Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Είδη παρόμοια της λεμονιάς"
| Γραμμή 25: | Γραμμή 25: | ||
[[Category:Κατάλογος]] | [[Category:Κατάλογος]] | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:12, 2 Ιανουαρίου 2014
Alemow ή Colo
Ο καρπός του έχει μέσο έως μεγάλο μέγεθος και σχήμα επίμηκες πλακέ. Ο φλοιός έχει μέτριο πάχος και η επιφάνεια του είναι τραχεία. Ο χρωματισμός του είναι πρασινοκίτρινος. Έχει 15 περίπου καρπόφυλλα. Η σάρκα της ποικιλίας αυτής είναι πρασινοκίτρινη, πτωχή σε χυμό, πολύ ξινή και πικρή. Είναι είδος πολύσπερμο και πολυεμβρυονικό. Σαν δένδρο είναι ζωηρό, παγιόκλαδο, με πολλά αγκάθια και με άνθη και νεαρές βλαστήσεις πορφυρής αποχρώσεως. Τα φύλλα του έχουν μικρό έως μεγάλο μέγεθος, σχήμα ελλειπτικό (στενά), μεγάλα μισχοπτερύγια και ανοιχτο πράσινο χρώμα.
Galgal ή Gulgul
Ο καρπός της ποικιλίας έχει μέσο έως μεγάλο μέγεθος, σχήμα επίμηκες έως ελλειπτικό και μικρή θηλή. Ο φλοιός έχει μέτριο πάχος και η επιφάνεια του είναι συνήθως λεία, αλλά μερικές φορές λίγο τραχεία. Ο χρωματισμός του είναι χρυσοκίτρινος. Έχει 10 περίπου καρπόφυλλα. Η σάρκα είναι ωχροκίτρινη, μέσης περιεκτικότητας σε χυμό, πολύ ξινή και λίγο πικρή. Έχει πολλούς σπόρους, μεγάλου μεγέθους. Σαν δένδρο είναι ζωηρό, με πολλά ισχυρά αγκάθια και μεγάλα ανοιχτο-πράσινα φύλλα. Τα άνθη του είναι μεγάλα και πορφυρής αποχρώσεως, όπως και οι νεαρές βλαστήσεις του. Το Galgal μοιάζει με τη λεμονιά, αλλά διαφέρει στο άρωμα του φλοιού και των φύλλων και στο ότι δίνει μια σοδειά το χρόνο. Ακόμα είναι ανθεκτικότερο στο ψύχος και τη θερμότητα. Σήμερα καλλιεργείται μόνο στην Ινδία και χρησιμοποιείται σαν υποκατάστατο του λεμονιού.
Λεμονιά Meyer
Ο καρπός της έχει μέσο μέγεθος, σχήμα επίμηκες έως ελλειπτικό, κοντό λαιμό και μικρή πλατιά θηλή. Ο φλοιός είναι λεπτός, τρυφερός, λείος και πορτοκαλοκίτρινος έως πορτοκαλί. Έχει 10 περίπου καρπόφυλλα. Η σάρκα είναι πορτοκαλοκίτρινη, τρυφερή, εύχυμη, ξινή και με γεύση λεμονιού. Είναι πολύσπερμη, με παραγωγή όλο το χρόνο, αλλά κυρίως το χειμώνα. Σαν δένδρο είναι μέτριας ζωηρότητας, μικρού έως μεγάλου μεγέθους, πλαγιόκλαδο, σχεδόν χωρίς αγκάθια και παραγωγικό. Τα άνθη και οι νεαρές βλαστήσεις είναι πορφυρής αποχρώσεως. Η λεμονιά Meyer εμφανίζει την ανθεκτικότητα της πορτοκαλιάς στο ψύχος και τη θερμότητα και είναι ευρύτερης προσαρμογής από την κοινή λεμονιά ή λιμεττία. Ο καρπός της επηρεάζεται πάρα πολύ από τις κλιματολογικές συνθήκες και διαφέρει σε εμφάνιση σε διάφορες περιοχές. Στη χώρα μας είναι γνωστό με το όνομα λεμονοπορτόκαλο (χρώμα πορτοκαλιού, γεύση λεμονιού).
Τραχύκαρπος λεμονιά
Ο καρπός της έχει μέτριο μέγεθος, σχήμα ποικιλόμορφο, συνήθως ελλειπτικό και πλακέ στα άκρα, με θηλή πλατιά, βυθισμένη και περιβάλλεται από βαθύ αυλάκι. Ο φλοιός έχει μέτριο πάχος και επιφάνεια τραχεία. Ο χρωματισμός του είναι λεμονοκίτρινος έως καφεπορτοκαλί. Έχει 10 περίπου καρπόφυλλα. Η σάρκα έχει χρώμα ανοικτό κίτρινο έως ανοικτό πορτοκαλί και είναι μέτριας περιεκτικότητας σε χυμό και λίγο ξινή. Έχει πολλούς, μικρούς και πολυεμβρυονικούς σπόρους, με ελαφρώς πράσινες κοτυληδόνες. Δίνει παραγωγή όλο το χρόνο, αλλά κυρίως το χειμώνα. Σαν δένδρο είναι ζωηρό, μεγάλου μεγέθους, με πολλά μικρά αγκάθια και φύλλα μικρού μεγέθους, ανοικτοπράσινα. Τα άνθη είναι μικρά, μοιάζουν σαν της μανταρινιάς, πορφυρής αποχρώσεως και βγαίνουν όλο το χρόνο, αλλά κυρίως την άνοιξη και τέλη καλοκαιριού. Οι νέες βλαστήσεις έχουν πορφυρή απόχρωση. Είναι ευαίσθητη ποικιλία στο ψύχος όσο και η λεμονιά. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως ως υποκείμενο των εσπεριδοειδών και λιγότερο σαν υποκατάστατο του λεμονιού.
