Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός καπνού Ζαβρός σιτηρών"
(Νέα σελίδα με 'Προσβολές από προνύμφες του Ζαβρού Το ενή...') |
(Καμία διαφορά)
|
Αναθεώρηση της 08:54, 31 Οκτωβρίου 2013
Το ενήλικο έχει μήκος σώματος περίπου 12mm, έχει μαύρο ή μαυροκάστανο χρώμα στην κοιλιακή του χώρα και στη ράχη του ανοιχτό καφέ. Έχει σχετικά μεγάλο κεφάλι και ο θώρακας του προεξέχει δημιουργώντας μία καμπούρα. Επίσης έχει τα έλυτρα που φέρουν ελαφρές αυλακώσεις κατά μήκος του σώματος και η κνήμη αλλά και οι ταρσοί είναι καφεκόκκινοι. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι μηροί των πίσω ποδιών, έχουν στην άνω εσωτερική γωνιά δύο ακάνθες. Η προνύμφη είναι άσπρη και έχει μήκος σώματος 30 - 55mm. To κεφάλι και ο προθώρακας έχουν σκούρο καφέ χρώμα. Ο μεσοθώρακας, ο μεταθώρακας, η κοιλιακή χώρα και τα πόδια έχουν χρώμα ανοικτό καφέ. Χαρακτηριστικό είναι ότι το κεφάλι της προνύμφης είναι κοίλο στην πάνω επιφάνεια, δεν έχει χείλη και είναι σχεδόν τετράγωνο. Το αυγό είναι χρώματος άσπρου.
Το έντομο έχει μια γενιά το χρόνο και έχει παρατηρηθεί ότι κάποια τέλεια που δεν πεθαίνουν στις αρχές του χειμώνα συνεχίζουν να γεννούν αυγά έως την επόμενη άνοιξη. Το ενήλικο εμφανίζεται τον Ιούνιο και πηγαίνει στους σπόρους οι οποίοι βρίσκονται στο στάδιο του γάλακτος και τους τρώει. Αναφέρεται ότι στη φάση αυτή είναι νυκτόβια, ενώ μετά από λίγο καιρό γίνονται ημερόβια. Το καλοκαίρι γίνεται η εναπόθεση των αυγών τους σε προφυλαγμένες θέσεις στο εδάφους, περίπου 120 αυγά. Η εναπόθεση τους σταματά το φθινόπωρο. Οι προνύμφες διαχειμάζουν στο έδαφος και προκαλούν ζημιές στα νεαρά φυτά το Νοέμβριο. Τον χειμώνα η δραστηριότητα των προνυμφών μειώνεται και εντείνεται την ερχόμενη άνοιξη. Μπορούν όμως να συνεχίσουν την δραστηριότητα τους και τις σχετικά ζεστές μέρες του χειμώνα. Τα αργιλώδη εδάφη ευνοούν την ανάπτυξη του εντόμου, ενώ η ξηρασία περιορίζει την εκκόλαψη των αυγών και την επιβίωση των προνύμφων.
Με προσεκτική εξέταση του αγρού, βλέπουμε ότι οι ζημιές εμφανίζονται κατά κηλίδες. Βλέπουμε στο έδαφος πολλούς κομμένους βλαστούς και φύλλα. Οι προνύμφες κατασκευάζουν μία κάθετη προς την επιφάνεια του εδάφους στοά από την οποία βγαίνουν και τρώνε τα φύλλα κυρίως της βάσεως. Πολλές φορές μάλιστα τραβούν τα φύλλα και μέσα από την στοά.
Η καταπολέμηση αυτού του εντόμου είναι αρκετά δύσκολη. Συνιστάται αμειψισπορά για 3 - 4 χρόνια με φυτά τα οποία δεν ανήκουν στην οικογένεια των Graminae. Αν δεν μπορεί να γίνει αμειψισπορά, τότε το φθινόπωρο ή το χειμώνα, όταν έχουμε ζέστες μπορεί να γίνει ψεκασμός με εντομοκτόνα. Για λόγους οικονομίας ψεκάζουμε μόνο τις κηλίδες προσβολής και την γύρω από αυτές περιοχή. Καλά αποτελέσματα, έχουν δώσει η η deltamethrine,το endisulfan, carbaryl, chlopyrifos με το οποίο γίνεται επάλειψη των σπόρων, azinphosmethyl.