Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Προετοιμασία εδάφους ιτιάς"
(Νέα σελίδα με 'Η διάρκεια ζωής της ιτιάς είναι περίπου 30 έτη. Δεδομένης της πολυετούς φύσης της...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η διάρκεια ζωής της [[Ιτιά φυτό|ιτιάς]] είναι περίπου 30 έτη. Δεδομένης της πολυετούς φύσης της [[Καλλιέργεια ιτιάς|καλλιέργειας]], ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιλογή της κατάλληλης περιοχής σε σχέση με την τοπογραφία, οικολογία και προσβασιμότητα. Λόγω της αραιής [[Φύτευση ιτιάς|φύτευσης]], η εφαρμογή καλλιεργητικών πρακτικών ενέχει τον κίνδυνο διάβρωσης του [[Εδαφικές συνθήκες ιτιάς|εδάφους]] ιδιαίτερα σε επικλινείς περιοχές με ελαφρά, [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]]. Για την διεκπεραίωση των καλλιεργητικών εργασιών και της [[Συγκομιδή ιτιάς|συγκομιδής]] ο αγρός συνιστάται να είναι επίπεδος ή με κλίση εδάφους που δεν υπερβαίνει το 12-15%, με καλή στράγγιση και όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αποθηκευτικούς χώρους. Ο έλεγχος των [[Καταπολέμηση ζιζανίων ιτιάς|ζιζανίων]] είναι η σπουδαιότερη καλλιεργητική τεχνική για την επιτυχή εγκατάσταση της καλλιέργειας. Συνήθως χρησιμοποιείται η εφαρμογή οργανοφωσφορικών σκευασμάτων (γλυκίνες) σε μία ή δύο δόσεις κατά την περίοδο από τέλη καλοκαιριού έως αρχές ή μέσα φθινοπώρου. Σε συμπιεσμένα εδάφη συστήνεται καλλιέργεια του εδάφους με υπεδαφοκαλλιεργητή σε βάθος 40cm και στη συνέχεια άροση σε βάθος 25cm. Αντίθετα, σε ελαφρά εδάφη συστήνεται ανοιξιάτικο όργωμα και ενσωμάτωση κοπριάς με κατάλληλη περιεκτικότητα σε [[Άζωτο|άζωτο]] πριν την άροση. Πριν την [[Φύτευση ιτιάς|φύτευση]] συνιστάται ανοιξιάτικο σβάρνισμα για την καταπολέμηση των ζιζανίων και την ισοπέδωση του εδάφους. | + | Η διάρκεια ζωής της [[Ιτιά φυτό|ιτιάς]] είναι περίπου 30 έτη. Δεδομένης της πολυετούς φύσης της [[Καλλιέργεια ιτιάς|καλλιέργειας]], ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιλογή της κατάλληλης περιοχής σε σχέση με την τοπογραφία, οικολογία και προσβασιμότητα. Λόγω της αραιής [[Φύτευση ιτιάς|φύτευσης]], η εφαρμογή καλλιεργητικών πρακτικών ενέχει τον κίνδυνο διάβρωσης του [[Εδαφικές συνθήκες ιτιάς|εδάφους]] ιδιαίτερα σε επικλινείς περιοχές με ελαφρά, [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]]. Για την διεκπεραίωση των καλλιεργητικών εργασιών και της [[Συγκομιδή ιτιάς|συγκομιδής]] ο αγρός συνιστάται να είναι επίπεδος ή με κλίση εδάφους που δεν υπερβαίνει το 12-15%, με καλή στράγγιση και όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αποθηκευτικούς χώρους. Ο έλεγχος των [[Καταπολέμηση ζιζανίων ιτιάς|ζιζανίων]] είναι η σπουδαιότερη καλλιεργητική τεχνική για την επιτυχή εγκατάσταση της καλλιέργειας. Συνήθως χρησιμοποιείται η εφαρμογή οργανοφωσφορικών σκευασμάτων (γλυκίνες) σε μία ή δύο δόσεις κατά την περίοδο από τέλη καλοκαιριού έως αρχές ή μέσα φθινοπώρου. Σε συμπιεσμένα εδάφη συστήνεται καλλιέργεια του εδάφους με υπεδαφοκαλλιεργητή σε βάθος 40cm και στη συνέχεια άροση σε βάθος 25cm. Αντίθετα, σε ελαφρά εδάφη συστήνεται ανοιξιάτικο όργωμα και ενσωμάτωση κοπριάς με κατάλληλη περιεκτικότητα σε [[Άζωτο|άζωτο]] πριν την άροση. Πριν την [[Φύτευση ιτιάς|φύτευση]] συνιστάται ανοιξιάτικο σβάρνισμα για την καταπολέμηση των ζιζανίων και την ισοπέδωση του εδάφους.<ref name="Καλλιέργεια ιτιάς"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Καλλιέργεια ιτιάς"> Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφροά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφροά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια ιτιάς| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια ιτιάς| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:34, 3 Ιουλίου 2015
Η διάρκεια ζωής της ιτιάς είναι περίπου 30 έτη. Δεδομένης της πολυετούς φύσης της καλλιέργειας, ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιλογή της κατάλληλης περιοχής σε σχέση με την τοπογραφία, οικολογία και προσβασιμότητα. Λόγω της αραιής φύτευσης, η εφαρμογή καλλιεργητικών πρακτικών ενέχει τον κίνδυνο διάβρωσης του εδάφους ιδιαίτερα σε επικλινείς περιοχές με ελαφρά, αμμώδη εδάφη. Για την διεκπεραίωση των καλλιεργητικών εργασιών και της συγκομιδής ο αγρός συνιστάται να είναι επίπεδος ή με κλίση εδάφους που δεν υπερβαίνει το 12-15%, με καλή στράγγιση και όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αποθηκευτικούς χώρους. Ο έλεγχος των ζιζανίων είναι η σπουδαιότερη καλλιεργητική τεχνική για την επιτυχή εγκατάσταση της καλλιέργειας. Συνήθως χρησιμοποιείται η εφαρμογή οργανοφωσφορικών σκευασμάτων (γλυκίνες) σε μία ή δύο δόσεις κατά την περίοδο από τέλη καλοκαιριού έως αρχές ή μέσα φθινοπώρου. Σε συμπιεσμένα εδάφη συστήνεται καλλιέργεια του εδάφους με υπεδαφοκαλλιεργητή σε βάθος 40cm και στη συνέχεια άροση σε βάθος 25cm. Αντίθετα, σε ελαφρά εδάφη συστήνεται ανοιξιάτικο όργωμα και ενσωμάτωση κοπριάς με κατάλληλη περιεκτικότητα σε άζωτο πριν την άροση. Πριν την φύτευση συνιστάται ανοιξιάτικο σβάρνισμα για την καταπολέμηση των ζιζανίων και την ισοπέδωση του εδάφους.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.
