Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πιπεριάς Ανθράκωση"
(Νέα σελίδα με 'Η ανθράκωση είναι η σοβαρότερη μυκητολογική ασθένεια της Πιπεριά φυ...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | [[Image:Προσβολή καρπού πιπεριάς από Ανθράκωση.jpg|thumb|px100|Προσβολή καρπού πιπεριάς από Ανθράκωση]] | ||
Η ανθράκωση είναι η σοβαρότερη μυκητολογική [[Ασθένειες πιπεριάς|ασθένεια]] της [[Πιπεριά φυτό|πιπεριάς]]. Οφείλεται στους μύκητες Colletotrichum capsici, Colletotrichum coccdes και Colletotrichum gloeosporiodes. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση κυκλικών, υδαρών κηλίδων, πάνω σε ώριμους [[Πιπεριά προϊόν|καρπούς]]. Στη συνέχεια οι κηλίδες αποκτούν καστανό μεταχρωματισμό και εμφανίζονται ελαφρώς βυθισμένες. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται συνήθως μετά τη [[Συγκομιδή πιπεριάς|συγκομιδή]]. Σε συνθήκες έντονης υγρασίας παρουσιάζεται πάνω στις κηλίδες πορτοκαλοκάστανος μεταχρωματισμός, υπό τη μορφή ομόκεντρων συγκεντρικών κύκλων, που αποτελούν τα σπόρια του μύκητα. Το παθογόνο παραμένει πάνω στα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργειας]] και σε ζιζάνια και με τη βοήθεια των σταγόνων της [[Κλιματικές συνθήκες πιπεριάς|βροχής]] μεταφέρεται και στα φυτά της καλλιέργειάς μας. Ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη του παθογόνου είναι 25-30<sup>o</sup>C. Συστήνονται προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ασθένειας και λιγότερο θεραπευτικά μέτρα. Τέτοια μέτρα είναι η χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου και φυταρίων κατά τη [[Μεταφύτευση πιπεριάς|μεταφύτευση]]. Η [[Άρδευση πιπεριάς|άρδευση]] των φυτών δεν πρέπει να γίνεται με [[Τεχνητή βροχή|τεχνητή βροχή]] και γενικά διαβροχή του [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|φυλλώματος]] και των καρπών. Η καταστροφή των υπολειμμάτων από προηγούμενη καλλιέργεια και των ζιζανίων γύρω από τα φυτά για περιορισμό διάδοσης των μολυσμάτων. Η [[Συντήρηση πιπεριάς|συντήρηση]] των καρπών πρέπει να γίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία, γύρω στους 10<sup>o</sup>C για επιβράδυνση της ανάπτυξης του μύκητα . | Η ανθράκωση είναι η σοβαρότερη μυκητολογική [[Ασθένειες πιπεριάς|ασθένεια]] της [[Πιπεριά φυτό|πιπεριάς]]. Οφείλεται στους μύκητες Colletotrichum capsici, Colletotrichum coccdes και Colletotrichum gloeosporiodes. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση κυκλικών, υδαρών κηλίδων, πάνω σε ώριμους [[Πιπεριά προϊόν|καρπούς]]. Στη συνέχεια οι κηλίδες αποκτούν καστανό μεταχρωματισμό και εμφανίζονται ελαφρώς βυθισμένες. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται συνήθως μετά τη [[Συγκομιδή πιπεριάς|συγκομιδή]]. Σε συνθήκες έντονης υγρασίας παρουσιάζεται πάνω στις κηλίδες πορτοκαλοκάστανος μεταχρωματισμός, υπό τη μορφή ομόκεντρων συγκεντρικών κύκλων, που αποτελούν τα σπόρια του μύκητα. Το παθογόνο παραμένει πάνω στα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργειας]] και σε ζιζάνια και με τη βοήθεια των σταγόνων της [[Κλιματικές συνθήκες πιπεριάς|βροχής]] μεταφέρεται και στα φυτά της καλλιέργειάς μας. Ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη του παθογόνου είναι 25-30<sup>o</sup>C. Συστήνονται προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ασθένειας και λιγότερο θεραπευτικά μέτρα. Τέτοια μέτρα είναι η χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου και φυταρίων κατά τη [[Μεταφύτευση πιπεριάς|μεταφύτευση]]. Η [[Άρδευση πιπεριάς|άρδευση]] των φυτών δεν πρέπει να γίνεται με [[Τεχνητή βροχή|τεχνητή βροχή]] και γενικά διαβροχή του [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|φυλλώματος]] και των καρπών. Η καταστροφή των υπολειμμάτων από προηγούμενη καλλιέργεια και των ζιζανίων γύρω από τα φυτά για περιορισμό διάδοσης των μολυσμάτων. Η [[Συντήρηση πιπεριάς|συντήρηση]] των καρπών πρέπει να γίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία, γύρω στους 10<sup>o</sup>C για επιβράδυνση της ανάπτυξης του μύκητα . | ||
Αναθεώρηση της 07:28, 4 Ιουλίου 2013
Η ανθράκωση είναι η σοβαρότερη μυκητολογική ασθένεια της πιπεριάς. Οφείλεται στους μύκητες Colletotrichum capsici, Colletotrichum coccdes και Colletotrichum gloeosporiodes. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση κυκλικών, υδαρών κηλίδων, πάνω σε ώριμους καρπούς. Στη συνέχεια οι κηλίδες αποκτούν καστανό μεταχρωματισμό και εμφανίζονται ελαφρώς βυθισμένες. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται συνήθως μετά τη συγκομιδή. Σε συνθήκες έντονης υγρασίας παρουσιάζεται πάνω στις κηλίδες πορτοκαλοκάστανος μεταχρωματισμός, υπό τη μορφή ομόκεντρων συγκεντρικών κύκλων, που αποτελούν τα σπόρια του μύκητα. Το παθογόνο παραμένει πάνω στα υπολείμματα της καλλιέργειας και σε ζιζάνια και με τη βοήθεια των σταγόνων της βροχής μεταφέρεται και στα φυτά της καλλιέργειάς μας. Ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη του παθογόνου είναι 25-30oC. Συστήνονται προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ασθένειας και λιγότερο θεραπευτικά μέτρα. Τέτοια μέτρα είναι η χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου και φυταρίων κατά τη μεταφύτευση. Η άρδευση των φυτών δεν πρέπει να γίνεται με τεχνητή βροχή και γενικά διαβροχή του φυλλώματος και των καρπών. Η καταστροφή των υπολειμμάτων από προηγούμενη καλλιέργεια και των ζιζανίων γύρω από τα φυτά για περιορισμό διάδοσης των μολυσμάτων. Η συντήρηση των καρπών πρέπει να γίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία, γύρω στους 10oC για επιβράδυνση της ανάπτυξης του μύκητα .
