Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κλάδεμα ευκάλυπτου"

Αναθεώρηση της 14:41, 28 Αυγούστου 2013

Το κλάδεμα είναι μια πολύ σπουδαία εργασία στην καλλιέργεια των ευκαλύπτων που κλαδεύονται κανονικά κάθε χρόνο ή περιοδικά ανάλογα με το είδος διαμορφώσεως. Για να πετύχει κανείς δενδρύλλια, χαμηλούς και υψηλούς θάμνους δέντρα με πατροπαράδοτες διαστάσεις και μορφή είναι απαραίτητες ιδιαίτερες μέθοδοι κλαδέματος. Το δέντρο που αναπτύσσεται με τη φυσική του μορφή παρουσιάζει έναν μόνο κορμό με λίγες και λεπτές διακλαδώσεις καθώς και κορυφή που προέρχεται από τη γρήγορη ανάπτυξη του κορυφαίου βλαστού. Για να καλλιεργηθεί το φυτό σαν χαμηλός θάμνος είναι απαραίτητο να κλαδεύεται κάθε χρόνο στις αρχές της ανοίξεως και να κόβονται όλα τα κλαδιά στο επίπεδο του εδάφους.

Για να επιτύχει κανείς αντίθετα δενδρύλλια με χαμηλά κλαδιά και δέντρα με πιο περιορισμένες διαστάσεις κόβεται το κεντρικό στέλεχος έτσι που να διατηρήσει μόνο τα κλαδιά του προηγούμενου χρόνου. Το κλάδεμα αυτό πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον Ιούνιο ώσπου το δέντρο να έχει κορμό στο επιθυμητό μήκος. Θα πρέπει να διατηρείται σε ισορροπία η ανάπτυξη της «κόμης» με αφαίρεση των βλαστών που τείνουν να αναπτύσσονται περισσότερο από τους άλλους και να ελέγχεται με κλάδεμα όλων των κλαδιών ακόμα και ως το μισό του μήκους τους έτσι πετυχαίνονται δείγματα με περιορισμένο ύψος και με εύρωστα κλαδιά που αναπτύσσονται κάτω από το ανάστημα του κορμού. Στις ζώνες που είναι εκτεθειμένες στους ανέμους όπου είναι απαραίτητο ένα καλό ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα θα πρέπει να κόβονται τα δέντρα σχεδόν στο επίπεδο του εδάφους την άνοιξη μετά το φύτεμα.

Το καλοκαίρι αν θέλει κανείς να καλλιεργήσει το φυτό σαν δέντρο αφήνει έναν μόνο βλαστό στη βάση και αφαιρεί όλους τους άλλους. Διαφορετικά για να σχηματίσετε ένα θάμνο αραιώνετε τους βλαστούς και αφήνετε έναν ορισμένο αριθμό απ’αυτούς. Για τα φυτά που είναι εκτεθειμένα στους ανέμους είναι προτιμότερο να μην αναπτύσσεται υπερβολικά η κόμη. Στην περίπτωση αυτή γίνεται ένα ετήσιο κορυφολόγημα την άνοιξη πριν από την αφύπνιση της βλαστήσεως.

Όταν θέλει κανείς να έχει φυτά που να παράγει συνεχώς νεαρά φύλλα θα πρέπει να κόβει όλα τα κλαδιά ηλικίας 1 χρόνου κάθε άνοιξη πριν από την αφύπνιση της βλαστήσεως.

Οι ευκάλυπτοι διαμορφώνονται συχνά σε χαμηλούς θάμνους με κοντούς κορμούς και τότε χρειάζονται ιδιαίτερο κλάδεμα. Καθορίζεται το επιθυμητό ύψος του κορμού και κόβονται όλα τα στελέχη που βρίσκονται 15cm πάνω απ’αυτό το ύψος μαζί με όλα τα πλευρικά κλαδιά. Στη συνέχεια αφήνονται μόνο οι βλαστοί που σχηματίζονται στα 15cm από το άκρο του κορμού και αφαιρούνται όλοι οι άλλοι. Για να διατηρηθεί η μορφή αυτή είναι απαραίτητο να αφαιρούνται κάθε χρόνο την άνοιξη και όλοι βλαστοί που εμφανίζονται στο άκρο του κορμού και να περιορίζεται η υπερβολική ανάπτυξη μερικών κλαδιών με κορυφολόγημα ή κόψιμο τον Μάιο –Ιούνιο.

Τα φυτά που καλλιεργούνται σε γλάστρα μπορούν να πάρουν μορφή χαμηλού θάμνου ή διακλαδισμένου δενδρυλλίου. Στην πρώτη περίπτωση κόβονται όλα τα κλαδιά στο επίπεδο του εδάφους στις αρχές της ανοίξεως κάθε 1-2 χρόνια. Για να ευνοηθεί αντίθετα η διακλάδωση των δενδρυλλίων είναι απαραίτητο να κορυφολογούνται συχνά οι πιο εύρωστοι βλαστοί. Όταν το δενδρύλλιο είναι πολύ πυκνό και αρχίζουν να εμφανίζονται τα ενήλικα φύλλα κόβονται σύρριζα όλα τα κλαδιά.