Εχθρός ηλίανθου Τιπούλα
Η τιπούλα (Tipula paludosa) αποτελεί ενάν από τους πιο συνηθισμένους εχθρούς του ηλίανθου. Τα ενήλικα εμφανίζονται συνήθως το Σεπτέμβριο. Στο στάδιο της προνύμφης το Tipula paludosa μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στις ρίζες και των άλλων φυτών.
Τα νεαρά φυτά μπορεί να προσβληθούν πάνω και κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με αποτέλεσμα να εμφανίζουν πολλά διαφορετικά συμπτώματα. Τα φύλλα γίνονται μικρά και δείχνουν εξασθενημένα και η βάση του βλαστού είναι τραυματισμένη προκαλώντας κιτρίνισμα ή και θάνατο του φυτού. Τα εναέρια τμήματα του φυτού καταστρέφονται μόλις φτάσουν σε ύψος 1-2cm. Η υποψία της προσβολής από το Tipula paludosa επιβεβαιώνεται εύκολα με την παρουσία των προνυμφών δίπλα στο προσβεβλημένο φυτό. Τα ενήλικα του Tipula paludosa είναι μεγάλα σε μέγεθος, το σώμα τους είναι λεπτό και έχει χρώμα γκρι καφέ. Τα πόδια τους είναι μεγάλα σε μέγεθος και οι κεραίες τους έχουν πολλούς συνδέσμους. Τα ενήλικα του Tipula paludosa είναι μεγάλα σε μέγεθος, το σώμα τους είναι λεπτό και έχει χρώμα γκρι καφέ. Τα πόδια τους είναι μεγάλα σε μέγεθος και οι κεραίες τους έχουν πολλούς συνδέσμους. Τα ενήλικα έντομα εμφανίζονται να πετάνε συνήθως μεταξύ του Ιουλίου και νωρίς το Σεπτέμβριο. Τα θηλυκά δεν απομακρύνονται από τη περιοχή που γεννήθηκαν και γεννούν τα αυγά τους σε οπές στο έδαφος. Μέσα σε 2-3 εβδομάδες τα αυγά εκκολάπτονται και οι άποδες προνύμφες κάνουν την εμφάνιση τους.
Οι ενήλικες μύγες συνήθως πετούν μεταξύ τελών Ιουλίου και αρχών Σεπτεμβρίου. Επειδή τα θηλυκά αυτού του είδους δεν σκορπίζονται μακριά από τον τόπο όπου εμφανίζονται, τα αυγά εναποτίθενται όλα μαζί στην επιφάνεια του εδάφους ανάμεσα στα χόρτα, κυρίως στο γρασίδι. Μέσα σε 2-3 εβδομάδες τα αυγά εκκολάπτονται και προβάλλουν μικρά δερμάτινα σακάκια χωρίς πόδια. Αυτές οι κάμπιες αναπτύσσονται αργά αλλά παραμένουν δραστήριες στη διάρκεια των περιόδων που ο καιρός είναι μαλακός το φθινόπωρο και το χειμώνα, τρώγοντας από τη βάση του κοτσανιού και τις ρίζες. Από την αρχή της άνοιξης και μετά, μεγαλώνουν ταχύτερα και αρχίζουν να τρέφονται με τα εξωτερικά μέρη του φυτού. Στα τέλη του Μάη ή τον Ιούνιο, τα «δερμάτινα σακάκια» αναπτύσσονται πλήρως σε μέγεθος. Οι καμπιες τότε παύουν να τρέφονται για λίγο μέχρι το στάδιο του κουκουλιού, οπότε δεν τρέφονται καθόλου. Το κουκούλι μένει στο έδαφος και τα έντομα μετακινούνται προς την επιφάνεια λίγο πριν την ενηλικίωση.
Η κατάλληλη αντιμετώπιση επιτυγχάνεται εύκολα με εντομοκτόνα, που ελάχιστα επηρεάζουν άλλους οργανισμούς. Τα εντομοκτόνα με δραστικά συστατικά το chlorpyrifos και το brodifacoum συνιστώνται για την αντιμετώπιση της μύγας.
