Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γενικά στοιχεία ροδακινιάς"
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
<references> | <references> | ||
<ref name="Δενδροκομία Ι"> Δενδροκομία Ι Σημειώσεις για ειδικά θέματα", Νάνου Γεωργίου, Αναπληρωτού Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Βόλου.</ref> | <ref name="Δενδροκομία Ι"> Δενδροκομία Ι Σημειώσεις για ειδικά θέματα", Νάνου Γεωργίου, Αναπληρωτού Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Βόλου.</ref> | ||
| − | |||
</references> | </references> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:33, 26 Ιουνίου 2015
Η διεθνής παραγωγή ροδάκινων και νεκταρινιών (πλην της Κίνας) είναι περίπου 10.000.000 τόννοι. Η Ελλάδα παράγει ετησίως από 300.000-1.000.000 τόννους, εξαρτώμενη, όπως είναι προφανές, από τους ανοιξιάτικους παγετούς. Η Ελλάδα παράγει λίγα νεκταρίνια, κανονικές προς μέτριες ποσότητες επιτραπέζιων ροδάκινων (και οι φυτεύσεις αυξάνονται ταχύτατα) και ο κύριος όγκος της παραγωγής είναι συμπύρηνα ροδάκινα που προορίζονται για κονσερβοποίηση (αλλά εκριζώνονται ταχύτατα λόγω των χαμηλών τιμών των προηγούμενων ετών), καθώς η χώρα μας είναι η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα κομπόστας ροδάκινου στον κόσμο. Η Ελλάδα κατέχει την 5η θέση στον κόσμο εξαγωγής ροδάκινων και την 3η θέση στην Ευρώπη. Πρώτες χώρες είναι η Ισπανία και η Κίνα. Στην Ελλάδα καλλιεργείται ευρέως στη Μακεδονία και ιδιαίτερα στους νομούς Ημαθίας και Πέλλης.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Δενδροκομία Ι Σημειώσεις για ειδικά θέματα", Νάνου Γεωργίου, Αναπληρωτού Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Βόλου.
