Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθροί φακής"
(Νέα σελίδα με '{{{top_heading|==}}}Βρούχος{{{top_heading|==}}} {{:Εχθρός ρεβιθιάς Βρούχος|top_heading={{{top_hea...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{{top_heading|==}}}[[Εχθρός φακής Βρούχος|Βρούχος]]{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}[[Εχθρός φακής Βρούχος|Βρούχος]]{{{top_heading|==}}} | ||
| − | {{:Εχθρός | + | {{:Εχθρός φακής Βρούχος|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} |
{{{top_heading|==}}}[[Εχθρός φακής Ρύκτης των λοβών|Ρύκτης των λοβών]]{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}[[Εχθρός φακής Ρύκτης των λοβών|Ρύκτης των λοβών]]{{{top_heading|==}}} | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 15:04, 12 Σεπτεμβρίου 2013
Βρούχος
Ο βρούχος είναι το σοβαρότερο έντομο που προσβάλλει τη φακή στην Ελλάδα. Διαχειμάζει με τη μορφή του τέλειου (μικρό σκαθάρι) και αρχίζει να εμφανίζεται στους αγρούς την άνοιξη από αρχές Απριλίου μόλις εμφανιστούν τα πρώτα άνθη στη φακή. Τα τέλεια τρέφονται αποκλειστικά από τους γυρεόκοκκους και το νέκταρ των ανθέων. Αυτή η διατροφή τους είναι σημαντική για την ωρίμανση των αυγών τους και την έναρξη της σύζευξης. Αν εμποδιστούν να διατραφούν από τα άνθη, σύζευξη δε γίνεται. Γεννά το αυγό του στην επιφάνεια των μικρών πράσινων λοβών της φακής που μόλις αρχίζουν να σχηματίζονται. Από τα αυγά εξέρχονται μικρές κάμπιες που τρυπούν κάθετα το λοβό στο σημείο που είναι κολλημένο το αυγό και μπαίνουν μέσα στους σπόρους. Μεγαλώνοντας τρώνε όλο σχεδόν το εσωτερικό των σπόρων και εξελίσσονται σε τέλεια έντομα που εξέρχονται τέλος Ιουνίου αρχές Ιουλίου. Κατά την έξοδό τους από το σπόρο ανοίγουν χαρακτηριστική "οπή εξόδου". Έχει μια γεννιά το χρόνο.
Για την καταπολέμηση αυτού του εχθρού άριστα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν γίνουν δύο προληπτικοί ψεκασμοί στην άνθηση. Ο πρώτος ψεκασμός γίνεται μόλις εμφανισθούν τα πρώτα άνθη στη φακή, διότι τότε κυκλοφορούν πολλά τέλεια που έχουν διακόψει τη διάπαυσή τους (χειμερία νάρκη). Ακολουθεί δεύτερος ψεκασμός μετά 10-15 ημέρες. Τρίτος ψεκασμός γίνεται σπάνια, μόνο όταν στην περιοχή υπάρχει πολύ μεγάλος πληθυσμός βρούχου. Από δοκιμές εντομοκτόνων που έγιναν στο Ινστιτούτο Κτην. Φυτών καλύτερα αποτελέσματα έδωσαν τα deltamethrin και το endosulfan. Αν δε γίνουν ψεκασμοί στην άνθηση τότε γίνεται καταπολέμηση των τέλειων εντόμων που βρίσκονται μέσα στο σπόρο αμέσως μετά τη συγκομιδή και πριν προλάβουν να τρυπήσουν τους σπόρους, με απεντόμωση των σπόρων σε στεγανούς χώρους με φωσφίνη (aluminium phosphate) κ.ά.
Ρύκτης των λοβών
Στη χώρα μας το έντομο αυτό είναι εξίσου σοβαρό όπως ο βρούχος και αφαιρεί σημαντικό μέρος της παραγωγής, ενώ στγχρόνως ελαττώνει και την ποιότητα των σπόρων εξαιτίας των μισοφαγωμένων σπόρων που παραμένουν και δεν απομακρύνονται στα καθαριστήρια.
Τα τέλεια έντομα που είναι μικρές καφετιές πεταλούδες, γεννούν τα αυγά τους εξωτερικά στους μικρούς πράσινους λοβούς της φακής που μόλις αρχίζουν να σχηματίζονται νωρίς την άνοιξη (τον Απρίλιο). Οι μικρές κάμπιες που βγαίνουν έχουν κίτρινο χρώμα, μπαίνουν μέσα και κατατρώνε εξωτερικά τους σπόρους που σχηματίζονται αφήνοντας τα περιττώματά τους. Στη συνέχεια όταν μεγαλώσουν εγκαταλείπουν τους λοβούς ανοίγοντας από μέσα οπή και πέφτουν στο έδαφος όπου μεταμορφώνονται σε νύμφες. Οι λοβοί που προσβλήθηκαν παρουσιάζουν στην επιφάνειά τους χαρακτηριστική οπή εξόδου του εντόμου και αν ανοιχτούν παρατηρούνται μέσα οι φαγωμένοι εξωτερικά σπόροι με τα απορρίμματα του εντόμου.
Είναι σοβαρός εχθρός της φακής στη χώρα μας και πρέπει να καταπολεμάται έγκαιρα. Για την καταπολέμησή του σε περιοχές που εμφανίζεται συχνά συνιστάται προληπτικός ψεκασμός μόλις σχηματιστούν οι πρώτοι λοβοί στη φακή με κατάλληλα εντομοκτόνα. Μετά 15 ημέρες ο ψεκασμός πρέπει να επαναλαμβάνεται. Αν έχει αρχίσει η προσβολή απ' αυτόν τον εχθρό μπορεί να σταματήσει, ψεκάζοντας με εντομοκτόνο.
Σιτόνα
Στη φακή οι ζημιές απ' αυτόν τον εχθρό παρατηρούνται το Δεκέμβριο και Ιανουάριο στα νεαρά φυτά που μόλις φύτρωσαν. Τις ζημιές τις προκαλούν τα τέλεια που είναι μικρά σκαθάρια 6-8 χιλιοστά σε μήκος και με χρώμα φαιοκίτρινο. Κατατρώνε στην επιφάνεια ημικυκλικά τα φύλλα (χαρακτηριστικό της προσβολής) και τις τρυφερές κορυφές των φυτών.
Τα έντομα έρχονται συνήθως από γειτονικές καλλιέργειες μηδικής μετά τους πρώτους παγετούς του φθινοπώρου. Την άνοιξη οι προνύμφες του ζουν μέσα στο έδαφος και καταστρέφουν τα φυμάτια στις ρίζες της φακής, αλλά οι ζημιές που προκαλούν είναι μικρές (καταστρέφουν το 5-10% των φυματίων).
Για την καταπολέμησή του επειδή τις περισσότερες φορές οι ζημιές είναι μικρές δε χρειάζεται να γίνει ψεκασμός. Σε έντονη προσβολή συνιστάται ψεκασμός με καταλληλα εντομοκτόνα.
Τζιτζικάκια
Τα τέλεια που είναι μικρές ακρίδες εμφανίζονται την άνοιξη στα φύλλα της φακής (συνήθως στην κάτω επιφάνεια) και διακρίνονται από τα χαρακτηριστικά πηδήματά τους σαν μικρές ακρίδες. Έχουν χρώμα ωχροπράσινο μέχρι πορτοκαλί. Τρέφονται με χυμούς που μυζούν από τα φύλλα. Οι ζημιές που ρποκαλούν είναι ελάχιστες.
Τις περισσότερες φορές δε χρειάζεται να καταπολεμηθούν, επειδή προκαλούν πολύ μικ΄ρες ζημιές. Συνήθως φονεύονται με τους ψεκασμούς που γίνονται για το βρούχο. Σε περίπτωση που έχει εμφανιστεί ίωση στην καλλιέργεια τότε η καταπολέμησή τους είναι απαραίτητη, για να μη μεταδοθεί ο ιός. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ίδια εντομοκτόνα με τον βρούχο.
Θρίπας
Ο θρίπας είναι έντομο πάρα πολύ μικρό, μέχρι ένα χιλιοστό μήκος και χρειάζεται μεγεθυντικός φακός για να παρατηρηθεί στα φύλλα. Τρέφεται με χυμούς που μυζά από την κάτω επιφάνεια των φύλλων. Τα φύλλα που προσβάλλονται παίρνουν χρώμα καφέ στην πάνω επιφάνεια και παρουσιάζουν αργυρά στίγματα στην κάτω. Ευνοείται από την ξηρασία. Έχει 4-6 γενιές το χρόνο και νυμφώνεται στο έδαφος.
Μικρές και μέτριες προσβολές απ' αυτόν τον εχθρό μπορούν να ξεπεραστούν χωρίς να γίνει καμία καταπολέμηση, επειδή δεν έχουν επίπτωση στην απόδοση. Όταν η προσβολή είναι μεγάλη ή όταν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης ίωσης πρέπει να γίνει ψεκασμός με κατάλληλα εντομοκτόνα.
Αφίδες
Πρόκειται για πολύ μικρά έντομα μέχρι 2 χιλιοστά μήκος με πράσινο ή μαύρο χρωματισμό. Ζουν συνήθως στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και στις τρυφερές κορυφές των βλαστών και μυζούν τους χυμούς των φυτών.
Ο εχθρός αυτός έχει πολλές γενιές το χρόνο και προκαλεί εξασθένιση των φυτών με αποτέλεσμα να μειώνεται η παραγωγή.
Όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές (θερμοκρασία 16-22oC και η ατμόσφαιρα υγρή) οι αφίδες πολλαπλασιάζονται πολύ γρήγορα και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές σε νεαρά φυτά. Αντίθετα, με υψηλές θερμοκρασίες πάνω από 25oC με αέρα οι αφίδες περιορίζονται.
Τα φυτά που προσβάλλονται έχουν κατσαρά φύλλα και παραμορφώνονται. Οι αφίδες αφήνουν μελιτώδεις ουσίες που ευνοούν την ανάπτυξη μιας μαύρης μούχλας (καπνιά) που μαυρίζει τελικά τα φυτά. Σε έντονη προσβολή ή όταν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης ίωσης συνιστάται ψεκασμός με κατάλληλα εντομοκτόνα.
