Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες λίτσι"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Μπορούν να [[Καλλιέργεια λίτσι|καλλιεργηθούν]] σε εδάφη βάθους μόνο 40cm, ακόμα και σε βραχώδη ή [[Ασβεστώδη εδάφη|ασβεστώδη εδάφη]]. Γενικά πιστεύεται ότι επιλέγονται φρέσκα, βαθιά εδάφη που κατά προτίμηση περιέχουν μια επαρκή ποσότητα οργανικών ουσιών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την βλαστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια καλλιέργειας του [[Λίτσι φυτό|φυτού]]. Πάρα πολλές οργανικές ουσίες, ωστόσο, μπορεί να είναι καταστρεπτικές στο ώριμο στάδιο της ανθοφορίας. Το λίτσι, παρ’ όλα αυτά προσαρμόζονται σε εδάφη με διαφορετικές συστάσεις όπως [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη]], [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη]], πηλοαμμώδη, αργιλοπηλώδη ή και ακόμα σε εδάφη με περιεκτικότητα αργίλου 40%. Αν και τα βαθύτερα εδάφη χαρακτηρίζονται για την καλή αποστράγγιση τους, τα φυτά του λίτσι, ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστούν. Αναφορές έχουν δείξει ότι τα δένδρα μπορεί να έχουν τις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λίτσι|ρίζες]] τους βυθισμένες στο νερό χωρίς να υποφέρουν σημαντικά. Μπορούν να αντέξουν πάνω από 2 εβδομάδες σε πλημμυρισμένα εδάφη χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη τους, ενώ αν μια τέτοια κατάσταση παραταθεί τα δένδρα μπορεί να καταστραφούν. Λίγες παραγωγικές χώρες συστήνουν καλά αποστραγγισμένα εδάφη βάθους 1m για την εμπορική καλλιέργεια του λίτσι. Τα όξινα εδάφη με pΗ μεταξύ 5,5 και 6,5 είναι γενικώς προτεινόμενα ως ιδανικά για την καλλιέργεια του λίτσι, το οποίο ανέχεται εδάφη με pΗ λιγότερο από 5,5. Από χημική άποψη, το Λίτσι δεν απαιτεί ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος. Όταν η παραγωγή προορίζεται για εμπορικό σκοπό, απαιτείται ένα υψηλό ποσοστό αζώτου και ένα μέτριο επίπεδο φωσφόρου, καλίου και ασβεστίου. Πολλά φτωχά εδάφη περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες μαγνησίου και μικρο - στοιχείων. | + | Μπορούν να [[Καλλιέργεια λίτσι|καλλιεργηθούν]] σε εδάφη βάθους μόνο 40cm, ακόμα και σε βραχώδη ή [[Ασβεστώδη εδάφη|ασβεστώδη εδάφη]]. Γενικά πιστεύεται ότι επιλέγονται φρέσκα, βαθιά εδάφη που κατά προτίμηση περιέχουν μια επαρκή ποσότητα οργανικών ουσιών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την βλαστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια καλλιέργειας του [[Λίτσι φυτό|φυτού]]. Πάρα πολλές οργανικές ουσίες, ωστόσο, μπορεί να είναι καταστρεπτικές στο ώριμο στάδιο της ανθοφορίας. Το λίτσι, παρ’ όλα αυτά προσαρμόζονται σε εδάφη με διαφορετικές συστάσεις όπως [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη]], [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη]], πηλοαμμώδη, αργιλοπηλώδη ή και ακόμα σε εδάφη με περιεκτικότητα αργίλου 40%. Αν και τα βαθύτερα εδάφη χαρακτηρίζονται για την καλή αποστράγγιση τους, τα φυτά του λίτσι, ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστούν. Αναφορές έχουν δείξει ότι τα δένδρα μπορεί να έχουν τις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λίτσι|ρίζες]] τους βυθισμένες στο νερό χωρίς να υποφέρουν σημαντικά. Μπορούν να αντέξουν πάνω από 2 εβδομάδες σε πλημμυρισμένα εδάφη χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη τους, ενώ αν μια τέτοια κατάσταση παραταθεί τα δένδρα μπορεί να καταστραφούν. Λίγες παραγωγικές χώρες συστήνουν καλά αποστραγγισμένα εδάφη βάθους 1m για την εμπορική καλλιέργεια του λίτσι. Τα όξινα εδάφη με pΗ μεταξύ 5,5 και 6,5 είναι γενικώς προτεινόμενα ως ιδανικά για την καλλιέργεια του λίτσι, το οποίο ανέχεται εδάφη με pΗ λιγότερο από 5,5. Από χημική άποψη, το Λίτσι δεν απαιτεί ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος. Όταν η παραγωγή προορίζεται για εμπορικό σκοπό, απαιτείται ένα υψηλό ποσοστό αζώτου και ένα μέτριο επίπεδο φωσφόρου, καλίου και ασβεστίου. Πολλά φτωχά εδάφη περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες μαγνησίου και μικρο - στοιχείων.<ref name="Λίτσι φυτό"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Λίτσι φυτό"> Η καλλιέργεια του λίτσι, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Κολοκοτρώνη Μαρίας, Ηράκλειο 2006.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 14: | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::5.3| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::5.3| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::7| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::7| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:14, 21 Ιουλίου 2015
Μπορούν να καλλιεργηθούν σε εδάφη βάθους μόνο 40cm, ακόμα και σε βραχώδη ή ασβεστώδη εδάφη. Γενικά πιστεύεται ότι επιλέγονται φρέσκα, βαθιά εδάφη που κατά προτίμηση περιέχουν μια επαρκή ποσότητα οργανικών ουσιών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την βλαστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια καλλιέργειας του φυτού. Πάρα πολλές οργανικές ουσίες, ωστόσο, μπορεί να είναι καταστρεπτικές στο ώριμο στάδιο της ανθοφορίας. Το λίτσι, παρ’ όλα αυτά προσαρμόζονται σε εδάφη με διαφορετικές συστάσεις όπως αμμώδη, αργιλώδη, πηλοαμμώδη, αργιλοπηλώδη ή και ακόμα σε εδάφη με περιεκτικότητα αργίλου 40%. Αν και τα βαθύτερα εδάφη χαρακτηρίζονται για την καλή αποστράγγιση τους, τα φυτά του λίτσι, ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστούν. Αναφορές έχουν δείξει ότι τα δένδρα μπορεί να έχουν τις ρίζες τους βυθισμένες στο νερό χωρίς να υποφέρουν σημαντικά. Μπορούν να αντέξουν πάνω από 2 εβδομάδες σε πλημμυρισμένα εδάφη χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη τους, ενώ αν μια τέτοια κατάσταση παραταθεί τα δένδρα μπορεί να καταστραφούν. Λίγες παραγωγικές χώρες συστήνουν καλά αποστραγγισμένα εδάφη βάθους 1m για την εμπορική καλλιέργεια του λίτσι. Τα όξινα εδάφη με pΗ μεταξύ 5,5 και 6,5 είναι γενικώς προτεινόμενα ως ιδανικά για την καλλιέργεια του λίτσι, το οποίο ανέχεται εδάφη με pΗ λιγότερο από 5,5. Από χημική άποψη, το Λίτσι δεν απαιτεί ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος. Όταν η παραγωγή προορίζεται για εμπορικό σκοπό, απαιτείται ένα υψηλό ποσοστό αζώτου και ένα μέτριο επίπεδο φωσφόρου, καλίου και ασβεστίου. Πολλά φτωχά εδάφη περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες μαγνησίου και μικρο - στοιχείων.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η καλλιέργεια του λίτσι, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Κολοκοτρώνη Μαρίας, Ηράκλειο 2006.
