Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένειες λιναριού"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οι αδρομυκώσεις | + | {{{top_heading|==}}}Αδρομυκώσεις{{{top_heading|==}}} |
| + | |||
| + | Οι αδρομυκώσεις παρουσιάζουν μεγάλη εξάπλωση και είναι πολύ καταστροφικές για τους ξενιστές τους και είναι ασθένειες των [[κατάλογος φυτών |φυτών]]. Τα συμπτώματά τους εμφανίζονται συνήθως με την μορφή μάρανσης, χλώρωσης και νέκρωσης των [[βοτανικά χαρακτηριστικά λιναριού |φύλλων]] που ακολουθείται από νέκρωση όλου του φυτού. Οι αδρομυκώσεις εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της παρουσίας και της δραστηριότητας των παθογόνων στα αγγεία του ξύλου των φυτών. Η νέκρωση των φυτών μπορεί να συμβεί μέσα σε μερικές εβδομάδες. | ||
Υπάρχουν τέσσερα γένη που προκαλούν αδρομυκώσεις και είναι τα Ceratocystis, Ophiostoma, Phoma, Fusarium και Verticillium. | Υπάρχουν τέσσερα γένη που προκαλούν αδρομυκώσεις και είναι τα Ceratocystis, Ophiostoma, Phoma, Fusarium και Verticillium. | ||
| Γραμμή 7: | Γραμμή 9: | ||
Δύο είδη, τα Verticillium albo - atrum και V. dahliae, προσβάλλουν εκατοντάδες είδη φυτών προκαλώντας αδρομυκώσεις και απώλειες παραγωγής ποικίλης σοβαρότητας ([[βερτισιλλίωση]]). | Δύο είδη, τα Verticillium albo - atrum και V. dahliae, προσβάλλουν εκατοντάδες είδη φυτών προκαλώντας αδρομυκώσεις και απώλειες παραγωγής ποικίλης σοβαρότητας ([[βερτισιλλίωση]]). | ||
| − | Όλες οι αδρομυκώσεις έχουν κάποια συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά. Τα φύλλα των προσβεβλημένων φυτών ή τμήματα των προσβεβλημένων ξενιστών χάνουν την σπαργή τους, γίνονται μαλακά και χλωρωτικά και στη συνέχεια μαραίνονται, κιτρινίζουν και τελικά νεκρώνονται. Οι νεαροί και τρυφεροί βλαστοί επίσης μαραίνονται και νεκρώνονται. Στα προσβεβλημένα στελέχη και κλαδιά εμφανίζονται καστανοί μεταχρωματισμοί στους αγγειακούς ιστούς. Κάποια από τα αγγεία μπορεί να φράσσονται από μυκήλιο, σπόρια ή πολυσακχαρίτες που παράγονται από τον μύκητα. | + | Όλες οι [[αδρομυκώσεις]] <ref name="Ασθένεια λιναριού αδρομυκώσεις"/> έχουν κάποια συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά. Τα φύλλα των προσβεβλημένων φυτών ή τμήματα των προσβεβλημένων ξενιστών χάνουν την σπαργή τους, γίνονται μαλακά και χλωρωτικά και στη συνέχεια μαραίνονται, κιτρινίζουν και τελικά νεκρώνονται. Οι νεαροί και τρυφεροί βλαστοί επίσης μαραίνονται και νεκρώνονται. Στα προσβεβλημένα στελέχη και κλαδιά εμφανίζονται καστανοί μεταχρωματισμοί στους αγγειακούς ιστούς. Κάποια από τα αγγεία μπορεί να φράσσονται από μυκήλιο, σπόρια ή πολυσακχαρίτες που παράγονται από τον [[μύκητες |μύκητα]]. |
| − | Η ανθράκωση παρουσιάζει μεγάλο εύρος ξενιστών όπως στο λινάρι και άλλα. Παρουσιάζει διαφόρων ειδών συμπτώματα ανάλογα με τον μύκητα και τον ξενιστή που προσβάλλει. | + | Η [[ανθράκωση]] παρουσιάζει μεγάλο εύρος ξενιστών όπως στο [[λινάρι]] και άλλα. Παρουσιάζει διαφόρων ειδών συμπτώματα ανάλογα με τον μύκητα και τον ξενιστή που προσβάλλει. |
| − | Melampsora lini | + | {{{top_heading|==}}}Melampsora lini{{{top_heading|==}}} |
| − | + | ||
| − | Με ταυτόχρονες μελέτες σχετικά με την μολυσματικότητα σε διάφορες απομονώσεις της σκουριάς λιναριού και την αντίσταση στις ποικιλίες του λιναριού, που προέρχεται η ιδέα μιας σχέσης γονίδιο-προς-γονίδιο μεταξύ του ξενιστή και παθογόνου. | + | Η νόσος χαρακτηρίζεται από ανοικτό κίτρινο έως πορτοκαλί-κίτρινο χρωματισμό. Αυτά είναι κατανεμημένα στα φύλλα και τους μίσχους νωρίς στην καλλιεργητική περίοδο. Αυτά ακολουθούνται από κόκκινο-κίτρινο έως πορτοκαλί χρωματισμό σε φύλλα, μίσχους και κάψουλες όπως η καλλιεργητική περίοδος εξελίσσεται. |
| + | |||
| + | Με ταυτόχρονες μελέτες σχετικά με την μολυσματικότητα σε διάφορες απομονώσεις της σκουριάς λιναριού και την αντίσταση στις ποικιλίες του λιναριού, που προέρχεται η ιδέα μιας σχέσης γονίδιο-προς-γονίδιο μεταξύ του ξενιστή και παθογόνου. Πολλαπλά γονίδια αντίστασης μπορεί επίσης να υπάρχουν σε ορισμένες ποικιλίες λίνου. Η μοριακή βάση της αντίστασης έχει επίσης διερευνηθεί. Οι κτηνοτρόφοι έχουν εφαρμόσει την έννοια γονίδιο-προς-γονίδιο για την παραγωγή πολλών ανθεκτικών ποικιλιών Μέχρι σήμερα, ένα σύνολο 30 ή έτσι γονίδια αντίστασης έχει ταυτοποιηθεί σε λινάρι, αυτά συμβαίνουν σε πέντε σειρές και συνδέονται με στενά ή αλληλόμορφα γονίδια. Παρομοίως, ένα σύνολο 27 γονιδίων μολυσματικότητας έχει βρεθεί στο Μelampsora lini, αλλά αυτά εμφανίζονται να είναι σε ξεχωριστές θέσεις. | ||
Αρκετές γενικές αναφορές παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα γονίδια ανθεκτικότητας που ταυτοποιούνται, του τρόπου κληρονομικότητας, και οι μέθοδοι για τον έλεγχο για την αντίσταση. Μοριακές μέθοδοι για την απομόνωση γονιδίων αντίστασης σκουριά από λινάρι έχουν επίσης ερευνηθεί. | Αρκετές γενικές αναφορές παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα γονίδια ανθεκτικότητας που ταυτοποιούνται, του τρόπου κληρονομικότητας, και οι μέθοδοι για τον έλεγχο για την αντίσταση. Μοριακές μέθοδοι για την απομόνωση γονιδίων αντίστασης σκουριά από λινάρι έχουν επίσης ερευνηθεί. | ||
| − | Ορισμένες μελέτες πεδίου δείχνουν ότι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση για την ανάπτυξη ανθεκτικών τύπων είναι να | + | Ορισμένες μελέτες πεδίου δείχνουν ότι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση για την ανάπτυξη ανθεκτικών τύπων είναι να χρησιμοποιηθεί ένα μωσαϊκό των [[ποικιλίες λιναριού |ποικιλιών]]. Σε γενικές γραμμές, η πιο αποτελεσματική μέθοδος ελέγχου για το Μelampsora lini φαίνεται να είναι η αντίσταση αναπαραγωγής.<ref name="Ασθένεια λιναριού σκωρίαση"/> |
| − | + | ||
| − | + | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| − | <ref name="Ασθένεια λιναριού | + | |
| + | <ref name="Ασθένεια λιναριού αδρομυκώσεις"> "Φυτοπαθολογική και μοριακή διερεύνηση των μηχανισμών που εμπλέκονται στην άμυνα των φυτών κατά των παθογόνων των αδρομυκώσεων", διδακτορική διατριβή του Ιάκωβου Παντελίδη, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2009</ref> | ||
| + | |||
<ref name="Ασθένεια λιναριού σκωρίαση"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plantwise Knowledge Bank/Ασθένεια λιναριού σκωρίαση| ?has link}} Ασθένεια λιναριού σκωρίαση].</ref> | <ref name="Ασθένεια λιναριού σκωρίαση"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plantwise Knowledge Bank/Ασθένεια λιναριού σκωρίαση| ?has link}} Ασθένεια λιναριού σκωρίαση].</ref> | ||
| + | |||
</references> | </references> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:30, 1 Ιουνίου 2015
Αδρομυκώσεις
Οι αδρομυκώσεις παρουσιάζουν μεγάλη εξάπλωση και είναι πολύ καταστροφικές για τους ξενιστές τους και είναι ασθένειες των φυτών. Τα συμπτώματά τους εμφανίζονται συνήθως με την μορφή μάρανσης, χλώρωσης και νέκρωσης των φύλλων που ακολουθείται από νέκρωση όλου του φυτού. Οι αδρομυκώσεις εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της παρουσίας και της δραστηριότητας των παθογόνων στα αγγεία του ξύλου των φυτών. Η νέκρωση των φυτών μπορεί να συμβεί μέσα σε μερικές εβδομάδες.
Υπάρχουν τέσσερα γένη που προκαλούν αδρομυκώσεις και είναι τα Ceratocystis, Ophiostoma, Phoma, Fusarium και Verticillium.
Οι περισσότεροι από τους μύκητες του γένους Fusarium που προκαλούν αδρομυκώσεις ανήκουν στο είδος Fusarium oxysporum (φουζαρίωση).
Δύο είδη, τα Verticillium albo - atrum και V. dahliae, προσβάλλουν εκατοντάδες είδη φυτών προκαλώντας αδρομυκώσεις και απώλειες παραγωγής ποικίλης σοβαρότητας (βερτισιλλίωση).
Όλες οι αδρομυκώσεις [1] έχουν κάποια συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά. Τα φύλλα των προσβεβλημένων φυτών ή τμήματα των προσβεβλημένων ξενιστών χάνουν την σπαργή τους, γίνονται μαλακά και χλωρωτικά και στη συνέχεια μαραίνονται, κιτρινίζουν και τελικά νεκρώνονται. Οι νεαροί και τρυφεροί βλαστοί επίσης μαραίνονται και νεκρώνονται. Στα προσβεβλημένα στελέχη και κλαδιά εμφανίζονται καστανοί μεταχρωματισμοί στους αγγειακούς ιστούς. Κάποια από τα αγγεία μπορεί να φράσσονται από μυκήλιο, σπόρια ή πολυσακχαρίτες που παράγονται από τον μύκητα.
Η ανθράκωση παρουσιάζει μεγάλο εύρος ξενιστών όπως στο λινάρι και άλλα. Παρουσιάζει διαφόρων ειδών συμπτώματα ανάλογα με τον μύκητα και τον ξενιστή που προσβάλλει.
Melampsora lini
Η νόσος χαρακτηρίζεται από ανοικτό κίτρινο έως πορτοκαλί-κίτρινο χρωματισμό. Αυτά είναι κατανεμημένα στα φύλλα και τους μίσχους νωρίς στην καλλιεργητική περίοδο. Αυτά ακολουθούνται από κόκκινο-κίτρινο έως πορτοκαλί χρωματισμό σε φύλλα, μίσχους και κάψουλες όπως η καλλιεργητική περίοδος εξελίσσεται.
Με ταυτόχρονες μελέτες σχετικά με την μολυσματικότητα σε διάφορες απομονώσεις της σκουριάς λιναριού και την αντίσταση στις ποικιλίες του λιναριού, που προέρχεται η ιδέα μιας σχέσης γονίδιο-προς-γονίδιο μεταξύ του ξενιστή και παθογόνου. Πολλαπλά γονίδια αντίστασης μπορεί επίσης να υπάρχουν σε ορισμένες ποικιλίες λίνου. Η μοριακή βάση της αντίστασης έχει επίσης διερευνηθεί. Οι κτηνοτρόφοι έχουν εφαρμόσει την έννοια γονίδιο-προς-γονίδιο για την παραγωγή πολλών ανθεκτικών ποικιλιών Μέχρι σήμερα, ένα σύνολο 30 ή έτσι γονίδια αντίστασης έχει ταυτοποιηθεί σε λινάρι, αυτά συμβαίνουν σε πέντε σειρές και συνδέονται με στενά ή αλληλόμορφα γονίδια. Παρομοίως, ένα σύνολο 27 γονιδίων μολυσματικότητας έχει βρεθεί στο Μelampsora lini, αλλά αυτά εμφανίζονται να είναι σε ξεχωριστές θέσεις.
Αρκετές γενικές αναφορές παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα γονίδια ανθεκτικότητας που ταυτοποιούνται, του τρόπου κληρονομικότητας, και οι μέθοδοι για τον έλεγχο για την αντίσταση. Μοριακές μέθοδοι για την απομόνωση γονιδίων αντίστασης σκουριά από λινάρι έχουν επίσης ερευνηθεί.
Ορισμένες μελέτες πεδίου δείχνουν ότι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση για την ανάπτυξη ανθεκτικών τύπων είναι να χρησιμοποιηθεί ένα μωσαϊκό των ποικιλιών. Σε γενικές γραμμές, η πιο αποτελεσματική μέθοδος ελέγχου για το Μelampsora lini φαίνεται να είναι η αντίσταση αναπαραγωγής.[2]
Βιβλιογραφία
- ↑ "Φυτοπαθολογική και μοριακή διερεύνηση των μηχανισμών που εμπλέκονται στην άμυνα των φυτών κατά των παθογόνων των αδρομυκώσεων", διδακτορική διατριβή του Ιάκωβου Παντελίδη, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2009
- ↑ Ασθένεια λιναριού σκωρίαση.
