Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συμπτώματα τροφοπενίας ασβεστίου"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Γενικά, λόγω της δυσκινητικότητας του στοιχείου αυτού στο φυτό, τα συμπτώματα έλλειψης [[Ασβέστιο|ασβεστίου]] εμφανίζονται στα σημεία εκείνα που χαρακτηρίζονται από ενεργό μεριστωματική δράση (π.χ. στις κορυφές των βλαστών). Η έλλειψη του θρεπτικού αυτού αναστέλλει τη μεριστωματική δράση με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής μεριστωματικών ιστών και αυτός βέβαια είναι ο λόγος της εμφάνισης των χλωρωτικών ή νεκρωτικών φαινομένων στα σημεία των κορυφών και γενικότερα της ενεργού αυξητικής δραστηριότητας. | + | Γενικά, λόγω της δυσκινητικότητας του στοιχείου αυτού στο [[Κατάλογος φυτών|φυτό]], τα συμπτώματα έλλειψης [[Ασβέστιο|ασβεστίου]] εμφανίζονται στα σημεία εκείνα που χαρακτηρίζονται από ενεργό μεριστωματική δράση (π.χ. στις κορυφές των βλαστών). Η έλλειψη του θρεπτικού αυτού αναστέλλει τη μεριστωματική δράση με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής μεριστωματικών ιστών και αυτός βέβαια είναι ο λόγος της εμφάνισης των χλωρωτικών ή νεκρωτικών φαινομένων στα σημεία των κορυφών και γενικότερα της ενεργού αυξητικής δραστηριότητας. |
Η μορφολογία των συμπτωμάτων έχει ως εξής: | Η μορφολογία των συμπτωμάτων έχει ως εξής: | ||
Στρέβλωση φύλλων και δημιουργία χλώρωσης, που σε προχωρημένη οξεία έλλειψη μετατρέπεται σε νέκρωση, η οποία εντοπίζεται στην περιφέρεια των ελασμάτων. | Στρέβλωση φύλλων και δημιουργία χλώρωσης, που σε προχωρημένη οξεία έλλειψη μετατρέπεται σε νέκρωση, η οποία εντοπίζεται στην περιφέρεια των ελασμάτων. | ||
Αναθεώρηση της 11:23, 19 Απριλίου 2016
Γενικά, λόγω της δυσκινητικότητας του στοιχείου αυτού στο φυτό, τα συμπτώματα έλλειψης ασβεστίου εμφανίζονται στα σημεία εκείνα που χαρακτηρίζονται από ενεργό μεριστωματική δράση (π.χ. στις κορυφές των βλαστών). Η έλλειψη του θρεπτικού αυτού αναστέλλει τη μεριστωματική δράση με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής μεριστωματικών ιστών και αυτός βέβαια είναι ο λόγος της εμφάνισης των χλωρωτικών ή νεκρωτικών φαινομένων στα σημεία των κορυφών και γενικότερα της ενεργού αυξητικής δραστηριότητας. Η μορφολογία των συμπτωμάτων έχει ως εξής: Στρέβλωση φύλλων και δημιουργία χλώρωσης, που σε προχωρημένη οξεία έλλειψη μετατρέπεται σε νέκρωση, η οποία εντοπίζεται στην περιφέρεια των ελασμάτων. Κάτω από υγρές και συννεφιασμένες καιρικές συνθήκες, λόγω της παρατηρούμενης μειωμένης διαπνοής, δημιουργείται προσωρινή έλλειψη ασβεστίου, η οποία όμως τείνει να εξαφανισθεί καθώς βελτιώνονται οι συνθήκες. Υπό την επίδραση τέτοιων συνθηκών μπορεί ορισμένοι καρποί, όπως της μηλιάς, να εμφανίσουν τα συμπτώματα της <<πικρής κηλίδωσης>> ή της καμένης κορυφής σε ορισμένα λαχανικά όπως στα μαρούλια, της ξηρής σήψης της κορυφής, όπως στους καρπούς της τομάτας, στα πεπόνια και κολοκυθάκια.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.
