Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιπποειδή"
(→Βιβλιογραφία) |
(→Βιβλιογραφία) |
||
Γραμμή 226: | Γραμμή 226: | ||
<ref name="Το άλογο της Ρόδου"> [{{#show: Ιστοσελίδα Τα μοναδικά ζώα της Ρόδου/Το Αλογάκι της Αρχαγγέλου| ?has link}} Το Αλογάκι της Αρχαγγέλου]</ref> | <ref name="Το άλογο της Ρόδου"> [{{#show: Ιστοσελίδα Τα μοναδικά ζώα της Ρόδου/Το Αλογάκι της Αρχαγγέλου| ?has link}} Το Αλογάκι της Αρχαγγέλου]</ref> | ||
− | <ref name="Αλογάκι Σκύρου"> [{{#show: Ιστοσελίδα Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Αθήνας/Αλογάκι Σκύρου| ?has link}} | + | <ref name="Αλογάκι Σκύρου"> [{{#show: Ιστοσελίδα Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Αθήνας/Αλογάκι Σκύρου| ?has link}} Ιστοσελίδα Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Αθήνας, Το αλογάκι της Σκύρου]</ref> |
<ref name="Άλογο Πίνδου"> [{{#show: Ιστοσελίδα Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Αθήνας/Άλογο Πίνδου| ?has link}} Άλογο Πίνδου]</ref> | <ref name="Άλογο Πίνδου"> [{{#show: Ιστοσελίδα Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Αθήνας/Άλογο Πίνδου| ?has link}} Άλογο Πίνδου]</ref> |
Αναθεώρηση της 11:11, 8 Ιουλίου 2015
Το άλογο ή ίππος ή άτι ή πώλος, είναι τετράποδο περισσοδάκτυλο θηλαστικό της οικογένειας των ιππιδών (Equidae), που χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα ως μέσο μετακίνησης και αποτέλεσε βασική κινητήρια δύναμη των αμαξών αλλά και χρήσιμο εργαλείο στον πόλεμο. Βοήθησε επίσης στην εξάπλωση των ανθρώπων σε νέες περιοχές, καθώς και στη μετανάστευση ολόκληρων λαών. Εξημερώθηκε από τον άνθρωπο γύρω στο 4.500 π.Χ.
Στην οικογένεια ιππίδες περιλαμβάνονται: το άλογο (ίππος), το γαϊδούρι (όνος), το μουλάρι (ημίονος) και η ζέβρα.
Το άλογο[1] είναι από τα μεγάλα θηλαστικά ζώα, σπονδυλόζωο και χορτοφάγο. Το σώμα του με αρμονικές αναλογίες έχει όμορφη εμφάνιση. Ο λαιμός του είναι μακρύς με χαίτη μεγάλη. Τα μάτια του είναι μεγάλα και τα αυτιά του μικρά σε σχέση με το σώμα του και μυτερά, τεντωμένα στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Η ουρά του μεγάλη και φουντωτή, με τρίχες μεγάλες που καλύπτουν όλο το μήκος της. Το ύψος του φτάνει από 90εκ. και τα μικρόσωμα άλογα έως 1,85μ. για το ψηλόσωμα άλογα. Τα πόδια του είναι μεγάλα, ψηλά αλλά και δυνατά. Και καταλήγουν το καθένα σε ένα μόνο δάχτυλο, γι' αυτό και τα άλογα ανήκουν στα μόνοπλα ζώα. Το στήθος του είναι πλατύ, μεγάλο, για να αναπνέει εύκολα και γρήγορα όταν τρέχει σε δύσκολους και κουραστικούς δρόμους. Οι μυς του σώματός του (οι σάρκες) είναι πολλοί και ισχυροί, αλλά όχι πλαδαροί, και δίνουν πλαστικότητα και ευλυγισία στο κορμί του. Το σώμα του καλύπτεται από τρίχωμα πυκνό, με κοντές, ψιλές και απαλές τρίχες.
Το χρώμα των αλόγων ποικίλει. Είναι σε άλλα άσπρο, σε άλλα κόκκινο ή μαύρο κ.λπ., με διάφορες αποχρώσεις.
Η ενασχόληση των Ελλήνων με την ιπποτροφία[2] έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και η αγάπη τους για τον ίππο παραμένει αμείωτη μέχρι σήμερα. Οι ίπποι που εκτρέφονται στη χώρα μας, είναι ζώα τα οποία δημιουργήθηκαν μετά από συνδυασμό επιλογής και σχημάτων διασταύρωσης γεννητόρων που ανήκαν σε ξένες και ντόπιες φυλές. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του έτους 2005 στην Ελλάδα εκτρέφονται 18.602 ίπποι, 13.811 ημίονοι και 20.472 όνοι. Από τους εκτρεφόμενους ίππους, 4.779 είναι ίπποι αθλητές και αγώνων ενώ η μεγάλη πλειοψηφία, 13.823 ίπποι είναι ζώα εργασίας. Αν και τα τελευταία χρόνια υπάρχει ενδιαφέρον για την ιπποτροφία στην Ελλάδα, εντούτοις, το ενδιαφέρον των ενασχολούμενων με την ιπποτροφία εστιάζεται στους αθλητές ίππους και στους ίππους αγώνων. Η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς τους ίππους, οι οποίοι ανήκουν σε διάφορες φυλές και τύπους, βρίσκεται κυρίως σε ιππικούς ομίλους και σε ιπποφορβεία σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Βασίλειο | Ζώα (Animalia) |
Συνομοταξία | Χορδωτά (Chordata) |
Ομοταξία | Θηλαστικά (Mammalia) |
Τάξη | Περισσοδάκτυλα (Perissodactylα) |
Οικογένεια | Ιππίδες (Equidae) |
Γένος | Ίππος (Equus) |
Είδος | E. caballus |
Φύλο αλόγων
Τα φύλα των αλόγων[3] είναι τα παρακάτω: Φοράδα ονομάζεται το θηλυκό άλογο ηλικίας άνω των τεσσάρων ετών. Τα νεότερα θηλυκά ονομάζονται φοραδίτσες. Οι φοράδες είναι, σε γενικές γραμμές πιο λυγερές και ανέμελες από τους επιβήτορες, υπάρχουν όμως και παραδείγματα που υποδεικνύουν το αντίθετο. Οι φοράδες κατά την περίοδο του οίστρου τους, μπορεί να είναι δύσκολες και ανήσυχες. Οι φοράδες που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγικούς σκοπούς ονομάζονται φοράδες αναπαραγωγής. Ο εκτομίας είναι το αρσενικό άλογο που έχει ευνουχιστεί ή αλλιώς έχει υποστεί ορχεκτομία. Οι εκτομίες είναι στείροι, αλλά είναι συνήθως πιο εύκολοι στο χειρισμό τους απ' ό,τι οι επιβήτορες και αυτός είναι ο λόγος που προτιμάται να ευνουχίζονται τα αρσενικά άλογα. Ο επιβήτορας είναι ένα μη ευνουχισμένο αρσενικό άλογο ηλικίας περίπου τεσσάρων ετών. Ένα μη ευνουχισμένο νεότερο άλογο ονομάζεται πουλάρι. Οι επιβήτορες έχουν ρωμαλέα σωματική διάπλαση, δυνατό λαιμό και πιο εύσωμη διάπλαση από τις φοράδες. Οι επιβήτορες έχουν διαφορετικό τρόπο συμπεριφοράς απ' ό,τι οι φοράδες, έχουν καλύτερη αντίληψη του περιβάλλοντός τους και συνήθως σφύζουν από ενέργεια. Δεν υπάρχει πιο όμορφο θέαμα από έναν ζωηρό επιβήτορα με καλή συμμόρφωση. Ωστόσο, λέγεται πως είναι εύκολο να αποσπαστεί η προσοχή τους ιδιαιτέρως όταν περιτριγυρίζεται από φοράδες σε περίοδο οίστρου, αλλά μαθαίνει πιο εύκολα. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι δυνατόν να γενικεύσουμε σχετικά με τέτοιου είδους ζητήματα. Οι επιβήτορες που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή ονομάζονται επιβήτορες αναπαραγωγής. Ο επιβήτορας, οι όρχεις του οποίου δεν "κατέβηκαν" κατά την εφηβεία, αλλά παραμένουν κρυφοί, ονομάζεται κρυπτορχίς και είναι στείρος. Αυτοί οι επιβήτορες θεωρούνται ασταθείς. Οι ασταθείς επιβήτορες αντιδρούν στις φοράδες όπως οι σταθεροί επιβήτορες.
Φυλές ιπποειδών
Τα ιπποειδή χωρίζονται σε δύο ειδών φυλές. Τις αυτόχθονες, αυτές δηλαδή που η καταγωγή και η προέλευσή τους είναι η ίδια η χώρα μας, και στις ξενικές, αυτές που προέρχονται από χώρες εκτός Ελλάδας. Στις αυτόχθονες φυλές ανήκουν ο ελληνικός όνος[4], το αλογάκι της Σκύρου[5], το άλογο της Πίνδου[6], το άλογο ορεινής Ηλείας[7], αυτό της πεδινής Ηλείας[8], το άλογο της φυλής Μεσσαράς Κρήτης[9], το άλογο της Θεσσαλίας, το ροδίτικο άλογο[10] καθώς και το άλογο της Ανδραβίδας[11]. Στις ξενικές φυλές ανήκουν τα αραβικά άλογα[12], η φυλή Percheron [13], η φυλή Clydesdale [14], η φυλή Ανδαλουσίας[15], η φυλή Τράκενερ[16], η φυλή Κριόλιο[17], η φυλή Quarter[18], η φυλή Πάσο Φίνο[19], η φυλή Χάκνι[20], η φυλή Απαλούζα[21], η φυλή Σάιρ[22], η φυλή Φριζικό[23], το γαλικό άλογο σέλας[24], η φυλή Connemara[25], η φυλή Thoroughbred[26], το Βερβερίνικο άλογο [27], η φυλή Αμερικάνικο σέλας[28], η Φυλή Suffolk[29] καθώς και η φυλή Λιπιτσάνερ[30].
Φυσιολογία αλόγου
Τα χαρακτηριστικά[31] των ιπποειδών περιλαμβάνουν:
- Άκρως εξειδικευμένα άκρα και με την κύρια μυϊκή μάζα των άκρων να βρίσκεται κοντά με τον κορμό του σώματος.
- Μεγάλα παραρρινικά ιγμόρεια στο κρανίο.
- Λαρυγγικές θήκες, οι οποίες εκτείνονται από το ρινοφάρυγγα στο μέσο αυτί.
- Υψηλή-στεφάνη με μόνιμα δόντια που αυξάνονται για πολύ καιρό (ένα χαρακτηριστικό που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της ηλικίας του αλόγου).
- Ένα απλό στομάχι που ακολουθείται από ένα μακρύ λεπτό έντερο και ένα μεγάλο, πολύπλοκο παχύ έντερο, όπου συμβαίνει η ζύμωση των ζωοτροφών.
- Ανεπτυγμένους αδένες δέρματος.
- Μεγάλη καρδιά και πνεύμονες.
- Μια μήτρα με κοντές σάλπιγγες και ένα σχετικά μεγάλο σώμα, καθώς και μια προεξέχουσα κατάληξη σε κάθε ωοθήκη όπου απελευθερώνονται τα ωάρια.
- Ένα μεγάλο, αγγειακό πέος και ένα πλήρες σύνολο αρσενικών αδένων.
Ανατομία ιπποειδών
Ο σκελετός[32] των αλόγων προστατέυει τα εσωτερικά τους όργανα, ενώ ταυτόχρονα χρησιμεύει ως στήριγμα για τους μυς και βοηθάει την κίνησή τους. Αποτελείται από περίπου 208 οστά. Αν παρατηρήσουμε ένα ελεύθερο άλογο και μελετήσουμε τη συμπεριφορά του, θα διαπιστώσουμε ότι κάνει άλματα μόνο για να ξεφύγει από κάποιον κίνδυνο και καλπάζει μονάχα που και που και για χρονικό διάστημα.
Δηλαδή, ο σκελετός των αλόγων δεν είναι φτιαγμένος για να υποβάλεται στις υπερβολές του σύγχρονου ανθρώπου-αγώνες, ιπποδρομίες κ.λπ. Καλό είναι λοιπόν να γνωρίζουμε την οστική δομή του και τα ευαίσθητα σημεία, ώστε να συμπεριφερόμαστε στο άλογό μας με λογική, ενώ ταυτόχρονα θα το βοηθήσουμε να προσμαρμοστεί στο βάρος μας και στις διάφορες δουλειές που θα το βάλουμε να εκτελέσει.
Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι η σπονδυλική στήλη του αλόγου είναι άκαμπτη, γι' αυτό και σε αντίθετη με άλλα θηλαστικά που έχουν εύκαμπτη σπονδυλική στήλη, η ταχύτητά του είναι πειορισμένη.
Για να στηρίξουν το βάρος του σώματος, εδικά όταν το άλογο πηδάει ή καλπάζει, οι αρθρώσεις του είναι καλυμμένες από χόνδρους, που προστατεύουν τα οστά απορροφώντας τα χτυπήματα. Η περιοχή της ράχης αποτελείται από τους οσφυϊκούς σπόνδυλους -ανάμεσα στο τελευταίο πλευρό κα τους γοφούς- είναι ίσως ή πιο αδύναμη, γι'αυτό και πρέπει να αποφεύγουμε τα βάρη σε αυτήν.
Τα άλογα έχουν 18 πλευρά και έξι οσφυϊκούς σπονδύλους, εκτός από εκείνα αραβικής ράτσας, που έχουν πέντε οσφθυϊκούς σπονδύλους και 17 πλευρά. Όσον αφορά στα άκρα τους, πρέπει να αναφέρουμε ότι οι αρθρώσεις των οστών έχουν μεγάλη ευλυγισία, επιτρέποντας έτσι μια πιο ευρεία κίνηση, που είναι χρήσιμη στα άλματα ή στο τρέξιμο δίνοντας μεγαλύτερη έκταση στο διασκελισμό τους.
Τα πόδια του αλόγου διαθέτουν ένα μοναδικό δάχτυλο και χάρη στο γεγονός ότι οι αρθρώσεις τους είναι γωνιώδεις, αυτά τα ζώα μπορούν να δώσουν ώθηση στο κορμί τους προς τα μπρός. Σκεφτείτε ότι οι αρθρώσεις στα οστά των ποδιών είναι σαν στρόφιγγα και μπορούν να τα λυγίσουν σαν ακορντεόν.
Η περιστροφική κίνηση των οστών δεν είναι δυνατή, εκτός από μια μικρή πλάγια κίνηση της άρθρωσης του μηροκνημίου.
Αναπαραγωγή αλόγων
Η ηλικία στην οποία τα άλογα είναι οργανικά ικανά για αναπαραγωγή[33] διαφέρει ανάλογα με το φύλο, οι φοράδες ζευγαρώνουν μεταξύ 18 μηνών και 2 ετών αλλά μόνο μετά τα τρία τους χρόνια μπορούν να γεννήσουν.
Τα αρσενικά άλογα (επιβήτορες), αντίστοιχα σε ηλικία ενός έτους μπορούν να τεκνοποιήσουν αλλά όταν αυτά είναι ενσταβλισμένα δεν τα χρησιμοποιούμε για αναπαραγωγή νωρίτερα από τεσσάρων ετών.
Οι θηλυκές έρχονται σε περίοδο κατάλληλη για ζευγάρωμα συνήθως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού κάθε 3 εβδομάδες. Σε αυτό το διάστημα οι φοράδες αποδέχονται τα αρσενικά μόνο για 5 ημέρες περίπου.
Η συμπεριφορά τους αλλάζει και μπορεί να γίνει ατίθαση και νευρική. Το όριο ηλικίας για τεκνοποίηση διαφέρει ανάλογα τη φυλή του αλόγου αλλά σε γενικές γραμμές στις ενσταβλισμένες φοράδες διαρκεί μέχρι τα 15 χρόνια τους. Η εγκυμοσύνη κρατά 11 μήνες και όπως συμβαίνει στους ανθρώπους, το έμβρυο διαμορφώνεται στους πρώτους μήνες ενώ προς το τέλος της εγκυμοσύνης αναπτύσσεται σε γρήγορους ρυθμούς. Το φύλο του εμβρύου διαμορφώνεται στον 4ο μήνα καθώς επίσης το σώμα και τα νύχια του.
Ασθένειες ιπποειδών
Για να προσφέρει τις υπηρεσίες του το άλογο χρειάζεται περιποίηση, ώστε να διατηρείται γερό και δυνατό. Ο οργανισμός τους είναι ευαίσθητος στις ασθένειες. Υποφέρει επίσης από ορισμένα παράσιτα. Γι' αυτό χρειάζεται καθαριότητα και άγρυπνη παρακολούθηση της υγείας του. Οι ασθένειες καθώς και τα παράσιτα απ' τα οποία μπορεί να προσβληθεί ένα άλογο είναι ο κολικός [34], η γρίπη των ιπποειδών[35], η αλλαντίαση [34], οι πιροπλασμώσεις [34], η ακτινομύκωση [34], η νόσος του Δυτικού Νείλου[36], η ερπητοΐωση[37], ο τέτανος [34], η αφρικανική πανώλη[38], η ίππειος πιροπλάσμωση[39], η αναφροδισία [34], η ψώρα [34], η θηλωμάτωση του δέρματος [34], η σήψη της χελιδόνας[40], ο υπερφλοιοεπινεφριδισμός[41], η ενδονυχίτιδα[42], η κατακράτηση του πλακούντα [34], η τριχοφυτίαση [34] διάφορα παρασιτικά προβλήματα[43] κ.ά. Επίσης ο παράγοντας του στρες επηρεάζει τα άλογα[44]. Πρέπει να αναφερθεί πως τα άλογα υποφέρουν και από οδοντικά προβλήματα[45] που τους προκαλούν εμφανή συμπτώματα όπως πόνο και ερεθισμό, μπορεί όμως τα συμπτώματα να μην είναι εμφανή. Αυτό οφείλεται στο ότι πολλά άλογα συνηθίζουν τον πόνο που δημιουργείται από τα δόντια. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικός ο περιοδικός έλεγχος του στόματος από τον ιππίατρο.
Η οπλή του αλόγου
Η οπλή[46] ενός άλογου αποτελείται από το τείχος, το πέλμα (σόλα) και την χελιδόνα. Το τείχος είναι εκείνο το σκληρό μέρος της οπλής που είναι ορατό όταν στέκεται το άλογο. Καλύπτει το μέτωπο και τις πλευρές της 3ης φάλαγγας (ή το οστό Πεντάλ). Στο τοίχωμα επάνω βρίσκονται η άκρη του δακτύλου, οι πλευρές (τέταρτα) και η πτέρνα. Όταν το πόδι ανασηκώνεται από το έδαφος, το πέλμα και η χελιδόνα είναι ορατά, καθώς επίσης και τα τοιχώματα των παράλληλων αυλακιών (μπάρες).
Το τείχος της οπλής είναι αποτελούμενο από ένα κεράτινο υλικό που παράγεται συνεχώς και μεγαλώνει το μέγεθος της οπλής. Το τείχος των οπλών δεν περιέχει αιμοφόρα αγγεία ή νεύρα. Στα μπροστινά πόδια, το τείχος είναι παχύτερο στην άκρη του δάκτυλου ενώ στα πίσω πόδια το τείχος έχει πιο ομοιόμορφο πάχος. Το τείχος, οι μπάρες και η χελιδόνα είναι το βάρος φέρουσες του ποδιού. Κανονικά το πέλμα δεν έρχεται σε επαφή με το έδαφος.
Καθαρισμός των οπλών
Πρέπει να καθαρίζετε[47] τις οπλές με την ειδική αγκύλη για τον καθαρισμό των οπλών, πρίν και μετά την ιππασία. Ενώ καθαρίζετε τις οπλές του αλόγου, ελέγχετε μήπως το άλογο πάτησε κάποιο αιχμηρό αντικείμενο. Εάν αυτό συμβεί και δεν εντοπίσετε την πληγή, τότε σε μερικές μέρες θα εκδηλωθεί σοβαρή μόλυνση. Για να καθαρίσετε τις οπλές του, σταθείτε δίπλα στο άλογο και ζητήστε του να σηκώσει το πόδι του. (Προσοχή αν το κάνετε για πρώτη φορά, ζητήστε την βοήθεια ατόμου που γνωρίζει τον τρόπο, αρκεί το άλογο να ξέρει να σας δίνει τα πόδια του). Ελέγχετε σχολαστικά τις οπλές κάθε εβδομάδα. Τρίψτε τις οπλές με μια σκληρή βούρτσα και νερό. Προσέξτε να μην αγγίξετε την ευαίσθητη στεφάνη. Μόλις τελειώσετε με τον καθαρισμό των οπλών, αλείψτε τις με το ειδικό λάδι για οπλές για να μην ξεραίνονται.
Ιππιατρική εξέταση πριν την αγορά αλόγου
Η κατοχή ενός αλόγου μπορεί να σημαίνει μεγάλη επένδυση σε χρόνο, χρήματα και συναίσθημα. Δυστυχώς τα άλογα πολύ σπάνια πωλούνται με εγγύηση οπου παίρνετε τα χρήματά σας πίσω. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να διερευνηθούν όλα τα στοιχεία του αλόγου πριν αγοραστεί. Πολλοί επαγγελματίες που ασχολούνται με το άλογο μπορεί να είναι ικανοί να σας βοηθήσουν να εκτιμήσετε παράγοντες όπως ικανότητα, συμπεριφορά ή τα χαρτιά καθαροαιμίας, και θα πρέπει να ζητάτε την συμβουλή τους όταν χρειάζεται. Εν τούτοις, μόνο ένας ιππίατρος μπορεί να προσδιορίσει θέματα που έχουν σχέση με την υγεία και την φυσική κατάσταση του αλόγου.
Η γνώση σχετικά με την υγεία και την κατάσταση του αλόγου πρίν ολοκληρωθεί η αγορά του είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για να αποφασίσετε εάν αυτό το άλογο είναι μία σοφή επένδυση. Άσχετα εάν θέλετε το άλογο σαν κατοικίδιο, για ιππασία, για αναπαραγωγή ή για αθλητική χρήση, θα πρέπει να επενδύσετε στην ιππιατρική εξέταση πριν την αγορά[48]. Η εξέταση αυτή αξίζει να γίνει, ειδικά εάν υπολογίσει κανείς τα έξοδα που χρειάζονται για την συντήρηση και την φροντίδα ενός αλόγου με προβλήματα υγείας.
Οι εξετάσεις αυτές διαφέρουν ανάλογα με την χρήση του αλόγου. Για παράδειγμα μία φοράδα που αγοράζεται για αναπαραγωγή χρειάζεται μία πλήρη εξέταση του αναπαραγωγικού συστήματος, μαζί με ένα πιστοποιητικό υγείας. Ενας εκτομίας (το αρσενικό άλογο που έχει ευνουχιστεί) που προορίζεται για υπερπήδηση εμποδίων χρειάζεται μία πλήρη εξέταση για την φυσική του κατάσταση και μία σειρά εξετάσεων χωλότητος, ακτινογραφιών κ.λπ. Πλήρης εξέταση της ανώτερης αναπνευστικής οδού επιπλέον χρειάζεται για άλογα ιπποδρομιών. Για να αποφασίσετε τι θα συμπεριληφθεί στην εξέταση αγοράς χρειάζεται πολύ καλή συνεννόηση με τον ιππίατρο.
Κρέας αλόγου
Αρκετοί ευρωπαίκοί λαοί συμπεριλαμβάνουν στις γαστρονομικές τους συνήθειες το κρέας αλόγου[49].
Η κατανάλωση κρέατος αλόγου, όπως και άλλων αντίστοιχων ζώων (γαϊδούρι, μουλάρι κ.λπ.) μόνο άγνωστη δεν είναι στο τραπέζι αρκετών Ευρωπαίων. Πολλοί λαοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν παράδοση αιώνων στην αξιοποίηση τέτοιων κρεάτων και παραδοσιακές συνταγές και πρακτικές διασώζονται μέχρι σήμερα, ενώ οι νόμοι ρυθμίζουν την αντίστοιχη αγορά τόσο στην παραγωγή όσο και στην πώλησή του.
Σε κάποιες χώρες μάλιστα όπως στη Γερμανία το αλογίσιο κρέας θεωρείται πιο υγιεινό από το μοσχάρι και το χοιρινό, ενώ είναι φθηνότερο από το κυνήγι (αγριόχοιρος, ελάφι κ.λπ.). Αξίζει να σημειωθεί ότι το προτιμούν και οι ζωόφιλοι για τροφή σε σκύλους και γάτες.
Γαϊδουρινό γάλα
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το γαϊδουρινό γάλα[50] μια άριστη θεραπεία για διάφορες ασθένειες, οι Ρωμαίοι το εξυμνούσαν ως ένα ποτό πολυτελείας. Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε για όλα τα είδη των ασθενειών και των παθήσεων. Το γαϊδουρινό γάλα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο για τους αρχαίους. Είναι πολύ θρεπτικό, δε χρειάζεται παστερίωση και θεωρείται ότι είναι το πιο κοντινό γάλα στο μητρικό γάλα του ανθρώπου. Περιέχει περισσότερη λακτόζη και λιγότερα λιπαρά από το αγελαδινό γάλα και χαρακτηρίζεται από μια γλυκειά ελαφριά γεύση. Επίσης είναι πολύ πιο εύπεπτο από όλα τα είδη γάλακτος. Μια πλούσια ποικιλία βιταμινών το καθιστούν ελκυστικό τόσο για την κατανάλωση όσο και για την περιποίηση της επιδερμίδας.
Στον πίνακα[51] που ακολουθεί δίνονται οι τιμές των βασικών συστατικών του γάλακτος από διάφορα ζώα.
Γάλα | Πρωτεΐνη % | Καζεΐνη % | Λακτόζη % | Λίπη % | Υπόλοιπα % |
---|---|---|---|---|---|
Μητρικό γάλα | 1 | 0,4-0,6 | 7 | 3,8 | 0,2 |
Γαϊδουρινό γάλα | 1,7 | 0,7-0,9 | 6,9 | 0,9 | 0,4 |
Βοδινό | 3,4 | 2,8 | 4,6 | 3,7 | 0,7 |
Κατσικίσιο | 2,9 | 2,5 | 4,1 | 4,5 | 0,8 |
Πρόβειο | 5,5 | 4,6 | 4,8 | 7,4 | 1 |
Πληροφοριακά στοιχεία
[52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59]
Σχετικές σελίδες
- Εκτροφή ιπποειδών
- Φύλο αλόγων
- Φυλές ιπποειδών
- Φυσιολογία του αλόγου
- Ανατομία του αλόγου
- Αναπαραγωγή και κύκλος ζωής του αλόγου
- Ασθένειες ιπποειδών
- Οπλή αλόγου
- Ιππιατρική εξέταση πριν την αγορά αλόγου
- Το κρέας του αλόγου κι η διατροφική του αξία
- Βόειο κρέας
- Χοιρινό κρέας
- Γαϊδουρινό γάλα και η διατροφική του αξία
- Αγελαδινό γάλα
- Υγιεινή των αγροτικών ζώων
- Διαγνωστική και ορισμοί της παθολογίας των αγροτικών ζώων
- Οιστρικός κύκλος αγροτικών ζώων
Βιβλιογραφία
- ↑ Άλογο (ίππος), Δέσποινα Βαγιάννη
- ↑ Εκτροφή ιπποειδών
- ↑ Φύλο (Αλόγων)
- ↑ Ιστοσελίδα latte.gr, Γενικές πληροφορίες για τα γαϊδούρια
- ↑ Ιστοσελίδα Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Αθήνας, Το αλογάκι της Σκύρου
- ↑ Άλογο Πίνδου
- ↑ Άλογο Ορεινής Ηλείας
- ↑ Άλογο Πεδινής Ηλείας
- ↑ Άλογο Μεσσαρά Κρήτης
- ↑ Το Αλογάκι της Αρχαγγέλου
- ↑ Τα άλογα της Ανδραβίδας
- ↑ Αραβικά Άλογα
- ↑ Φυλή Percheron
- ↑ Άλογα Clydesdale
- ↑ Άλογα Ανδαλουσίας
- ↑ Τράκενερ
- ↑ Κριόλιο
- ↑ Quarter
- ↑ Πάσο Φίνο
- ↑ Χάκνι και Πόνι Χάκνι
- ↑ Απαλούζα
- ↑ Σάιρ
- ↑ Φριζικό-Friesian Horse
- ↑ Σελ Φρανσέ-Γαλλικό Άλογο Σέλας
- ↑ Ίππος Connemara
- ↑ Φυλή Thoroughbred
- ↑ Φυλή Βερβερίνικο
- ↑ Αμερικάνικο Σέλας
- ↑ Φυλή Suffolk
- ↑ Λιπιτσάνερ - Lipizzan
- ↑ Φυσιολογία του Αλόγου
- ↑ [ Aνατομία του Αλόγου]
- ↑ Ο κύκλος ζωής του αλόγου
- ↑ 34,0 34,1 34,2 34,3 34,4 34,5 34,6 34,7 34,8 34,9 "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα
- ↑ "Γρίππη ιπποειδών: Απομόνωση, Μοριακός Χαρακτηρισμός και Φυλογενετική Ανάλυση στελεχών του Ιού από τις Επιζωοτίες 2003 και 2007 στην Ελλάδα", Διδακτορική Διατριβή της Μαρίας Θ. Μπουντούρη, Αθήνα 2011.
- ↑ Νόσος του Δυτικού Νείλου
- ↑ Ερπητοΐωση των ιπποειδών
- ↑ "Αφρικανική Πανώλη των ιπποειδών" Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, Λευκωσία Ιούνιος 2010, Κείμενο του Δρ. Κυριάκου Γεωργίου, Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
- ↑ Ίππειος πιροπλάσμωση
- ↑ Σήψη της χελιδόνας
- ↑ Υπερφλοιοεπινεφριδισμός στα ιπποειδή
- ↑ Ενδονυχίτις
- ↑ Παρασιτικά προβλήματα
- ↑ Πως το στρες επηρεάζει τα Άλογα
- ↑ Πως αναγνωρίζουμε τα οδοντικά προβλήματα του αλόγου
- ↑ Οπλές
- ↑ Καθαρισμός των οπλών
- ↑ Ιππιατρική εξέταση πριν την αγορά αλόγου
- ↑ Ποιοί λαοί της Ευρώπης τρώνε άλογο
- ↑ Γαϊδουρινό γάλα-Ιδιότητες γάλακτος και γιατί είναι πιο υγιεινό
- ↑ Γάλα γαϊδούρας
- ↑ Υδατάνθρακες και οπλή
- ↑ Οπλές που σπάνε, υπάρχει λύση
- ↑ 10 Τρόποι για την Πρόληψη του Κολικού στα Άλογα
- ↑ Πάθηση του σκαφοειδούς
- ↑ Η χρησιμοποίηση του κρέατος αλόγου και των άλλων ιπποειδών
- ↑ Γαϊδουρινό γάλα-Ιδιότητες γάλακτος και γιατί είναι πιο υγιεινό II
- ↑ Άλογα Clydesdale
- ↑ Εμβολιασμοί αλόγου-Τέτανος