Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Περιβαλλοντικοί παράγοντες"
(2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Οι καιρικές συνθήκες κατά την [[Άνθη|ανθική περίοδο]] είναι ένας από τους κρίσιμους παράγοντες που καθορίζουν το ποσοστό της καρπόδεσης των ανθέων και την εξέλιξη τους σε [[Καρποί|καρπούς]]. Κάτω από ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, περίπου 15000 άνθη σ' ένα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρο]] [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]] [[Καρπόδεση|καρποδένουν]]. | + | Οι καιρικές συνθήκες κατά την [[Άνθη|ανθική περίοδο]] είναι ένας από τους κρίσιμους παράγοντες που καθορίζουν το ποσοστό της καρπόδεσης των ανθέων και την εξέλιξη τους σε [[Καρποί|καρπούς]]. Κάτω από ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, περίπου 15000 άνθη σ' ένα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρο]] [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]] [[Καρπόδεση|καρποδένουν]]. Η μείωση της παραγωγής σε 1500 καρπούς εμπορεύσιμου μεγέθους με αραίωμα στοιχίζει ακριβά. Αλλά ο δριμύς καιρός πριν και κατά τη διάρκεια της άνθησης μπορεί μερικές φορές να μειώσει την καρπόδεση σε βαθμό, που η παραγωγή δεν είναι επικερδής. |
− | + | * <u>Έλλειψη χειμερινού ψύχους:</u> | |
+ | Όταν τα φυλλοβόλα καρποφόρα δένδρα δεν εκτίθενται σ' επαρκές χειμερινό ψύχος, τότε ένα μέρος των [[Σχηματισμός Ανθοφόρων Οφθαλμών|ανθοφόρων οφθαλμών]] τους πέφτει, πριν την άνθηση, και οι υπόλοιποι που μένουν εκπτύσσονται σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Έτσι η [[Ανθοφορία|ανθοφορία]] μπορεί να επεκταθεί επί αρκετές εβδομάδες, με αποτέλεσμα η [[Επικονίαση|επικονίαση]] και η καρπόδεση να μην είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Μετά από έναν εξαιρετικά θερμό χειμώνα, η [[Ποικιλία κερασιάς Lambert|ποικιλία κερασιάς Lambert]] παράγει πράσινους και [[Ωρίμανση κερασιών|ώριμους]] [[Κεράσι|καρπούς]] συγχρόνως. | ||
− | * | + | * <u>Άνεμος:</u> |
− | + | Αν και οι [[Ανεμοπροστασία|άνεμοι]] είναι αναγκαίοι για τα ανεμόφιλα είδη, όμως οι δυνατοί και ξεροί ξεραίνουν τα στίγματα και οι γυρεόκοκκοι δεν θα ενυδατωθούν και δε θα βλαστήσουν. Επιπροσθέτως δε, οι [[Μέλισσες|μέλισσες]] δεν αφήνουν τις κυψέλες ή δεν πετούν όταν η ταχύτητα του ανέμου ξεπερνά τα 25-40 Km/h. | |
− | + | * <u>Ακραίες θερμοκρασίες:</u> | |
− | + | Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από 10<sup>0</sup>C, οι μέλισσες παραμένουν στις κυψέλες. Οι γυρεόκοκκοι μπορεί να βλαστήσουν στο στίγμα, αλλά αυξάνουν αργά σ' αυτή τη θερμοκρασία. Οι γυρεοσωλήνες στην [[Ποικιλία αχλαδιάς Bartlett S.Boyey|ποικιλία αχλαδιάς Bartlett]] αυξάνουν κατά το ένα τέταρτο σε ταχύτητα στους 6<sup>0</sup>C απ' ότι στους 15<sup>0</sup>C. Στους 6<sup>0</sup>C η αύξηση του γυρεοσωλήνα είναι τόσο βραδεία που η καρπόδεση θα είναι ελάχιστη. Όταν υπάρχει καθυστέρηση στην επικονίαση ή ο γυρεοσωλήνας αυξάνει πολύ αργά, το ωάριο εντός του εμβρυόσακου εκφυλίζεται, πριν ακόμα γονιμοποιηθεί. Σε μέτρια υψηλές θερμοκρασίες (22-25<sup>0</sup>C) οι Lu και Roberts (1952) παρατήρησαν ότι τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μηλιάς|άνθη]] της [[Ποικιλία μηλιάς Delicious|μηλιάς Delicious]] πέφτουν.<ref name="Περιβαλλοντικοί Παράγοντες"/> | |
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | * Ακραίες θερμοκρασίες | + | |
− | Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από 10<sup>0</sup>C, οι μέλισσες παραμένουν στις κυψέλες. Οι γυρεόκοκκοι μπορεί να βλαστήσουν στο στίγμα, αλλά αυξάνουν αργά σ' αυτή τη θερμοκρασία. | + | |
− | + | ||
− | Οι γυρεοσωλήνες στην [[Ποικιλία αχλαδιάς Bartlett S.Boyey|ποικιλία αχλαδιάς Bartlett]] αυξάνουν κατά το ένα τέταρτο σε ταχύτητα στους 6<sup>0</sup>C απ' ότι στους 15<sup>0</sup>C. Στους 6<sup>0</sup>C η αύξηση του γυρεοσωλήνα είναι τόσο βραδεία που η καρπόδεση θα είναι ελάχιστη. | + | |
− | + | ||
− | Όταν υπάρχει καθυστέρηση στην επικονίαση ή ο γυρεοσωλήνας αυξάνει πολύ αργά, το ωάριο εντός του εμβρυόσακου εκφυλίζεται, πριν ακόμα γονιμοποιηθεί. Σε μέτρια υψηλές θερμοκρασίες (22-25<sup>0</sup>C) οι Lu και Roberts (1952) παρατήρησαν ότι τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μηλιάς|άνθη]] της [[Ποικιλία μηλιάς Delicious|μηλιάς Delicious]] πέφτουν.<ref name="Περιβαλλοντικοί Παράγοντες"/> | + | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== |
Τελευταία αναθεώρηση της 13:42, 21 Σεπτεμβρίου 2016
Οι καιρικές συνθήκες κατά την ανθική περίοδο είναι ένας από τους κρίσιμους παράγοντες που καθορίζουν το ποσοστό της καρπόδεσης των ανθέων και την εξέλιξη τους σε καρπούς. Κάτω από ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, περίπου 15000 άνθη σ' ένα δένδρο ροδακινιάς καρποδένουν. Η μείωση της παραγωγής σε 1500 καρπούς εμπορεύσιμου μεγέθους με αραίωμα στοιχίζει ακριβά. Αλλά ο δριμύς καιρός πριν και κατά τη διάρκεια της άνθησης μπορεί μερικές φορές να μειώσει την καρπόδεση σε βαθμό, που η παραγωγή δεν είναι επικερδής.
- Έλλειψη χειμερινού ψύχους:
Όταν τα φυλλοβόλα καρποφόρα δένδρα δεν εκτίθενται σ' επαρκές χειμερινό ψύχος, τότε ένα μέρος των ανθοφόρων οφθαλμών τους πέφτει, πριν την άνθηση, και οι υπόλοιποι που μένουν εκπτύσσονται σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Έτσι η ανθοφορία μπορεί να επεκταθεί επί αρκετές εβδομάδες, με αποτέλεσμα η επικονίαση και η καρπόδεση να μην είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Μετά από έναν εξαιρετικά θερμό χειμώνα, η ποικιλία κερασιάς Lambert παράγει πράσινους και ώριμους καρπούς συγχρόνως.
- Άνεμος:
Αν και οι άνεμοι είναι αναγκαίοι για τα ανεμόφιλα είδη, όμως οι δυνατοί και ξεροί ξεραίνουν τα στίγματα και οι γυρεόκοκκοι δεν θα ενυδατωθούν και δε θα βλαστήσουν. Επιπροσθέτως δε, οι μέλισσες δεν αφήνουν τις κυψέλες ή δεν πετούν όταν η ταχύτητα του ανέμου ξεπερνά τα 25-40 Km/h.
- Ακραίες θερμοκρασίες:
Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από 100C, οι μέλισσες παραμένουν στις κυψέλες. Οι γυρεόκοκκοι μπορεί να βλαστήσουν στο στίγμα, αλλά αυξάνουν αργά σ' αυτή τη θερμοκρασία. Οι γυρεοσωλήνες στην ποικιλία αχλαδιάς Bartlett αυξάνουν κατά το ένα τέταρτο σε ταχύτητα στους 60C απ' ότι στους 150C. Στους 60C η αύξηση του γυρεοσωλήνα είναι τόσο βραδεία που η καρπόδεση θα είναι ελάχιστη. Όταν υπάρχει καθυστέρηση στην επικονίαση ή ο γυρεοσωλήνας αυξάνει πολύ αργά, το ωάριο εντός του εμβρυόσακου εκφυλίζεται, πριν ακόμα γονιμοποιηθεί. Σε μέτρια υψηλές θερμοκρασίες (22-250C) οι Lu και Roberts (1952) παρατήρησαν ότι τα άνθη της μηλιάς Delicious πέφτουν.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997