Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φύτευση δενδρυλλίων Τεϊόδενδρου"
(Νέα σελίδα με ' ==Βιβλιογραφία== <references> <ref name="Καλλιέργεια Τεϊόδενδρου"> Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπ...') |
|||
| (4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | Επισημαίνονται οι θέσεις φυτεύσεως <ref name="Καλλιέργεια Τεϊόδενδρου"/> και διανοίγονται οι λάκκοι διαστάσεως 60 x 30 cm. Κατά τη φύτευση μαζί με το χώμα προστίθεται και κάποια ποσότητα λιπάσματος κυρίως υπερφοσφωρικού (60gr) και [[Κάλιο|καλίου]]. Η προσθήκη κάποιας οργανικής ύλης είναι επιθυμητή. Αν το pH του [[τύποι εδαφών |εδάφους]] είναι υψηλό συνιστάται η προσθήκη θειαφιού για τη μείωση του pH. | ||
| + | Τα κουτσουράκια φυτεύονται σε βάθος παρόμοιο με αυτό του φυτωρίου. Τα [[κατάλογος φυτών |φυτά]] μέσα σε σακούλες χρειάζονται μικρότερους λάκκους, βάθους 45cm και διαμέτρου 25-30cm. Μετά τη φύτευση τοποθετείται ο πάσσαλος στηρίξεως του φυτού σε κατακόρυφη θέση. Στη φάση αυτή συνιστάται και η σκίαση των φυτών με φύλλα ή με άλλο φυτικό υλικό, προσωρινά. Σε μερικές περιοχές συνιστάται η προσθήκη εδαφικού επιστρώματος από κάποιο αγρωστώδες. Η διεργασία αυτή πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα μετά τη φύτευση. | ||
| + | {{{top_heading|==}}}Αποστάσεις φύτευσης{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Κατα τα συστήματα των τετραγώνων και ισόπλευρων τριγώνων συνιστώνται αποστάσεις 0.9-1.5 μέτρο και για τον οπωροφόρο φράχτη 0.45 x 2 μέτρα. Ο αριθμός των φυτών κατά στρέμμα ανέρχεται σε 600-1100 φυτά ή και περισσότερα. | ||
| + | {{{top_heading|==}}}Σύστημα φύτευσης{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Το [[τεϊόδενδρο]] φυτεύεται, ανάλογα με την κλίση του εδάφους, κατά ισοϋψείς καμπύλες, κατά τετράγωνα, ισόπλευρα τρίγωνα και οπωροφόρο φράχτη. | ||
| + | {{{top_heading|==}}}Σκίαση δενδρυλλίων{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Οι φυτείες στο Ασσάμ αρχικά σκιάζονταν, και αυτό γινόταν με τη φύτευση των φυτών κάτω από διάφορα δένδρα. Αργότερα όμως διαπιστώθηκε ότι τα δένδρα του τεϊόδενδρου κάτω από σκιά ανταποκρίνονταν πολύ λίγο στις λιπάνσεις, ενώ τα ασκίαστα ανταποκρίνονταν καλύτερα στις λιπάνσεις και έδιναν υψηλότερες παραγωγές. Γι' αυτό τα δένδρα που προκαλούσαν σκίαση απομακρύνθηκαν σε πολλές περιοχές. Οι Othieno και Ng'etich (1993) αναφέρουν ότι σε υψηλά υψόμετρα στην Κένυα, οι ασκίαστοι θάμνοι τεϊόδενδρου παρήγαγαν περισσότερους παραγωγικούς βλαστούς απ' ότι οι σκιαζόμενοι. Παρά ταύτα τα μη λιπανθέντα σκιαζόμενα δένδρα καρποφορούσαν καλύτερα από τα μη λιπανθέντα ασκίαστα φυτά. Σε μερικές περιοχές, οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές στα μέσα της βλαστικής περιόδου και οι παραγωγές πέφτουν, γιατί οι θερμοκρασίες των [[Βοτανικά Στοιχεία Τεϊόδενδρου |φύλλων]] είναι πάνω από την κρίσιμη τιμή και η φωτοσύνθεση μειώνεται. Σ΄ αυτές τις περιοχές, όπως στις περιοχές με χαμηλό υψόμετρο βόρεια της Ινδίας και του Μπανγλαντές, τα δένδρα για σκίαση παρέμειναν. Όπου τα δένδρα σκίασης χρειάζονται, πρέπει να φυτευτούν πριν την εγκατάσταση της φυτείας, κατά προτίμηση τον προηγούμενο χρόνο. Τα δένδρα για σκίαση παράγονται από σπόρο ή από τη μεταφύτευση σπορόφυτων από δασικά φυτώρια. Τα πιο διαδεδομένα για σκίαση δένδρα είναι τα είδη του γένους Albizzia. Τα δένδρα αυτά παράλληλα παρέχουν μεγάλη ποσότητα [[άζωτο |αζώτου]] για το τεϊόδενδρο. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το είδος Grevillea robusta, το οποίο δεν εμπλουτίζει το έδαφος με άζωτο. | ||
| + | Όπου επικρατούν ισχυροί άνεμοι συνιστάται οι φυτείες να προστατεύονται με φυτικούς ή τεχνητούς ανεμοθραύστες. Ως κατάλληλα φυτά ενδείκνυνται τα Hakea saligna και Eukalyptus spp. | ||
| + | |||
| + | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
| + | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια Τεϊόδενδρου| ]] | ||
| + | __notoc__ | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| − | <ref name="Καλλιέργεια Τεϊόδενδρου"> Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001. </ref> | + | |
| + | <ref name="Καλλιέργεια Τεϊόδενδρου"> Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.</ref> | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:14, 28 Μαΐου 2015
Επισημαίνονται οι θέσεις φυτεύσεως [1] και διανοίγονται οι λάκκοι διαστάσεως 60 x 30 cm. Κατά τη φύτευση μαζί με το χώμα προστίθεται και κάποια ποσότητα λιπάσματος κυρίως υπερφοσφωρικού (60gr) και καλίου. Η προσθήκη κάποιας οργανικής ύλης είναι επιθυμητή. Αν το pH του εδάφους είναι υψηλό συνιστάται η προσθήκη θειαφιού για τη μείωση του pH.
Τα κουτσουράκια φυτεύονται σε βάθος παρόμοιο με αυτό του φυτωρίου. Τα φυτά μέσα σε σακούλες χρειάζονται μικρότερους λάκκους, βάθους 45cm και διαμέτρου 25-30cm. Μετά τη φύτευση τοποθετείται ο πάσσαλος στηρίξεως του φυτού σε κατακόρυφη θέση. Στη φάση αυτή συνιστάται και η σκίαση των φυτών με φύλλα ή με άλλο φυτικό υλικό, προσωρινά. Σε μερικές περιοχές συνιστάται η προσθήκη εδαφικού επιστρώματος από κάποιο αγρωστώδες. Η διεργασία αυτή πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα μετά τη φύτευση.
Αποστάσεις φύτευσης
Κατα τα συστήματα των τετραγώνων και ισόπλευρων τριγώνων συνιστώνται αποστάσεις 0.9-1.5 μέτρο και για τον οπωροφόρο φράχτη 0.45 x 2 μέτρα. Ο αριθμός των φυτών κατά στρέμμα ανέρχεται σε 600-1100 φυτά ή και περισσότερα.
Σύστημα φύτευσης
Το τεϊόδενδρο φυτεύεται, ανάλογα με την κλίση του εδάφους, κατά ισοϋψείς καμπύλες, κατά τετράγωνα, ισόπλευρα τρίγωνα και οπωροφόρο φράχτη.
Σκίαση δενδρυλλίων
Οι φυτείες στο Ασσάμ αρχικά σκιάζονταν, και αυτό γινόταν με τη φύτευση των φυτών κάτω από διάφορα δένδρα. Αργότερα όμως διαπιστώθηκε ότι τα δένδρα του τεϊόδενδρου κάτω από σκιά ανταποκρίνονταν πολύ λίγο στις λιπάνσεις, ενώ τα ασκίαστα ανταποκρίνονταν καλύτερα στις λιπάνσεις και έδιναν υψηλότερες παραγωγές. Γι' αυτό τα δένδρα που προκαλούσαν σκίαση απομακρύνθηκαν σε πολλές περιοχές. Οι Othieno και Ng'etich (1993) αναφέρουν ότι σε υψηλά υψόμετρα στην Κένυα, οι ασκίαστοι θάμνοι τεϊόδενδρου παρήγαγαν περισσότερους παραγωγικούς βλαστούς απ' ότι οι σκιαζόμενοι. Παρά ταύτα τα μη λιπανθέντα σκιαζόμενα δένδρα καρποφορούσαν καλύτερα από τα μη λιπανθέντα ασκίαστα φυτά. Σε μερικές περιοχές, οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές στα μέσα της βλαστικής περιόδου και οι παραγωγές πέφτουν, γιατί οι θερμοκρασίες των φύλλων είναι πάνω από την κρίσιμη τιμή και η φωτοσύνθεση μειώνεται. Σ΄ αυτές τις περιοχές, όπως στις περιοχές με χαμηλό υψόμετρο βόρεια της Ινδίας και του Μπανγλαντές, τα δένδρα για σκίαση παρέμειναν. Όπου τα δένδρα σκίασης χρειάζονται, πρέπει να φυτευτούν πριν την εγκατάσταση της φυτείας, κατά προτίμηση τον προηγούμενο χρόνο. Τα δένδρα για σκίαση παράγονται από σπόρο ή από τη μεταφύτευση σπορόφυτων από δασικά φυτώρια. Τα πιο διαδεδομένα για σκίαση δένδρα είναι τα είδη του γένους Albizzia. Τα δένδρα αυτά παράλληλα παρέχουν μεγάλη ποσότητα αζώτου για το τεϊόδενδρο. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το είδος Grevillea robusta, το οποίο δεν εμπλουτίζει το έδαφος με άζωτο.
Όπου επικρατούν ισχυροί άνεμοι συνιστάται οι φυτείες να προστατεύονται με φυτικούς ή τεχνητούς ανεμοθραύστες. Ως κατάλληλα φυτά ενδείκνυνται τα Hakea saligna και Eukalyptus spp.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.
