Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ένταση αποσύνθεσης"
Από GAIApedia
Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
− | |||
<references> | <references> | ||
− | |||
<ref name="Ένταση Αποσύνθεσης"> "Εδαφολογία και κρασί - Αξιολόγηση εδαφών και τοποκλιματικές συνθήκες", του Διονυσίου Καλύβα, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών</ref> | <ref name="Ένταση Αποσύνθεσης"> "Εδαφολογία και κρασί - Αξιολόγηση εδαφών και τοποκλιματικές συνθήκες", του Διονυσίου Καλύβα, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών</ref> | ||
+ | </references> | ||
+ | |||
+ | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
+ | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
+ | [[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | ||
+ | [[σχετίζεται με::Γεωργικές καλλιέργειες ανοιχτού τύπου| ]] | ||
+ | [[σχετίζεται με::Γεωργικές καλλιέργειες κλειστού τύπου| ]] | ||
+ | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
− | |||
__NOTOC__ | __NOTOC__ |
Αναθεώρηση της 08:02, 23 Σεπτεμβρίου 2016
Ο ρυθμός αποσύνθεσης της οργανικής ύλης του εδάφους εξαρτάται και από τους ακόλουθους παράγοντες, που έχουν σχέση με το προς αποδόμηση υλικό, δηλαδή τα υπολείμματα φυτών κατά κύριο λόγο:
- Από το είδος των ενώσεων, που υπάρχουν σ' αυτή και δεν είναι ίδιο για όλα τα συστατικά. Ορισμένα αποδομούνται γρηγορότερα (π.χ. σάκχαρα) ενώ μερικά θεωρούνται ότι αποσυντίθενται πολύ αργά (λιγνίνη). Η σειρά μείωσης του ρυθμού αποδόμησης είναι η εξής: Σάκχαρα, άμυλο - πολυσακχαρίτες - απλές πρωτεΐνες - σύνθετες πρωτεΐνες - πηκτίνες, ημικυτταρίνες - κυτταρίνη - λιγνίνη, τανίνες, ρητίνη, λίπη, κηροί.
- Από το είδος των φυτών από τα οποία προέρχεται. Ο ρυθμός αποδόμησης μειώνεται σύμφωνα με την εξής σειρά: Ψυχανθή - Διάφορα χόρτα - Φυλλοβόλοι θάμνοι - Δένδρα - Κωνοφόρα.
- Από την ηλικία των συστατικών της. Εδώ ισχύει ο κανόνας ότι μεταξύ δύο ίδιων φυτικών μερών δισπάται ευκολότερα το νεότερης ηλικίας γιατί με την αύξηση της ηλικίας αυξάνεται η περιεκτικότητα του φυτικού υλικού σε κυτταρίνη και λιγνίνη.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ "Εδαφολογία και κρασί - Αξιολόγηση εδαφών και τοποκλιματικές συνθήκες", του Διονυσίου Καλύβα, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών