Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός αγγουριάς Αφίδες"
Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
Οι [[αφίδες]] προσβάλλουν έντονα το φυτό της [[Αγγουριά|αγγουριάς]]. Τα είδη αφίδων που την προσβάλλουν κυρίως είναι η [[Εχθρός πυρηνόκαρπων Πράσινη μελίγκρα ροδακινιάς|πράσινη αφίδα της ροδακινιάς (Myzus persicae)]], η ροζ αφίδα της πατάτας (Macrosiphum euphorbiae) και η Aulacorthum solani. Στις υπαίθριες [[Καλλιέργεια αγγουριάς|καλλιέργειες αγγουριάς]], οι προσβολές ξεκινούν από το Μάϊο με τα πτερωτά άτομα του εντόμου. Τα έντομα αναπτύσσουν πολύ γρήγορα μεγάλους πληθυσμούς στην κάτω επιφάνεια κυρίως των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγγουριάς|φύλλων]], όπου μυζούν τους χυμούς και προκαλούν συστροφή των φύλλων. Στη συνέχεια τα φύλλα ξηραίνονται. Η έμμεση ζημιά που προκαλούν οι αφίδες είναι η μετάδοση κάποιων ιώσεων και η ανάπτυξη της καπνιάς πάνω στα μελιτώδη εκκρίματα που εκκρίνουν τα έντομα στα φύλλα. Το κύριο πρόβλημα που δημιουργεί η καπνιά στα φύλλα είναι η μείωση της φωτοσυνθετικής τους δραστηριότητας. Ως προληπτικά μέτρα αναφέρονται η χρησιμοποίηση υγιών φυταρίων κατά τη [[Μεταφύτευση αγγουριάς|μεταφύτευση]], η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων, η αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών (σε μικρή προσβολή). Για το βιολογικό έλεγχο των εντόμων εισάγουμε στην καλλιέργεια τα Aphidius ervi (σκεύασμα ERVIPAR) και Aphelinus abdominalis (σκεύασμα Aphilin). Σε έντονες προσβολές μπορεί ακόμα να γίνει η εισαγωγή του Aphidoletes aphidimyza (σκεύασμα Aphidend). | Οι [[αφίδες]] προσβάλλουν έντονα το φυτό της [[Αγγουριά|αγγουριάς]]. Τα είδη αφίδων που την προσβάλλουν κυρίως είναι η [[Εχθρός πυρηνόκαρπων Πράσινη μελίγκρα ροδακινιάς|πράσινη αφίδα της ροδακινιάς (Myzus persicae)]], η ροζ αφίδα της πατάτας (Macrosiphum euphorbiae) και η Aulacorthum solani. Στις υπαίθριες [[Καλλιέργεια αγγουριάς|καλλιέργειες αγγουριάς]], οι προσβολές ξεκινούν από το Μάϊο με τα πτερωτά άτομα του εντόμου. Τα έντομα αναπτύσσουν πολύ γρήγορα μεγάλους πληθυσμούς στην κάτω επιφάνεια κυρίως των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγγουριάς|φύλλων]], όπου μυζούν τους χυμούς και προκαλούν συστροφή των φύλλων. Στη συνέχεια τα φύλλα ξηραίνονται. Η έμμεση ζημιά που προκαλούν οι αφίδες είναι η μετάδοση κάποιων ιώσεων και η ανάπτυξη της καπνιάς πάνω στα μελιτώδη εκκρίματα που εκκρίνουν τα έντομα στα φύλλα. Το κύριο πρόβλημα που δημιουργεί η καπνιά στα φύλλα είναι η μείωση της φωτοσυνθετικής τους δραστηριότητας. Ως προληπτικά μέτρα αναφέρονται η χρησιμοποίηση υγιών φυταρίων κατά τη [[Μεταφύτευση αγγουριάς|μεταφύτευση]], η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων, η αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών (σε μικρή προσβολή). Για το βιολογικό έλεγχο των εντόμων εισάγουμε στην καλλιέργεια τα Aphidius ervi (σκεύασμα ERVIPAR) και Aphelinus abdominalis (σκεύασμα Aphilin). Σε έντονες προσβολές μπορεί ακόμα να γίνει η εισαγωγή του Aphidoletes aphidimyza (σκεύασμα Aphidend). | ||
− | [[είναι εχθρός της::Αγγουριά | + | [[είναι εχθρός της::Αγγουριά| ]] |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
[[είναι προσβολή του εχθρού::Αφίδες| ]] | [[είναι προσβολή του εχθρού::Αφίδες| ]] |
Αναθεώρηση της 12:49, 19 Αυγούστου 2013
Οι αφίδες προσβάλλουν έντονα το φυτό της αγγουριάς. Τα είδη αφίδων που την προσβάλλουν κυρίως είναι η πράσινη αφίδα της ροδακινιάς (Myzus persicae), η ροζ αφίδα της πατάτας (Macrosiphum euphorbiae) και η Aulacorthum solani. Στις υπαίθριες καλλιέργειες αγγουριάς, οι προσβολές ξεκινούν από το Μάϊο με τα πτερωτά άτομα του εντόμου. Τα έντομα αναπτύσσουν πολύ γρήγορα μεγάλους πληθυσμούς στην κάτω επιφάνεια κυρίως των φύλλων, όπου μυζούν τους χυμούς και προκαλούν συστροφή των φύλλων. Στη συνέχεια τα φύλλα ξηραίνονται. Η έμμεση ζημιά που προκαλούν οι αφίδες είναι η μετάδοση κάποιων ιώσεων και η ανάπτυξη της καπνιάς πάνω στα μελιτώδη εκκρίματα που εκκρίνουν τα έντομα στα φύλλα. Το κύριο πρόβλημα που δημιουργεί η καπνιά στα φύλλα είναι η μείωση της φωτοσυνθετικής τους δραστηριότητας. Ως προληπτικά μέτρα αναφέρονται η χρησιμοποίηση υγιών φυταρίων κατά τη μεταφύτευση, η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων, η αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών (σε μικρή προσβολή). Για το βιολογικό έλεγχο των εντόμων εισάγουμε στην καλλιέργεια τα Aphidius ervi (σκεύασμα ERVIPAR) και Aphelinus abdominalis (σκεύασμα Aphilin). Σε έντονες προσβολές μπορεί ακόμα να γίνει η εισαγωγή του Aphidoletes aphidimyza (σκεύασμα Aphidend).