Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ρετσινολαδιά προϊόν"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 35: Γραμμή 35:
 
[[πόσο αφορά σε συλλογικές αγροτικές οργανώσεις::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε συλλογικές αγροτικές οργανώσεις::30| ]]
 
[[παράγεται από::Ρετσινολαδιά φυτό| ]]
 
[[παράγεται από::Ρετσινολαδιά φυτό| ]]
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 08:05, 1 Ιουλίου 2015

Ρετσινολάδο

Συντήρηση

Κάτω από κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, ο σπόρος της ρετσινολαδιάς μπορεί να αποθηκευθεί χωρίς φθορές για τουλάχιστον 2 χρόνια. To ποσοστό υγρασίας πρέπει να είναι κάτω από 6%.[1]

Χρήση ελαίου

Το ρετσινόλαδο είναι δραστικό υπακτικό με συστατικά, που επιδρούν στο παχύ και το λεπτό έντερο. Έχει χρησιμοποιηθεί με σκοπό τον καθαρισμό των εντοσθίων μετά από τροφική δηλητηρίαση και για να εκτονώσει τη δυσκοιλιότητα. Ορισμένες φορές χορηγείται σε νοσοκομεία για την προπαρασκευή της κοιλιακής χώρας των ασθενών πριν από την υποβολή σε ακτίνες Χ του παχέος εντέρου και των νεφρών.

Χρησιμοποιείται, επίσης, τοπικά για τη θεραπεία των τύλων (κάλων) και την απομάκρυνση των ακροχορδών. Λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς του σε βιταμίνη Ε θεωρείται δραστικό στοιχείο για την καταπολέμηση της γήρανσης του δέρματος. Επιπλέον εφαρμόζεται στη θεραπεία των λειχήνων, των αποστημάτων, των μωλωπισμών, της ξηροδερμίας, της δερματίτιδας, των ηλιακών εγκαυμάτων, των ανοιχτών ελκών και άλλων δερματικών νόσων. Άλλες χρήσεις του περιλαμβάνουν την παρασκευή τονωτικών της τριχοφυΐας, καλλυντικών και αντισυλληπτικών αλοιφών και γελών.

Ορισμένοι φυσιοθεραπευτές υποστηρίζουν ότι τα επιθέματα ρετσινόλαδου ίσως βοηθούν στη συρρίκνωση μικρών ινωμάτων. Τα επιθέματα καστορέλαιο έχουν χρησιμοποιηθεί για την ίαση διαφόρων ασθενειών και δυσλειτουργιών, συμπεριλαμβανομένων μασταλγιών, πεπτικών προβλημάτων, εμπυημάτων, αιμορροΐδων, τραυμάτων και χολολιθιάσεων.

Το ρετσινόλαδο και τα παράγωγά του χρησιμοποιούνται σε πολλά βιομηχανικά προϊόντα μεταξύ των οποίων βαφές, βερνίκια, στιλβωτικά, μονωτικά, συσκευασίες τροφίμων, σαπούνια, μελάνες, πλαστικά, υγρά φρένων, εντομοκτόνα κ.α. Αποτελεί πρώτη ύλη για την παραγωγή νάιλον και άλλων συνθετικών ρητινών και νημάτων καθώς και βασικό συστατικό λαδιών μηχανών αγωνιστικών οχημάτων όταν απαιτείται υψηλή μηχανική απόδοση και λιπαντικών μηχανών αεροπλάνων και πλοίων. Παρά το ότι είναι σχετικά δύσοσμο και με δυσάρεστη γεύση τυγχάνει να αποτελεί τη βάση πολλών συνθετικών αρωματικών.[2]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.
  2. Ρετσινόλαδο.