Πράσο προϊόν

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 13:38, 7 Ιουλίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Πράσα
Πρασόρυζο
Πρασόπιτα

Συντήρηση

Στην Ελλάδα το πράσο μετά την συγκομιδή και δεματοποίηση μεταφέρεται με τα συνήθη μεταφορικά μέσα στην αγορά μεταφέρεται με τα συνήθη μεταφορικά μέσα στην αγορά,για άμεση διάθεση. Στην Αμερική και άλλες χώρες, αμέσως μετά τη συγκομιδή και δεματοποίηση, για να διατηρήσει το προϊόν την φρεσκάδα του υφίσταται υδρόψυξη ή ψύξη με πάγο ή ψύξη υπό κενό. Οι καταλληλότερες συνθήκες για αποθήκευση και μεταφορά είναι η θερμοκρασία των 0oC και η σχετική υγρασία 90 - 95%. Στις συνθήκες αυτές το πράσο μπορεί να αποθηκευτεί με επιτυχία για 2-3 μήνες. [1]

Διαθρεπτική αξία

Τα πράσα περιέχουν σημαντικά φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες που έχουν αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία. Έχουν λίγες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και τα επιμήκη κοτσάνια τους παρέχουν καλές ποσότητες διαλυτών και αδιάλυτων ινών. Αν και τα πράσα περιέχουν αναλογικά λιγότερες φυτικές θειούχες χημικές ουσίες από το σκόρδο, εξακολουθούν να έχουν σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών. Οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση, όταν το πράσο κόβεται. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριακή, αντιϊκή και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Χάρη στην περιεκτικότητά του σε σίδηρο, το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας. Τα πράσα αποτελούν πλούσια πηγή βιταμινών και ανόργανων συστατικών που είναι απαραίτητα για την υγεία μας. Ο φυλλώδης μίσχος τους περιέχει αρκετές ζωτικής σημασίας βιταμίνες όπως πυριδοξίνη, φολικό οξύ, νιασίνη, ριβοφλαβίνη και θειαμίνη, σε υγιείς αναλογίες. 100gr φρέσκα στελέχη παρέχουν 64 mg φυλλικού οξέος που είναι ουσιώδες για τη σύνθεση του DNA και την κυτταρική διαίρεση. Λίγες παραπάνω λεπτομέρειες για την διαθρεπτική αξία του πράσου στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Διαθρεπτική αξία πράσου[2]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. Τα βολβώδη λαχανικά του Ολύμπιου Χρήστου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
  2. Το πράσο και η διατροφική του αξία.