Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες κερασιάς"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Η [[Κερασιά|κερασιά]] [[Καλλιέργεια κερασιάς|καλλιεργείται]] σε βαθιά [[Πηλώδη εδάφη|πηλώδη]], πηλοαμμώδη, [[Αμμώδη εδάφη|αμμοπηλώδη]] ή χαλικώδη, καθώς και τα [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη]] κοκκινοχώματα με καλή υφή (ικανοποιητική περιεκτικότητα σε άμμο ή χονδρόκοκκο υλικό). Πρέπει τα εδάφη να κρατούν υγρασία, αλλά να στραγγίζουν καλά και γρήγορα. Τα εδάφη θα πρέπει να [[Άρδευση κερασιάς|αρδεύονται]], το pH του εδάφους θα πρέπει να κυμαίνεται από 5,5 έως 8. Η άριστη περιοχή του pH για την καλύτερη ανάπτυξη είναι από 6-7,5. Επιπλέον η υπόγεια στάθμη του νερού κατά τους χειμερινούς μήνες δεν πρέπει να ξεπερνά το 1-1,5m βάθος. Η κερασιά δεν ευδοκιμεί σε ρηχά, ξηρά, σφιχτά και [[Ασβεστώδη εδάφη|ασβεστούχα εδάφη]]. | + | Η [[Κερασιά|κερασιά]] [[Καλλιέργεια κερασιάς|καλλιεργείται]] σε βαθιά [[Πηλώδη εδάφη|πηλώδη]], πηλοαμμώδη, [[Αμμώδη εδάφη|αμμοπηλώδη]] ή χαλικώδη, καθώς και τα [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη]] κοκκινοχώματα με καλή υφή (ικανοποιητική περιεκτικότητα σε άμμο ή χονδρόκοκκο υλικό). Πρέπει τα εδάφη να κρατούν υγρασία, αλλά να στραγγίζουν καλά και γρήγορα. Τα εδάφη θα πρέπει να [[Άρδευση κερασιάς|αρδεύονται]], το pH του εδάφους θα πρέπει να κυμαίνεται από 5,5 έως 8. Η άριστη περιοχή του pH για την καλύτερη ανάπτυξη είναι από 6-7,5. Επιπλέον η υπόγεια στάθμη του νερού κατά τους χειμερινούς μήνες δεν πρέπει να ξεπερνά το 1-1,5m βάθος. Η κερασιά δεν ευδοκιμεί σε ρηχά, ξηρά, σφιχτά και [[Ασβεστώδη εδάφη|ασβεστούχα εδάφη]].<ref name="Ειδική δενδροκομία"/> |
+ | |||
+ | ==Βιβλιογραφία== | ||
+ | <references> | ||
+ | <ref name="Ειδική δενδροκομία"> Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref> | ||
+ | </references> | ||
[[σχετίζεται με::Κερασιά| ]] | [[σχετίζεται με::Κερασιά| ]] | ||
Γραμμή 9: | Γραμμή 14: | ||
[[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αμμώδη εδάφη| ]] | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αμμώδη εδάφη| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αργιλώδη| ]] | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αργιλώδη| ]] | ||
+ | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 11:33, 23 Ιουνίου 2015
Η κερασιά καλλιεργείται σε βαθιά πηλώδη, πηλοαμμώδη, αμμοπηλώδη ή χαλικώδη, καθώς και τα αργιλώδη κοκκινοχώματα με καλή υφή (ικανοποιητική περιεκτικότητα σε άμμο ή χονδρόκοκκο υλικό). Πρέπει τα εδάφη να κρατούν υγρασία, αλλά να στραγγίζουν καλά και γρήγορα. Τα εδάφη θα πρέπει να αρδεύονται, το pH του εδάφους θα πρέπει να κυμαίνεται από 5,5 έως 8. Η άριστη περιοχή του pH για την καλύτερη ανάπτυξη είναι από 6-7,5. Επιπλέον η υπόγεια στάθμη του νερού κατά τους χειμερινούς μήνες δεν πρέπει να ξεπερνά το 1-1,5m βάθος. Η κερασιά δεν ευδοκιμεί σε ρηχά, ξηρά, σφιχτά και ασβεστούχα εδάφη.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.