Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σουσάμι"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{{top_heading|==}}}Γενικά στοιχεία{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Γενικά στοιχεία{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Το σουσάμι είναι ένα από τα παλαιότερα ελαιούχα φυτά στον κόσμο. Καλλιεργείται παγκόσμια σε έκταση περίπου 50 εκατομμυριών στρεμμάτων και η παραγωγή του φτάνει το 1,5 εκατομμύριο τόνους. Κύριες χώρες παραγωγής είναι η Ινδία, η Κίνα, οι Η.Π.Α., το Σουδάν, η Τουρκία, το Μεξικό κ.α. Στη χώρα μας, δεν καλλιεργείται καθόλου σήμερα, αν και παλαιότερα καλλιεργόταν. | ||
| + | Καλλιεργείται για το σπόρο του, από τον οποίο εξάγεται λάδι, το σουσαμέλαιο, που χρησιμοποιείται για διάφορους σκοπούς, με σπουδαιότερο εκείνο, για να παρασκευαστεί ταχίνι και χαλβάς. Το ταχίνι θεωρείται ότι μειώνει τη χοληστερίνη στο αίμα. Ο πλακούντας (πίτα), που μένει μετά την εκχύλιση και την εξαγωγή του λαδιού, διατίθεται για τη διατροφή των ζώων, γιατί είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες (50-53%). Το λάδι χρησιμοποιείται και στη βιομηχανία για την παρασκευή σαπουνιών και χρωμάτων, αλλά και στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. Τέλος ο σπόρος χρησιμοποιείται στο ψωμί, στα κουλούρια και στα παστέλια. | ||
| + | Η περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι είναι υψηλή (50-56%). | ||
{{{top_heading|==}}}Βοτανικά χαρακτηριστικά{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Βοτανικά χαρακτηριστικά{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 12:21, 5 Φεβρουαρίου 2015
Περιεχόμενα
Γενικά στοιχεία
Το σουσάμι είναι ένα από τα παλαιότερα ελαιούχα φυτά στον κόσμο. Καλλιεργείται παγκόσμια σε έκταση περίπου 50 εκατομμυριών στρεμμάτων και η παραγωγή του φτάνει το 1,5 εκατομμύριο τόνους. Κύριες χώρες παραγωγής είναι η Ινδία, η Κίνα, οι Η.Π.Α., το Σουδάν, η Τουρκία, το Μεξικό κ.α. Στη χώρα μας, δεν καλλιεργείται καθόλου σήμερα, αν και παλαιότερα καλλιεργόταν. Καλλιεργείται για το σπόρο του, από τον οποίο εξάγεται λάδι, το σουσαμέλαιο, που χρησιμοποιείται για διάφορους σκοπούς, με σπουδαιότερο εκείνο, για να παρασκευαστεί ταχίνι και χαλβάς. Το ταχίνι θεωρείται ότι μειώνει τη χοληστερίνη στο αίμα. Ο πλακούντας (πίτα), που μένει μετά την εκχύλιση και την εξαγωγή του λαδιού, διατίθεται για τη διατροφή των ζώων, γιατί είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες (50-53%). Το λάδι χρησιμοποιείται και στη βιομηχανία για την παρασκευή σαπουνιών και χρωμάτων, αλλά και στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. Τέλος ο σπόρος χρησιμοποιείται στο ψωμί, στα κουλούρια και στα παστέλια. Η περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι είναι υψηλή (50-56%).
