Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια εδάφους Παπάγιας"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Πρέπει να αποφεύγεται η συγκαλλιέργεια με φασόλια, τομάτες και πιπεριές, κυρίως για τον περιορισμό των νηματώδων σκωλήκων. Η επαναφύτευση παπάγιας στον ίδιο αγρό να αποφεύγεται, αν δεν προηγηθεί απολύμανση του εδάφους ή ο αγρός δεν αφεθεί για κάποιο χρονικό διάστημα σε αγρανάπαυση. | + | Πρέπει να αποφεύγεται η συγκαλλιέργεια με [[Φασολιά |φασόλια]], [[Ντομάτα φυτό |τομάτες]] και [[Πιπεριά φυτό |πιπεριές]], κυρίως για τον περιορισμό των [[Νηματώδη |νηματώδων σκωλήκων]]. Η επαναφύτευση [[παπάγια |παπάγιας]] στον ίδιο αγρό να αποφεύγεται, αν δεν προηγηθεί απολύμανση του [[τύποι εδαφών |εδάφους]] ή ο αγρός δεν αφεθεί για κάποιο χρονικό διάστημα σε [[αγρανάπαυση]]. |
| − | Τα ζιζάνια πρέπει να καταστρέφονται, ιδιαίτερα κατά τα αρχικά στάδια αναπτύξεως των φυτών. Η χρησιμοποίηση φύλλων μαύρου πολυαιθυλενίου, ως εδαφικό επίστρωμα, αυξάνει σημαντικά τη βλάστηση και την παραγωγή των φυτών. Επίσης ως εδαφικό επίστρωμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν άχυρα, τύρφη ή πριονίδια με εξίσου καλά αποτελέσματα. Στα ενήλικα φυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν με προσοχή και τα ζιζανιοκτόνα diuron, paraquat και dalapon, χωρίς το ψεκαστικό διάλυμα να πέσει στα φυτά. (Kasasian, 1971)<ref name="Kasasian"/> Παρά ταύτα η μέθοδος που βρίσκει ευρεία εφαρμογή στις τροπικές περιοχές είναι η απομάκρυνση των ζιζανίων με το χέρι. | + | |
| + | Τα ζιζάνια πρέπει να καταστρέφονται, ιδιαίτερα κατά τα αρχικά στάδια αναπτύξεως των [[κατάλογος φυτών |φυτών]]. Η χρησιμοποίηση φύλλων μαύρου πολυαιθυλενίου, ως εδαφικό επίστρωμα, αυξάνει σημαντικά τη βλάστηση και την παραγωγή των φυτών. Επίσης ως εδαφικό επίστρωμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν άχυρα, τύρφη ή πριονίδια με εξίσου καλά αποτελέσματα. Στα ενήλικα φυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν με προσοχή και τα ζιζανιοκτόνα diuron, paraquat και dalapon, χωρίς το ψεκαστικό διάλυμα να πέσει στα φυτά. (Kasasian, 1971)<ref name="Kasasian"/> Παρά ταύτα η μέθοδος που βρίσκει ευρεία εφαρμογή στις τροπικές περιοχές είναι η απομάκρυνση των ζιζανίων με το χέρι. | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| + | |||
<ref name="Kasasian"> Kasasian, L., Weed control in the tropics", Leonard Hill, 1971.</ref> | <ref name="Kasasian"> Kasasian, L., Weed control in the tropics", Leonard Hill, 1971.</ref> | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:02, 17 Ιουνίου 2016
Πρέπει να αποφεύγεται η συγκαλλιέργεια με φασόλια, τομάτες και πιπεριές, κυρίως για τον περιορισμό των νηματώδων σκωλήκων. Η επαναφύτευση παπάγιας στον ίδιο αγρό να αποφεύγεται, αν δεν προηγηθεί απολύμανση του εδάφους ή ο αγρός δεν αφεθεί για κάποιο χρονικό διάστημα σε αγρανάπαυση.
Τα ζιζάνια πρέπει να καταστρέφονται, ιδιαίτερα κατά τα αρχικά στάδια αναπτύξεως των φυτών. Η χρησιμοποίηση φύλλων μαύρου πολυαιθυλενίου, ως εδαφικό επίστρωμα, αυξάνει σημαντικά τη βλάστηση και την παραγωγή των φυτών. Επίσης ως εδαφικό επίστρωμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν άχυρα, τύρφη ή πριονίδια με εξίσου καλά αποτελέσματα. Στα ενήλικα φυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν με προσοχή και τα ζιζανιοκτόνα diuron, paraquat και dalapon, χωρίς το ψεκαστικό διάλυμα να πέσει στα φυτά. (Kasasian, 1971)[1] Παρά ταύτα η μέθοδος που βρίσκει ευρεία εφαρμογή στις τροπικές περιοχές είναι η απομάκρυνση των ζιζανίων με το χέρι.
Βιβλιογραφία
- ↑ Kasasian, L., Weed control in the tropics", Leonard Hill, 1971.
