Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κίνδυνοι των αποθηκευμένων σιτηρών"
Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
!scope="col" colspan="1" |Άριστη | !scope="col" colspan="1" |Άριστη | ||
|- | |- | ||
− | + | |Cryptolestes ferrugineus||23||33 - 35||x 60 | |
+ | |- | ||
+ | |Oryzaephilus surinamensis||21||31 - 34||x 50 | ||
+ | |- | ||
+ | |Sitophilus granarius||12||26 - 30||x 15 | ||
+ | |- | ||
+ | |Ptinus fur||10||21 - 25||x 2 | ||
+ | |- | ||
+ | |Endrosis sarcitrella||10||24 - 26||x 30 | ||
+ | |- | ||
+ | |Hofmannophila pseudospretella||13||24 - 26||x 2 | ||
+ | |} | ||
Αναθεώρηση της 15:45, 8 Ιουλίου 2013
Έντομα
Τα έντομα επιμολύνουν και προκαλούν βλάβη στα αποθηκευμένα σιτηρά. Δεν υπάρχει καμία ανοχή, ως προς την παρουσία των εντόμων, έτσι είναι σημαντικό να ανιχνευθούν και να ελεγχθούν πλήρως. Ορισμένα έντομα παρασιτούν στα αποθηκευμένα τρόφιμα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα σιτηρά. Τα έντομα αυτά καταστρέφουν και επιμολύνουν τα σιτηρά χωρίς να μαστίζουν την καλλιέργεια του αγρού. Τα σκαθάρια και τα λεπιδόπτερα (moths) αναπαράγονται σε υψηλές θερμοκρασίες. Συνεπώς η μείωση της θερμοκρασίας στους αποθηκευτικούς χώρους μπορεί να μειώσει ή να αποτρέψει την εμφάνιση τέτοιων προβλημάτων. Επίσης, όσο αυξάνουν τα επίπεδα της υγρασίας τόσο μπορεί να εμφανιστούν σκαθάρια που τρέφονται από τη μούχλα, τα ακάρεα και τις ψείρες. Στον πίνακα φαίνονται συνθήκες ανάπτυξης και αύξηση των εντόμων.
Η σιταρόψειρα αποτελεί ένα παραδοσιακό παράσιτο των αποθηκευμένων δημητριακών, που διατρυπά τους κόκκους των σιτηρών και αναπαράγεται σε σχετικά χαμηλή θερμοκρασία. Ορισμένα είδη ψείρας με ή χωρίς φτερά (booklice) είναι ορατά σε σιφώνια ή διέρχονται από τα κτήρια. Οι απαιτήσεις τους σε υγρασία είναι όμοιες με αυτές των ακάρεων, αν και παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντοχή σε ξηρές συνθήκες. Ωστόσο δεν είναι γνωστό εάν μπορούν να καταστρέψουν άμεσα τα σιτηρά. Ωστόσο, η δραστηριότητα στο τελευταίο στάδιο της προνύμφης μπορεί να αυξήσει τη θερμοκρασία των σιτηρών τοπικά και μπορεί να καταστρέψει τους κόκκους σε τέτοιο βαθμό αφήνοντας ελεύθερο το έδαφος για την αναπαραγωγή του σκαθαριού με τα πριονωτά δόντια. Περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας συντελεί στην ανάπτυξη των rust - red σκαθαριών.
Λίγα είδη εντόμων μπορούν να εισέλθουν στις αποθήκες κατά τη διάρκεια του ζεστού χειμώνα. Ωστόσο αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε απόρριψη των σιτηρών, ακόμα και όταν οι συνθήκες αποθήκευσης παρεμποδίζουν την ολοκλήρωση του κύκλου ζωής αυτών των εντόμων.
Τα έντομα είναι μικρού μεγέθους (3- 6 mm) και καθίσταται δύσκολο να ανιχνευτούν. Με την παραλαβή όλο και περισσότερων παρτίδων, αυξάνονται και οι πιθανότητες ανίχνευσης. Ακόμα και ένα έντομο που μπορεί να ανιχνευτεί σε 1 Kg δείγματος μπορεί να παρουσιάσει δυνητικά κίνδυνο μόλυνσης.
Η πρόληψη, με τη διατήρηση ψύχους και ξηρασίας, είναι προτιμότερη από τον χημικό έλεγχο. Ωστόσο εάν η παρακολούθηση δείξει ότι υφίσταται εισβολή εντόμων ή ότι τα επίπεδα είναι υψηλά, τότε μπορεί να δικαιολο- γηθεί η χρήση εντομοκτόνου.
Είδος | Θερμοκρασία αναπαραγωγής | Μέγιστη μηνιαία αύξηση | |
---|---|---|---|
Ελάχιστη | Άριστη | ||
Cryptolestes ferrugineus | 23 | 33 - 35 | x 60 |
Oryzaephilus surinamensis | 21 | 31 - 34 | x 50 |
Sitophilus granarius | 12 | 26 - 30 | x 15 |
Ptinus fur | 10 | 21 - 25 | x 2 |
Endrosis sarcitrella | 10 | 24 - 26 | x 30 |
Hofmannophila pseudospretella | 13 | 24 - 26 | x 2 |