Καλλιέργεια εδάφους Παπάγιας

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 10:02, 17 Ιουνίου 2016 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Πρέπει να αποφεύγεται η συγκαλλιέργεια με φασόλια, τομάτες και πιπεριές, κυρίως για τον περιορισμό των νηματώδων σκωλήκων. Η επαναφύτευση παπάγιας στον ίδιο αγρό να αποφεύγεται, αν δεν προηγηθεί απολύμανση του εδάφους ή ο αγρός δεν αφεθεί για κάποιο χρονικό διάστημα σε αγρανάπαυση.

Τα ζιζάνια πρέπει να καταστρέφονται, ιδιαίτερα κατά τα αρχικά στάδια αναπτύξεως των φυτών. Η χρησιμοποίηση φύλλων μαύρου πολυαιθυλενίου, ως εδαφικό επίστρωμα, αυξάνει σημαντικά τη βλάστηση και την παραγωγή των φυτών. Επίσης ως εδαφικό επίστρωμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν άχυρα, τύρφη ή πριονίδια με εξίσου καλά αποτελέσματα. Στα ενήλικα φυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν με προσοχή και τα ζιζανιοκτόνα diuron, paraquat και dalapon, χωρίς το ψεκαστικό διάλυμα να πέσει στα φυτά. (Kasasian, 1971)[1] Παρά ταύτα η μέθοδος που βρίσκει ευρεία εφαρμογή στις τροπικές περιοχές είναι η απομάκρυνση των ζιζανίων με το χέρι.

Βιβλιογραφία

  1. Kasasian, L., Weed control in the tropics", Leonard Hill, 1971.