Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συγκομιδή και διαχείριση χορτοδοτικής καλλιέργειας έρποντος τριφυλλιού"

Τελευταία αναθεώρηση της 13:20, 3 Οκτωβρίου 2013

Για τη διατήρηση καλής πυκνότητας έρποντος τριφυλλιού σε έναν τεχνητό λειμώνα μίγματος με αγρωστώδες η διαχείριση πρέπει να γίνεται με βάση όσον αφορά στο τριφύλλι και όχι το αγρωστώδες. Η ιδανική αναλογία τριφυλλιού στη χλωρομάζα κυμαίνειαι από 20 έως 40%. Όταν η αναλογία του τριφυλλιού είναι μικρότερη από 20%, συνιστάται επανασπορά του τριφυλλιού στο λειμώνα. Ο λειμώνας πρέπει να βόσκεται ή να θερίζεται ώστε να μην σκεπάζεται το τριφύλλι από το αγρωστώδες. Συνιστάται η περιοδική βόσκηση και ο λειμώνας να βόσκεται μέχρι ύψος 5cm και στη συνέχεια να αφήνεται για αναβλάστηση 20-30 ημ., ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και την εποχή του έτους. Βόσκηση σε ύψος μικρότερο από 5cm δυσκολεύει την αναβλάστηση. Επίσης μπορεί να γίνει και συνεχής βόσκηση, ρυθμίζοντας όμως την έντασή της, ώστε το ύψος της φυτομάζας να κυμαίνεται από 5 έως 15cm. Εάν θεωρηθεί απαραίτητο μπορεί να γίνει και θερισμός χόρτου για να αποφευχθεί η συγκέντρωση μεγάλης φυτομάζας στον αγρό.

Για την παραγωγή σανού ή ενσιρωμένης τροφής, η κοπή στο στάδιο της πλήρους άνθησης ή όταν το 10% των ανθοκεφαλών έχει αποκτήσει καστανό χρώμα, δίνει τον καλύτερο συνδυασμό απόδοσης και ποιότητας. Σε μονοκαλλιέργειες Ladino τριφυλλιού ή σε συγκαλλιέργειες που έχουν μεγάλη αναλογία τριφυλλιού είναι δύσκολη η κοπή καθώς και η αποξήρανση εξ' αιτίας της μεγάλης περιεκτικότητας σε υγρασία. Για επιτυχή ενσίρωση συνιστάται μάρανση της χλωρομάζας πριν τη χρησιμοποίησή της.