Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συντήρηση καρπών πεκάν"
Από GAIApedia
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οι [[ | + | Οι [[Καρπός πεκάν|καρποί]] περιέχουν μεγάλη ποσότητα λαδιού (60-70%) και έτσι ταγγίζονται κατά τη συντήρηση. Οι ταγγισμένοι καρποί χάνουν τη γεύση τους λόγω οξείδωσης ή υδρόλυσης των λιπών και του λαδιού του σπέρματος σε ελεύθερα λιπαρά οξέα. Το πρώτο τάγγισμα σε καθαρή ψίχα μπορεί να διαπιστωθεί μετά από 4 μήνες στους 21<sup>o</sup>C και μετά από 2 χρόνια σε 1<sup>o</sup>C. Η συντήρηση στη χαμηλή αυτή [[Κλιματικές συνθήκες πεκάν|θερμοκρασία]] είναι καλύτερη όταν εξασφαλιστεί σχετική υγρασία 75-80% και η υγρασία της ψίχας κυμαίνεται από 3,5-6%. |
[[σχετίζεται με::Καρπός πεκάν| ]] | [[σχετίζεται με::Καρπός πεκάν| ]] | ||
| − | [[ | + | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση μεταποίησης-τυποποίησης::30| ]] |
| − | [[ | + | [[πόσο αφορά σε συλλογικές αγροτικές οργανώσεις::30| ]] |
Αναθεώρηση της 13:10, 9 Ιουλίου 2013
Οι καρποί περιέχουν μεγάλη ποσότητα λαδιού (60-70%) και έτσι ταγγίζονται κατά τη συντήρηση. Οι ταγγισμένοι καρποί χάνουν τη γεύση τους λόγω οξείδωσης ή υδρόλυσης των λιπών και του λαδιού του σπέρματος σε ελεύθερα λιπαρά οξέα. Το πρώτο τάγγισμα σε καθαρή ψίχα μπορεί να διαπιστωθεί μετά από 4 μήνες στους 21oC και μετά από 2 χρόνια σε 1oC. Η συντήρηση στη χαμηλή αυτή θερμοκρασία είναι καλύτερη όταν εξασφαλιστεί σχετική υγρασία 75-80% και η υγρασία της ψίχας κυμαίνεται από 3,5-6%.
