Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φυλλοβόλα καρποφόρα δένδρα, Ακτινίδιο"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Κατά τη χειμερινή περίοδο, που βρίσκονται σε λήθαργο, είναι καλυμμένοι συνήθως από το φλοιό και τις τρίχες του βλαστού, και σε θέση λίγο πάνω απ' την ουλή του μίσχου του [[Φύλλα|φύλλου]]. | Κατά τη χειμερινή περίοδο, που βρίσκονται σε λήθαργο, είναι καλυμμένοι συνήθως από το φλοιό και τις τρίχες του βλαστού, και σε θέση λίγο πάνω απ' την ουλή του μίσχου του [[Φύλλα|φύλλου]]. | ||
| + | Ο ξυλοφόρος οφθαλμός, εκπτυσσόμενος την άνοιξη, δίνει βλαστό με φύλλα και ξυλοφόρους ή μικτούς [[Διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλμών|ανθοφόρους οφθαλμούς]] στις μασχάλες τους, ενώ ο μικτός ανθοφόρος οφθαλμός δίνει βλαστό με φύλλα και ξυλοφόρους ή μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς ή [[Άνθη|άνθη]], τα οποία, αν γονιμοποιηθούν, εξελίσσονται σε καρπούς. | ||
| − | + | Το ακτινίδιο καρποφορεί σε τρέχουσα βλάστηση, πλάγια, από μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς.<ref name="Φυλλοβόλα καρποφόρα δένδρα, Ακτινίδιο"/> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | <ref name="Φυλλοβόλα καρποφόρα δένδρα, Ακτινίδιο"/> | + | |
Τελευταία αναθεώρηση της 08:58, 9 Αυγούστου 2016
Το ακτινίδιο φέρει ξυλοφόρους και μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς. Οι ξυλοφόροι οφθαλμοί απαντούν επάκρια ή πλάγια των βλαστών (στο κορυφαίο τμήμα) και οι μικτοί ανθοφόροι οφθαλμοί πλάγια των βλαστών (στο βασικό τμήμα).
Κατά τη χειμερινή περίοδο, που βρίσκονται σε λήθαργο, είναι καλυμμένοι συνήθως από το φλοιό και τις τρίχες του βλαστού, και σε θέση λίγο πάνω απ' την ουλή του μίσχου του φύλλου.
Ο ξυλοφόρος οφθαλμός, εκπτυσσόμενος την άνοιξη, δίνει βλαστό με φύλλα και ξυλοφόρους ή μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς στις μασχάλες τους, ενώ ο μικτός ανθοφόρος οφθαλμός δίνει βλαστό με φύλλα και ξυλοφόρους ή μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς ή άνθη, τα οποία, αν γονιμοποιηθούν, εξελίσσονται σε καρπούς.
Το ακτινίδιο καρποφορεί σε τρέχουσα βλάστηση, πλάγια, από μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
