Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διατροφή των χοιριδίων"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Τα νεογνά πρέπει να θηλάσουν όσο το δυνατό νωρίτερα, ακόμη και αν δεν έχει ολοκληρωθεί ο [[Αναπαραγωγή χοίρων#Τοκετός-γαλουχία-διατροφή συών |τοκετός]], το γεγονός δε ότι οι μητέρες διαθέτουν >12 καλώς λειτουργούσες θηλές, επιτρέπει τον σύγχρονο θηλασμό όλων των χοιριδίων ακόμη και των μεγάλων τοκετοομάδων. Λόγω όμως της μικρής περιεκτικότητας του γάλακτος και των μεγάλων αναγκών των [[χοίροι |χοιριδίων]] σε Fe, χορηγούνται με ενδομυϊκή (γλουτοί ή τράχηλος) ή ενδοπεριτοναϊκή ένεση σε κάθε χοιρίδιο εφάπαξ το αργότερο μέχρι την 4η ημέρα της ηλικίας τους 150-200 mg Fe υπό μορφή σιδηρούχου δεξτράνης. | Τα νεογνά πρέπει να θηλάσουν όσο το δυνατό νωρίτερα, ακόμη και αν δεν έχει ολοκληρωθεί ο [[Αναπαραγωγή χοίρων#Τοκετός-γαλουχία-διατροφή συών |τοκετός]], το γεγονός δε ότι οι μητέρες διαθέτουν >12 καλώς λειτουργούσες θηλές, επιτρέπει τον σύγχρονο θηλασμό όλων των χοιριδίων ακόμη και των μεγάλων τοκετοομάδων. Λόγω όμως της μικρής περιεκτικότητας του γάλακτος και των μεγάλων αναγκών των [[χοίροι |χοιριδίων]] σε Fe, χορηγούνται με ενδομυϊκή (γλουτοί ή τράχηλος) ή ενδοπεριτοναϊκή ένεση σε κάθε χοιρίδιο εφάπαξ το αργότερο μέχρι την 4η ημέρα της ηλικίας τους 150-200 mg Fe υπό μορφή σιδηρούχου δεξτράνης. | ||
− | Η διάρκεια του θηλασμού ποικίλλει από 7 έως 35 ημέρες. Όσο βραχύτερος είναι ο θηλασμός τόσο επιταχύνεται η επανάληψη των κυήσεων, μειώνονται οι απώλειες σε χοιρίδια και αυξάνεται ο αριθμός των ανά μητέρα ετησίως απογαλακτιζόμενων χοιριδίων. Απογαλακτισμός όμως των χοιριδίων σε διάστημα συντομότερο των 28 ημερών δεν συνιστάται να εφαρμόζεται στις εμπορικές χοιροτροφικές επιχειρήσεις, γιατί απαιτεί ειδικές [[ | + | Η διάρκεια του θηλασμού ποικίλλει από 7 έως 35 ημέρες. Όσο βραχύτερος είναι ο θηλασμός τόσο επιταχύνεται η επανάληψη των κυήσεων, μειώνονται οι απώλειες σε χοιρίδια και αυξάνεται ο αριθμός των ανά μητέρα ετησίως απογαλακτιζόμενων χοιριδίων. Απογαλακτισμός όμως των χοιριδίων σε διάστημα συντομότερο των 28 ημερών δεν συνιστάται να εφαρμόζεται στις εμπορικές χοιροτροφικές επιχειρήσεις, γιατί απαιτεί ειδικές [[εγκαταστάσεις χοίρων |εγκαταστάσεις]] και τεχνολογικό εξοπλισμό, άμεμπτες συνθήκες υγιεινής και στενή παρακολούθηση των χοιριδίων που δύσκολα πραγματοποιούνται. Εξάλλου, η αντικατάσταση του φυσικού γάλακτος από σύμπηκτα συνθετικού γάλακτος (απογαλακτισμός στις 7 ημέρες) ή εναρκτήριου σιτηρεσίου (απογαλακτισμός στις 21 ημέρες) προκαλεί στην αρχή κάμψη του ρυθμού ανάπτυξης που αντισταθμίζεται μεν κατά τις επόμενες εβδομάδες, αλλά μόνο όταν η κατανάλωση της τροφής μπορεί να αυξηθεί ανάλογα. |
Στις οργανωμένες εμπορικές [[εκτροφή χοίρων |εκτροφές]] ο θηλασμός διαρκεί 28 και συνήθως 35 ημέρες. Από το τέλος της 1ης εβδομάδας χορηγείται προς κατανάλωση κατά βούληση το εναρκτήριο σιτηρέσιο και από την 5η εβδομάδα το σιτηρέσιο ανάπτυξης, το οποίο έκτοτε αποτελεί την αποκλειστική [[διατροφή χοίρων |τροφή]] των χοιριδίων, υπολογίζεται δε ότι η τυπική τοκετοομάδα των 10 χοιριδίων καταναλώνει συνολικά μέχρι του απογαλακτισμού (35 ημέρες) 4Κg από το πρώτο και 8Κg από το δεύτερο. | Στις οργανωμένες εμπορικές [[εκτροφή χοίρων |εκτροφές]] ο θηλασμός διαρκεί 28 και συνήθως 35 ημέρες. Από το τέλος της 1ης εβδομάδας χορηγείται προς κατανάλωση κατά βούληση το εναρκτήριο σιτηρέσιο και από την 5η εβδομάδα το σιτηρέσιο ανάπτυξης, το οποίο έκτοτε αποτελεί την αποκλειστική [[διατροφή χοίρων |τροφή]] των χοιριδίων, υπολογίζεται δε ότι η τυπική τοκετοομάδα των 10 χοιριδίων καταναλώνει συνολικά μέχρι του απογαλακτισμού (35 ημέρες) 4Κg από το πρώτο και 8Κg από το δεύτερο. |
Αναθεώρηση της 09:19, 13 Νοεμβρίου 2013
Τα νεογνά πρέπει να θηλάσουν όσο το δυνατό νωρίτερα, ακόμη και αν δεν έχει ολοκληρωθεί ο τοκετός, το γεγονός δε ότι οι μητέρες διαθέτουν >12 καλώς λειτουργούσες θηλές, επιτρέπει τον σύγχρονο θηλασμό όλων των χοιριδίων ακόμη και των μεγάλων τοκετοομάδων. Λόγω όμως της μικρής περιεκτικότητας του γάλακτος και των μεγάλων αναγκών των χοιριδίων σε Fe, χορηγούνται με ενδομυϊκή (γλουτοί ή τράχηλος) ή ενδοπεριτοναϊκή ένεση σε κάθε χοιρίδιο εφάπαξ το αργότερο μέχρι την 4η ημέρα της ηλικίας τους 150-200 mg Fe υπό μορφή σιδηρούχου δεξτράνης.
Η διάρκεια του θηλασμού ποικίλλει από 7 έως 35 ημέρες. Όσο βραχύτερος είναι ο θηλασμός τόσο επιταχύνεται η επανάληψη των κυήσεων, μειώνονται οι απώλειες σε χοιρίδια και αυξάνεται ο αριθμός των ανά μητέρα ετησίως απογαλακτιζόμενων χοιριδίων. Απογαλακτισμός όμως των χοιριδίων σε διάστημα συντομότερο των 28 ημερών δεν συνιστάται να εφαρμόζεται στις εμπορικές χοιροτροφικές επιχειρήσεις, γιατί απαιτεί ειδικές εγκαταστάσεις και τεχνολογικό εξοπλισμό, άμεμπτες συνθήκες υγιεινής και στενή παρακολούθηση των χοιριδίων που δύσκολα πραγματοποιούνται. Εξάλλου, η αντικατάσταση του φυσικού γάλακτος από σύμπηκτα συνθετικού γάλακτος (απογαλακτισμός στις 7 ημέρες) ή εναρκτήριου σιτηρεσίου (απογαλακτισμός στις 21 ημέρες) προκαλεί στην αρχή κάμψη του ρυθμού ανάπτυξης που αντισταθμίζεται μεν κατά τις επόμενες εβδομάδες, αλλά μόνο όταν η κατανάλωση της τροφής μπορεί να αυξηθεί ανάλογα.
Στις οργανωμένες εμπορικές εκτροφές ο θηλασμός διαρκεί 28 και συνήθως 35 ημέρες. Από το τέλος της 1ης εβδομάδας χορηγείται προς κατανάλωση κατά βούληση το εναρκτήριο σιτηρέσιο και από την 5η εβδομάδα το σιτηρέσιο ανάπτυξης, το οποίο έκτοτε αποτελεί την αποκλειστική τροφή των χοιριδίων, υπολογίζεται δε ότι η τυπική τοκετοομάδα των 10 χοιριδίων καταναλώνει συνολικά μέχρι του απογαλακτισμού (35 ημέρες) 4Κg από το πρώτο και 8Κg από το δεύτερο.
Το εναρκτήριο σιτηρέσιο καταρτίζεται με άριστης ποιότητας ιχθυάλευρο, σογιάλευρο, αφυδατωμένο άπαχο γάλα ή πτωχό σε λακτόζη τυρόγαλα και κατά τις πρώτες μεν 15 ημέρες ρυζάλευρο ή άλευρο βρώμης ή υγροθερμικώς κατεργασμένο αραβόσιτο ή άμυλο, ακολούθως όμως με αραβόσιτο ή σίτο. Το σιτηρέσιο αυτό χορηγείται για κατανάλωση κατά βούληση και κατά προτίμηση υπό μορφή συμπήκτων.
Το σιτηρέσιο ανάπτυξης περιέχει >60% δημητριακούς καρπούς ή άλλες αμυλούχες ζωοτροφές, υποπροϊόντα σπορελαιουργίας και μικρή ποσότητα ζωοτροφών ζωικής προέλευσης, η άλεση όμως των συστατικών αυτών δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτή γιατί προκαλούνται στομαχικά έλκη. Παράλληλα με τη χορήγηση των σιτηρεσίων αυτών, τα χοιρίδια πρέπει να έχουν στη διάθεση τους άφθονο νερό (ειδικές ποτίστρες) γιατί η κατανάλωση της τροφής συνδέεται στενά με την κατανάλωση νερού. Υπολογίζεται ότι από την 4η εβδομάδα οι ημερήσιες ανάγκες των θηλαζόντων χοιριδίων σε νερό είναι 10% του σωματικού τους βάρους. Κατά τον απογαλακτισμό (35 ημ.) τα χοιρίδια πρέπει να έχουν βάρος 8-9Κg.