Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μέθοδοι ξήρανσης"
| Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
Οι ανωτέρω μέθοδοι ξήρανσης παρουσιάζουν μεν πλεονεκτήματα που αφορούν στην ποιότητα, στην υγιεινή, στη μείωση των απωλειών, αλλά και στον απαιτούμενο χρόνο, αλλά το κόστος τους και οι τεχνικές απαιτήσεις τις καθιστούν μη βιώσιμες για χρήση από τους παραγωγούς. | Οι ανωτέρω μέθοδοι ξήρανσης παρουσιάζουν μεν πλεονεκτήματα που αφορούν στην ποιότητα, στην υγιεινή, στη μείωση των απωλειών, αλλά και στον απαιτούμενο χρόνο, αλλά το κόστος τους και οι τεχνικές απαιτήσεις τις καθιστούν μη βιώσιμες για χρήση από τους παραγωγούς. | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:09, 17 Ιουλίου 2013
Οι μέθοδοι ξήρανσης που εφαρμόζονται σήμερα είναι κατά βάσει δύο :
- Η ελεγχόμενη ή βιομηχανική ξήρανση και
- Η ηλιακή ξήρανση.
Η ελεγχόμενη ξήρανση απαιτεί τον κατάλληλο τύπο ξηραντηρίου, ανάλογα με τη φύση του προϊόντος και των απαιτουμένων συνθηκών. Αυτά λειτουργούν καταναλώνοντας κάποια μορφή ενέργειας, ακόμη και ηλιακής.
Η πλέον διαδεδομένη κατηγορία είναι οι ξηραντήρες ρεύματος αέρα, όπου ρεύμα αέρος προκαλεί την ξήρανση, απομακρύνοντας ταυτόχρονα και την εξατμιζόμενη υγρασία. Τέτοια παραδείγματα είναι : Ξηραντήρες ραφιών, τύπου σήραγγας, μεταφορικής ταινίας, περιστροφικοί.
Άλλοι τύποι ξηραντήρων είναι: Ξηραντήρες περιστρεφόμενων δίσκων, στιγμιαίας δράσεως, διασκορπισμού, ρευστοποιημένης κλίνης κ.α.
Οι ανωτέρω μέθοδοι ξήρανσης παρουσιάζουν μεν πλεονεκτήματα που αφορούν στην ποιότητα, στην υγιεινή, στη μείωση των απωλειών, αλλά και στον απαιτούμενο χρόνο, αλλά το κόστος τους και οι τεχνικές απαιτήσεις τις καθιστούν μη βιώσιμες για χρήση από τους παραγωγούς.
