Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός καπνού Αφίδες"

Τελευταία αναθεώρηση της 15:09, 30 Οκτωβρίου 2013

Προσβολή φύλλου καπνού από αφίδες

Οι αφίδες είναι γενικά πολύ μικρά έντομα με μήκος σώματος 1,2 - 2mm. Έχουν διάφορους χρωματισμούς, από πράσινο, κιτρινοπράσινο σκούρο και καμιά φορά σχεδόν μαύρο. Επίσης έχουν δύο μεμβρανώδεις πτέρυγες και το κεφάλι, θώρακας και κοιλία είναι σκοτεινού χρώματος ενώ το σώμα τους είναι κιτρινοπράσινο ή πράσινο σκούρο.

Τα θηλυκά γεννούν νύμφες που μοιάζουν με τα ακμαία θηλυκά με τη διαφορά ότι αντί για πτέρυγες υπάρχουν γόνατα. Διαχειμάζουν στο στάδιο του αυγού. Έχει πολλές γενεές σε ένα χρόνο και γενικά η αναπαραγωγή των αφίδων είναι τεράστια. Κάθε θηλυκό μπορεί να γεννήσει 80 ή και περισσότερες ακόμη νέες αφίδες. Στην αρχή τα μικρά φυτά προσβάλλονται από πτερωτά θηλυκά που στην συνέχεια αυτά γεννούν άπτερες νύμφες. Ο πολλαπλασιασμός συνεχίζεται μετά από τα άπτερα θηλυκά έως ότου να αυξηθούν οι πληθυσμοί των αποικιών πολύ ή μέχρι που να γίνουν δυσμενείς οι συνθήκες για το έντομο. Τότε εμφανίζονται πάλι οι πτερωτές μορφές. Ευνοούνται από σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (16 - 20^oC) και υψηλή σχετική υγρασία, ενώ με θερμοκρασίες πάνω από 25^oC και με ανέμους ή βροχές περιορίζονται πολύ. Συνήθως παρουσιάζουν δύο περιόδους προσβολών. Η πρώτη σημειώνεται στα πρώτα στάδια των φυτών, γύρω στις 20-25 Μαΐου και η δεύτερη περίοδος προσβολής σημειώνεται αργότερα στα τέλη Ιουνίου έως τα μέσα Ιουλίου. Συνήθως όμως με την άνοδο της θερμοκρασίας που σημειώνεται την περίοδο αυτή και με την δράση των φυσικών εχθρών υποχωρούν οι προσβολές. Υπάρχουν πολλοί φυσικοί εχθροί όπως οι πασχαλίτσες που περιορίζουν πολύ τους πληθυσμούς τους.

Σε έντονες προσβολές ζημιώνουν πολύ την καλλιέργεια. Οι αφίδες πηγαίνουν και εγκαθίστανται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων όπου μυζούν χυμούς και εκκρίνουν μελιτώματα. Έτσι τα προσβεβλημένα φυτά παρουσιάζουν συστροφή φύλλων, κακή ανάπτυξη και εξασθένηση του φυτού που μπορεί να φτάσει και ξήρανση του φυτού και ιδίως των νεαρών φυτών. Επίσης εμφανίζεται και καπνιά στην επιφάνεια στου φύλλου όπου μειώνει την αφομοιωτική επιφάνεια του φυτού και λερώνει τις ίνες.

Τα ωφέλιμα έντομα διατηρούν τους πληθυσμούς σε χαμηλά επίπεδα. Έτσι η απόφαση για χημική καταπολέμηση θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα παρατηρήσεων τόσο του πληθυσμού των αφίδων, όσο και των φυσικών εχθρών γιατί άκαιροι και άσκοποι ψεκασμοί μπορεί να οδηγήσουν σε εξαφάνιση των ωφέλιμων εντόμων και εμφάνιση εθισμένων ανθεκτικών ατόμων. Σε περιπτώσεις που χρειάζεται να επέμβουμε με εντομοκτόνες ουσίες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εξής φάρμακα: pirimicarb, deltamethrine + heptenophos, acephate, vamidothion, με τα οποία θα πρέπει να ψεκάζεται καλά η κάτω επιφάνεια των φύλλων, όπως επίσης μπορούμε να εφαρμόσουμε και διασυστηματικά κοκκώδη εδάφους (aldicarb, phorate), κατά τη σπορά, που προστατεύουν τα φυτά για 6-8 βδομάδες.