Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πιπεριάς Αδρομυκώσεις"

Οι αδρομυκώσεις οφείλονται στο φουζάριο (Fuzarium oxysporum f.sp.capsici) και στο βερτισίλλιο (Verticillium dahliae). Πρόκειται για παθογόνα που ζουν στο [[Εδαφικές συνθήκες πιπεριάς|έδαφος]] και προκαλούν σοβαρές ζημιές στα προσβεβλημένα [[Πιπεριά φυτό|φυτά]]. Η προσβολή ξεκινάει από το [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|ριζικό σύστημα]], στη συνέχεια τα παθογόνα εισέρχονται στα αγγεία του ξύλου του φυτού, δυσχεραίνουν την κυκλοφορία του νερού και τελικά προκαλούν ξήρανση των φυτών λόγω ελλιπής τροφοδοσίας του σε νερό. Αρχικά μαραίνεται το μισό φυλλάριο, ενώ στα κατώτερα φύλλα εμφανίζονται μεσονεύριες χλωρώσεις. Το φυτό παρουσιάζει μάρανση. Αρχικά τα παλαιότερα φύλλα εμφανίζουν μεσονεύριες χλωρώσεις και στη συνέχεια πέφτουν. Τα ίδια συμπτώματα παρουσιάζουν στη συνέχεια και τα ανώτερα φύλλα. Η χαρακτηριστική ένδειξη της προσβολής των φυτών από αυτά τα 2 παθογόνα είναι ο καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου σε κάθετη τομή του στελέχους του φυτού. Τα παθογόνα παραμένουν στα φυτικά υπολείμματα του εδάφους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η περίσσεια [[Άζωτο|αζώτου]], η μικρή φωτοπερίοδος και η έλλειψη φωτισμού κάνουν τα φυτά περισσότερα ευπαθή στην προσβολή. Η [[Ασθένειες πιπεριάς|ασθένεια]] αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και βελτίωση της στράγγισης του έδαφους. Η υπερβολική αζωτούχα [[Λίπανση πιπεριάς|λίπανση]] των φυτών προκαλεί έντονα συμπτώματα των φυτών από τα 2 παθογόνα, καθώς δημιουργούνται ευνοϊκότερες συνθήκες για την ανάπτυξη τους. Ακόμα η υπερβολική [[Άρδευση πιπεριάς|άρδευση]] των φυτών προκαλεί εντονότερα συμπτώματα στα ασθενή φυτά. Η εφαρμογή της 3-4ετούς [[Αμειψισπορά|αμειψισποράς]], η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργειας]] μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Σημαντική κρίνεται ακόμα η απολύμανση του εδάφους (σε [[Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακές καλλιέργειες]]) με ατμό και η [[Ηλιοαπολύμανση εδάφους πιπεριάς|ηλιοαπολύμανση]] κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.   

Οι αδρομυκώσεις οφείλονται στο φουζάριο (Fuzarium oxysporum f.sp.capsici) και στο βερτισίλλιο (Verticillium dahliae). Πρόκειται για παθογόνα που ζουν στο [[Εδαφικές συνθήκες πιπεριάς|έδαφος]] και προκαλούν σοβαρές ζημιές στα προσβεβλημένα [[Πιπεριά φυτό|φυτά]]. Η προσβολή ξεκινάει από το [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|ριζικό σύστημα]], στη συνέχεια τα παθογόνα εισέρχονται στα αγγεία του ξύλου του φυτού, δυσχεραίνουν την κυκλοφορία του νερού και τελικά προκαλούν ξήρανση των φυτών λόγω ελλιπής τροφοδοσίας του σε νερό. Αρχικά μαραίνεται το μισό φυλλάριο, ενώ στα κατώτερα φύλλα εμφανίζονται μεσονεύριες χλωρώσεις. Το φυτό παρουσιάζει μάρανση. Αρχικά τα παλαιότερα φύλλα εμφανίζουν μεσονεύριες χλωρώσεις και στη συνέχεια πέφτουν. Τα ίδια συμπτώματα παρουσιάζουν στη συνέχεια και τα ανώτερα φύλλα. Η χαρακτηριστική ένδειξη της προσβολής των φυτών από αυτά τα 2 παθογόνα είναι ο καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου σε κάθετη τομή του στελέχους του φυτού. Τα παθογόνα παραμένουν στα φυτικά υπολείμματα του εδάφους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η περίσσεια [[Άζωτο|αζώτου]], η μικρή φωτοπερίοδος και η έλλειψη φωτισμού κάνουν τα φυτά περισσότερα ευπαθή στην προσβολή. Η [[Ασθένειες πιπεριάς|ασθένεια]] αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και βελτίωση της στράγγισης του έδαφους. Η υπερβολική αζωτούχα [[Λίπανση πιπεριάς|λίπανση]] των φυτών προκαλεί έντονα συμπτώματα των φυτών από τα 2 παθογόνα, καθώς δημιουργούνται ευνοϊκότερες συνθήκες για την ανάπτυξη τους. Ακόμα η υπερβολική [[Άρδευση πιπεριάς|άρδευση]] των φυτών προκαλεί εντονότερα συμπτώματα στα ασθενή φυτά. Η εφαρμογή της 3-4ετούς [[Αμειψισπορά|αμειψισποράς]], η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργειας]] μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Σημαντική κρίνεται ακόμα η απολύμανση του εδάφους (σε [[Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακές καλλιέργειες]]) με ατμό και η [[Ηλιοαπολύμανση εδάφους πιπεριάς|ηλιοαπολύμανση]] κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.