Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αποξηραμένα προϊόντα"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 68: Γραμμή 68:
 
*"Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας", Διδακτικές σημειώσεις του Χριστοφή Ι. Κορωναίου, Επισκέπτης Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) "Περιβάλλον και ανάπτυξη", Αθήνα 2012
 
*"Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας", Διδακτικές σημειώσεις του Χριστοφή Ι. Κορωναίου, Επισκέπτης Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) "Περιβάλλον και ανάπτυξη", Αθήνα 2012
 
[[Category:Προϊόν]]
 
[[Category:Προϊόν]]
[[σχετίζεται με::Ξηραντήρια και ηλιακή ενέργεια| ]]
+
[[σχετίζεται με::Ξηραντήριο| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::20| ]]

Αναθεώρηση της 06:58, 17 Ιουλίου 2013

Λαχανικά

Τα αποξηραμένα λαχανικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες ανάλογα με τη μορφή διάθεσής τους, η οποία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη γενίκευση της χρήσης τους:

  • Λαχανικά των οποίων το αρχικό σχήμα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Διατίθενται υπό μορφή πολτού, σκόνης ροδέλας, κλπ, τόσο στις βιομηχανίες τροφίμων όσο και για ευρεία κατανάλωση. Τα λαχανικά αυτά είναι το κρεμμύδι, η πατάτα, η τομάτα, κλπ.
  • Λαχανικά τα οποία αν και προτιμώνται στο σχήμα που είχαν όταν ήταν νωπά, τεμαχίζονται για οικονομικότερη ξήρανση. Διατίθενται κυρίως στις βιομηχανίες τροφίμων και σε μεγάλα εστιατόρια. Αυτά είναι τα καρότα, τα παντζάρια, κλπ.

Φρούτα

Τα αποξηραμένα φρούτα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

Ιχθυρά

Η κατανάλωση αποξηραμένων ψαριών παρουσιάζει σημαντική μείωση τα τελευταία χρόνια και οφείλεται αφενός στην υψηλή τους τιμή και αφετέρου στη στροφή της προτίμησης του κόσμου από τα αποξηραμένα ψάρια στα κατεψυγμένα. Ο μπακαλιάρος, η ρέγκα και ο σολομός είναι τα είδη που προτιμούνται και εισάγονται κυρίως από τις ευρωπαϊκές χώρες με ατλαντική αλιεία. Η εγχώρια παραγωγή περιορίζεται σε ορισμένα είδη (τσίροι, κλπ.).

Στην Ελλάδα, οι περισσότερες μονάδες επεξεργασίας έχουν βιοτεχνικό χαρακτήρα και ο εξοπλισμός τους δεν είναι εκσυγχρονισμένος. Η ανάπτυξη του κλάδου είναι περιορισμένη, καθώς ο κόσμος προτιμά τα είδη που προέρχονται από τον Ατλαντικό, ενώ η εισαγωγή στην Ελλάδα νωπών ψαριών προς ξήρανση είναι αντιοικονομική.

Αλλαντικά

Τα αλλαντικά παρασκευάζονται από μεγάλο αριθμό βιομηχανιών και βιοτεχνιών, οι οποίες βρίσκονται κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, Αθήνα 50 %, Θεσσαλονίκη 20 % και στους χώρους παραγωγής, όπως η Ήπειρος και η Θράκη 25 %.

Τα αλλαντικά αέρος αποτελούν το 20 – 25 % της συνολικής παραγωγής, τα βραστά το 60 % και τα καπνιστά το 15 – 20 % της ολικής παραγωγής.

Η δυνατότητα ανάπτυξης είναι περιορισμένη και συνδέεται άμεσα με τη βιομηχανοποίηση της ελληνικής κτηνοτροφίας, καθώς και με τη δημιουργία έργων υποδομής (σφαγεία, ψυγεία) κατά το πρότυπο της Δανίας και της Ιρλανδίας.

Γαλακτοκομικά

Τα κυριότερα αποξηραμένα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι το γάλα, το οποίο διατίθεται συμπυκνωμένο ή σε μορφή σκόνης, το τριμμένο τυρί και τα παγωτά ή οι κρέμες σε μορφή σκόνης.

Στην Ελλάδα, η ζήτηση καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος της από εισαγωγές και το υπόλοιπο από την εγχώρια παραγωγή. Σημαντικές εξαγωγές αποξηραμένων προϊόντων δεν γίνονται.

Αυγά

Η ξήρανση θεωρείται ο αποτελεσματικότερος τρόπος συντήρησης των αυγών. Τα αποξηραμένα αυγά χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική, στις βιομηχανίες τροφίμων, ζωοτροφών, φαρμάκων και καλλυντικών.

Στην Ελλάδα, ο μεγαλύτερος καταναλωτής σκόνης αυγών και κόκκων είναι η ζαχαροπλαστική. Η ζήτηση καλύπτεται κυρίως από εισαγωγές. Γενικά, στον Ελλαδικό χώρο δεν υπάρχει σε λειτουργία παραγωγική μονάδα αποξήρανσης αυγών εκτός από ορισμένα εργαστήρια ζαχαροπλαστικής.

Δημητριακά

Τα περισσότερα δημητριακά δεν αποξηραίνονται εκτός από το ρύζι και το καλαμπόκι, για τα οποία απαιτείται μείωση της υγρασίας τους πριν αποθηκευτούν, συνήθως από 24 σε 14 %. Τα περισσότερα συγκροτήματα ξήρανσης των δημητριακών βρίσκονται κοντά στους τόπους παραγωγής, κυρίως στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα.

Αρωματικά φυτά

Στα αρωματικά φυτά περιλαμβάνονται προϊόντα της κατηγορίας των μπαχαρικών όπως ρίγανη, δυόσμος, προϊόντα της κατηγορίας των ροφημάτων όπως χαμομήλι, φασκόμηλο, τσάι του βουνού και βιομηχανικά αρωματικά όπως γλυκάνισο, μαραθόσπορος, κορίανθος τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία ποτών.

Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 15 μονάδες ξήρανσης και συσκευασίας αυτών των προϊόντων, εγκατεστημένες κοντά στους τόπους παραγωγής (Αγρίνιο, Ηράκλειο, Καλαμάτα, κλπ.). Τα αρωματικά φυτά είναι γεωργικά προϊόντα τα οποία δεν έχουν αξιοποιηθεί ακόμα επαρκώς στη χώρα μας. Η καλλιέργειά τους είναι περιορισμένη, ενώ ένα μεγάλο μέρος φυτών που συλλέγεται είναι αυτοφυή. Οι δυνατότητες και προοπτικές ανάπτυξης και εκμετάλλευσης των αρωματικών φυτών θεωρούνται άριστες, καθώς το κλίμα και η μορφολογία της χώρας μας καθιστούν τα προϊόντα αυτά σχεδόν μοναδικά παγκοσμίως.

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  • "Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας", Διδακτικές σημειώσεις του Χριστοφή Ι. Κορωναίου, Επισκέπτης Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) "Περιβάλλον και ανάπτυξη", Αθήνα 2012