Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός ντομάτας Θρίπες"
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
+ | [[Image:Προσβεβλημένο φύλλο ντομάτας από τον Θρίπα του καπνού.jpg|thumb|px100|Προσβεβλημένο φύλλο ντομάτας από τον Θρίπα του καπνού]] | ||
+ | [[Image:Προσβολή ντομάτας από τον Θρίπα του καπνού.png|thumb|px100|Προσβολή ντομάτας από τον Θρίπα του καπνού]] | ||
Τα δύο είδη [[Θρίπας|θρίπων]] που προσβάλλουν την [[Ντομάτα φυτό|ντομάτα]] είναι ο θρίπας του καπνού (Thrips tabaci) και ο θρίπας της Καλιφόρνιας (Frankliniella occidentalis). Υποβαθμίζουν αρκετά την παραγωγή των φυτών και αποτελούν φορείς του ιού του κηλιδωτού μαρασμού της τομάτας. Τα τέλεια άτομα του εντόμου αφήνουν τα αυγά τους πάνω σε όλα τα μαλακά μέρη του υπέργειου τμήματος του φυτού, ενώ οι προνύμφες παραμένουν ακίνητες και μυζούν τους χυμούς. Στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ντομάτας|φύλλα]] στα σημεία προσβολής δημιουργείται μια γκρίζα κηλίδα, ενώ σε έντονες προσβολές μπορεί να προσβληθούν και οι [[Ντομάτα προϊόν|καρποί]]. Μέτρα πρόληψης για την προστασία της [[Καλλιέργεια ντομάτας|καλλιέργειας]] είναι η τήρηση καθαριότητας και η καταστροφή των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας και των [[Καταπολέμηση ζιζανίων ντομάτας|ζιζανίων]] (πιθανών ξενιστών). Οι θρίπες έχουν φυσικούς εχθρούς, που βοηθούν πολύ στον περιορισμό του πληθυσμού τους. Κάποιοι διώκτες είναι οι Aelothrips intermedius, τα είδη του αρπακτικού ημίπτερου Orius spp., αλλά και οι εντομοπαθογενικοί μύκητες όπως Verticilium lecanii, Beauweria bassiana, Paecylomyces fumoroseus και Metarryzium anisopliae. Επίσης, στην καταπολέμησή τους συμβάλλει η χρήση χρωμοτροπικών μπλε παγίδων, στο ύψος της καλλιέργειας. | Τα δύο είδη [[Θρίπας|θρίπων]] που προσβάλλουν την [[Ντομάτα φυτό|ντομάτα]] είναι ο θρίπας του καπνού (Thrips tabaci) και ο θρίπας της Καλιφόρνιας (Frankliniella occidentalis). Υποβαθμίζουν αρκετά την παραγωγή των φυτών και αποτελούν φορείς του ιού του κηλιδωτού μαρασμού της τομάτας. Τα τέλεια άτομα του εντόμου αφήνουν τα αυγά τους πάνω σε όλα τα μαλακά μέρη του υπέργειου τμήματος του φυτού, ενώ οι προνύμφες παραμένουν ακίνητες και μυζούν τους χυμούς. Στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ντομάτας|φύλλα]] στα σημεία προσβολής δημιουργείται μια γκρίζα κηλίδα, ενώ σε έντονες προσβολές μπορεί να προσβληθούν και οι [[Ντομάτα προϊόν|καρποί]]. Μέτρα πρόληψης για την προστασία της [[Καλλιέργεια ντομάτας|καλλιέργειας]] είναι η τήρηση καθαριότητας και η καταστροφή των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας και των [[Καταπολέμηση ζιζανίων ντομάτας|ζιζανίων]] (πιθανών ξενιστών). Οι θρίπες έχουν φυσικούς εχθρούς, που βοηθούν πολύ στον περιορισμό του πληθυσμού τους. Κάποιοι διώκτες είναι οι Aelothrips intermedius, τα είδη του αρπακτικού ημίπτερου Orius spp., αλλά και οι εντομοπαθογενικοί μύκητες όπως Verticilium lecanii, Beauweria bassiana, Paecylomyces fumoroseus και Metarryzium anisopliae. Επίσης, στην καταπολέμησή τους συμβάλλει η χρήση χρωμοτροπικών μπλε παγίδων, στο ύψος της καλλιέργειας. | ||
[[είναι εχθρός της::Ντομάτα φυτό| ]] | [[είναι εχθρός της::Ντομάτα φυτό| ]] | ||
+ | [[είναι εχθρός της::Ντομάτα θερμοκηπίου φυτό| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
[[είναι προσβολή του εχθρού::Θρίπας| ]] | [[είναι προσβολή του εχθρού::Θρίπας| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 10:54, 15 Νοεμβρίου 2013
Τα δύο είδη θρίπων που προσβάλλουν την ντομάτα είναι ο θρίπας του καπνού (Thrips tabaci) και ο θρίπας της Καλιφόρνιας (Frankliniella occidentalis). Υποβαθμίζουν αρκετά την παραγωγή των φυτών και αποτελούν φορείς του ιού του κηλιδωτού μαρασμού της τομάτας. Τα τέλεια άτομα του εντόμου αφήνουν τα αυγά τους πάνω σε όλα τα μαλακά μέρη του υπέργειου τμήματος του φυτού, ενώ οι προνύμφες παραμένουν ακίνητες και μυζούν τους χυμούς. Στα φύλλα στα σημεία προσβολής δημιουργείται μια γκρίζα κηλίδα, ενώ σε έντονες προσβολές μπορεί να προσβληθούν και οι καρποί. Μέτρα πρόληψης για την προστασία της καλλιέργειας είναι η τήρηση καθαριότητας και η καταστροφή των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας και των ζιζανίων (πιθανών ξενιστών). Οι θρίπες έχουν φυσικούς εχθρούς, που βοηθούν πολύ στον περιορισμό του πληθυσμού τους. Κάποιοι διώκτες είναι οι Aelothrips intermedius, τα είδη του αρπακτικού ημίπτερου Orius spp., αλλά και οι εντομοπαθογενικοί μύκητες όπως Verticilium lecanii, Beauweria bassiana, Paecylomyces fumoroseus και Metarryzium anisopliae. Επίσης, στην καταπολέμησή τους συμβάλλει η χρήση χρωμοτροπικών μπλε παγίδων, στο ύψος της καλλιέργειας.