μακριά κόβονται πιο νωρίς, χρειάζεται όμως προσοχή να μην κόβονται άγουροι, οπότε έχουν υποβαθμισμένη ποιότητα. Μόνο οι ώριμοι καρποί έχουν τα χαρακτηριστικά της καλής ποιότητας που είναι η γλυκύτης, η καλή υφή και το άρωμα της σάρκας. Το πεπόνι δεν αύξανει την περιεκτικότητα του σε σάκχαρα μετά τη συγκομιδή, αλλά παρατηρείται κάποια βελτίωση στο άρωμα και την υφή του καρπού μετά τη συγκομιδή. Για αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων, καλό είναι ο καρπός να παραμένει στο φυτό μέχρι να φτάσει στο μεγαλύτερο βαθμό ωρίμανσης και στη συνέχεια να ψύχεται μέχρι να φθάσει στον καταναλωτή. Όμως, οι καρποί δεν πρέπει να παραμένουν πάνω στο φυτό και να υπερωριμάζουν, γιατί υποβαθμίζεται η ποιότητα και μειώνεται η εμπορική τους αξία. Η συγκομιδή των καρπών συνήθως γίνεται κάθε 3-5 ημέρες, εάν όμως οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές τότε επαναλαμβάνεται πιο συχνά. Συνιστάται να γίνεται το πρωί, όταν οι καρποί έχουν χαμηλή θερμοκρασία, διαφορετικά πρέπει να γίνεται πρόψυξη του καρπού. [1]

Βιβλιογραφία

  1. Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.