Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός ελαιοκράμβης Πιερίς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | [[Image:Προσβολή λωβού ελαιοκράμβης από Πιερίς.jpg|thumb|px100|Προσβολή λωβού ελαιοκράμβης από Πιερίς]] | ||
Η πιερίς (Pieris brassicae) είναι επιβλαβές έντομο για τα [[Ελαιοκράμβη φυτό|φυτά]] κατά το στάδιο της προνύμφης. Στην Ελλάδα έχει 3-4 γενιές το χρόνο. Διαχειμάζει με την μορφή της πούπας, σε κορμούς δέντρων, τοίχους, φράχτες και υπολείμματα [[Καλλιέργεια ελαιοκράμβης|καλλιεργειών]]. Νωρίς την άνοιξη τα θηλυκά εναποθέτουν τα αυγά στην κάτω επιφάνεια των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ελαιοκράμβης|φύλλων]]. Οι νεαρές τρέφονται στην αρχή με το έλασμα των φύλλων, αφήνοντας τα μεσαίου μεγέθους νεύρα, ενώ αργότερα η καταστροφή της φυλλικής επιφάνειας είναι τέτοια που μόνο τα πολύ χονδρά νεύρα μένουν ανέπαφα. | Η πιερίς (Pieris brassicae) είναι επιβλαβές έντομο για τα [[Ελαιοκράμβη φυτό|φυτά]] κατά το στάδιο της προνύμφης. Στην Ελλάδα έχει 3-4 γενιές το χρόνο. Διαχειμάζει με την μορφή της πούπας, σε κορμούς δέντρων, τοίχους, φράχτες και υπολείμματα [[Καλλιέργεια ελαιοκράμβης|καλλιεργειών]]. Νωρίς την άνοιξη τα θηλυκά εναποθέτουν τα αυγά στην κάτω επιφάνεια των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ελαιοκράμβης|φύλλων]]. Οι νεαρές τρέφονται στην αρχή με το έλασμα των φύλλων, αφήνοντας τα μεσαίου μεγέθους νεύρα, ενώ αργότερα η καταστροφή της φυλλικής επιφάνειας είναι τέτοια που μόνο τα πολύ χονδρά νεύρα μένουν ανέπαφα. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:42, 8 Αυγούστου 2013
Η πιερίς (Pieris brassicae) είναι επιβλαβές έντομο για τα φυτά κατά το στάδιο της προνύμφης. Στην Ελλάδα έχει 3-4 γενιές το χρόνο. Διαχειμάζει με την μορφή της πούπας, σε κορμούς δέντρων, τοίχους, φράχτες και υπολείμματα καλλιεργειών. Νωρίς την άνοιξη τα θηλυκά εναποθέτουν τα αυγά στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Οι νεαρές τρέφονται στην αρχή με το έλασμα των φύλλων, αφήνοντας τα μεσαίου μεγέθους νεύρα, ενώ αργότερα η καταστροφή της φυλλικής επιφάνειας είναι τέτοια που μόνο τα πολύ χονδρά νεύρα μένουν ανέπαφα.
Αν και είναι από τους σοβαρότερους εχθρούς, η αντιμετώπιση του είναι σχετικά εύκολη, επειδή είναι εκτεθειμένο πάνω στην φυλλική επιφάνεια. Απαιτείται όμως έγκαιρη διαπίστωση της ύπαρξης του, ώστε οι επεμβάσεις να γίνουν προτού επεκταθεί η προσβολή. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ισχυρών εντομοκτόνων ουσιών και συνιστάται η εφαρμογή πυρεθροειδών. Επίσης και η χρησιμοποίηση μικροβιακών σκευασμάτων όπως του Bacillus thuringiensis. Επιπλέον έχει αρκετούς φυσικούς εχθρούς, οι οποίοι θα πρέπει να προστατεύονται καθώς, μπορούν και ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό τον πληθυσμό του. Αναφέρονται τα υμενόπτερα Apanteles glomeratus και Pteromalus puparum.
