Valencia
Ο καρπός της είναι μετρίως μεγάλος σε μέγεθος, έχει σχήμα επίμηκες έως σφαιρικό και καλοχρωματισμένος κατά την ωρίμανση, αλλά ξαναπρασινίζει αργότερα κάτω από διάφορες συνθήκες. Ο φλοιός έχει μέτριο πάχος, είναι σκληρός, δερματώδης και λείος. Η σάρκα είναι πολύ χυμώδης και καλής γεύσης, αλλά συνήθως λίγο ξινή. Ο καρπός διατηρείται πάρα πολύ καλά πάνω στο δέντρο, όπου χάνει λίγο σε ποιότητα, συντηρείται καλά και αντέχει στις μεταφορές. Είναι ποικιλία άσπερμη ή λιγόσπερμη, πολύ όψιμης ωρίμανσης και εξαίρετη για χυμοποίηση.
Σαν δέντρο είναι ζωηρή, κάπως ορθόκλαδη, μεγάλου μεγέθους, με τάση παρενιαυτοφορίας και ευρείας προσαρμογής.
Η Βαλέντσια, για να ωριμάσει, έχει πολύ μεγάλες ανάγκες σε θερμότητα, που ικανοποιούνται μόνο στις πιο ζεστές περιοχές. Στις ΗΠΑ τέτοιες συνθήκες εξασφαλίζονται μόνο στη Φλώριδα και στις χαμηλότερες ξηρές περιοχές της Αριζόνας και της Καλιφόρνιας. Στις περιοχές αυτές ωριμάζει κανονικά τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο και οι καρποί μπορούν να διατηρηθούν πάνω στο δέντρο αρκετούς μήνες ύστερα από την ωρίμανση, ακόμα και μέχρι την ανθοφορία των δέντρων. Σε περιοχές λιγότερο ζεστές η ωρίμανση καθυστερεί και επικαλύπτει την ανθοφορία, μερικές δε φορές για αρκετούς μήνες. Έτσι στις πιο πολλές περιοχές που καλλιεργείται η ποικιλία αυτή, τα δέντρα συνήθως φέρουν δύο σοδειές, την παλιά, που είναι ώριμη ή κοντεύει να ωριμάσει και τη νέα, που βρίσκεται στο στάδιο της ανθοφορίας ή του αναπτυσσόμενου καρπού. Σε περιοχές με ήπιους χειμώνες και μετρίως χαμηλή συνολική θερμότητα στην περίοδο της βλάστησης, η Βαλέντσια ωριμάζει το καλοκαίρι. Έτσι εμφανίζει έντονα το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας και δίνει καρπούς μικρότερου κάπως μεγέθους. Λόγω της καλής διατηρήσεως των καρπών της πάνω στο δέντρο και της μικρής απώλειας σε ποιότητα, ενδείκνυται στις ψυχρές αυτές περιοχές να εκτείνεται η περίοδος της συγκομιδής μέχρι το Φθινόπωρο και να διατίθενται οι ωριμάσαντες πάνω στο δέντρο καρποί κατά τα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου, δηλαδή 17 με 18 μήνες από την εποχή της ανθοφορίας.
