King (King of Siam)
.jpg)
Ο καρπός της έχει μεγάλο μέγεθος (συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων μανταρινιών), και σχήμα σφαιρικό, πλακέ. Ο φλοιός είναι παχύς (πολύ παχύς για μανταρίνι) και η επιφάνειά του τελείως λεία έως τραχεία. Έχει χρώμα κιτρινοπορτοκαλί έως πορτοκαλί κατά την ωρίμαση. Φέρει 12-14 καρπόφυλλα, που αποχωρίζονται εύκολα. Η σάρκα έχει βαθύ πορτοκαλί χρώμα, είναι τρυφερή, μέτριας περιεκτικότητας σε χυμό και γευστική. Είναι ποικιλία λιγόσπερμη ή πυλύσπερμη (κυτυληδόνες χρώματος κρεμ) και πολύ όψιμη. Διατηρείται καλά πάνω στο δένδρο. Σαν δένδρο είναι μέτριας ζωηρότητας, ορθόκλαδη, μέσου μεγέθους, με λίγα ή καθόλου αγκάθια. Τα φύλλα της είναι μεγάλα, βαθυπράσινα και φέρουν μικρούς μίσχους ελαφρώς πτερυγωτούς. Θεωρείται ποικιλία πολύ παραγωγική και ανθεκτική στο ψύχος (λιγότερο ανθεκτική άλλων ποικιλιών μανταρινιάς). Οι κλάδοι της σπάζουν εύκολα και οι καρποί της είναι ευαίσθητοι στα ηλιοεγκαύματα. Η ποικιλία αυτή για να ωριμάσει και να παράγει καρπούς καλής ποιότητας, έχει μεγάλες ανάγκες σε θερμότητα, γι' αυτό άλλωστε είναι και η πιο όψιμη ποικιλία μανταρινιάς. Ο καρπός της επηρεάζεται από παράγοντες του περιβάλλοντος συμπεριλαμβανομένων των υποκειμένων και του εδάφους. Όταν ως υποκείμενο, σε βαριά εδάφη, χρησιμοποιείται η νερατζιά, το μέγεθος του καρπού είναι μεγάλο, η επιφάνεια του φλοιού σχετικώς λεία και η γεύση εξαιρετική. Πάνω όμως στην τραχύκαρπο λεμονιά, σε ελαφρά εδάφη, η επιφάνεια του φλοιού είναι τραχεία και η γεύση κατώτερη. Σήμερα καλλιεργείται στη Φλώριδα σε μικρή έκταση, γιατί δεν παρουσιάζει εμπορικό ενδιαφέρον.
