Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κλιματικές συνθήκες πιπεριάς"
(Νέα σελίδα με 'Ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη των φυτών της πιπεριάς είναι 16-18<sup>o</s...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | + | Η [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργεια]] της [[Πιπεριά φυτό|πιπεριάς]] είναι αποδοτική μόνο σε περιβάλλον με ήπιο κλίμα, δεδομένου ότι πρόκειται για φυτό ευπαθές στο ψύχος, δηλαδή σε θερμοκρασίες κάτω από 12<sup>o</sup>C περίπου. Για ικανοποιητική εκμετάλλευση του παραγωγικού δυναμικού του φυτού απαιτείται μακρά βλαστική περίοδος με ευνοϊκές θερμοκρασίες, δεδομένου ότι τα φυτά των πρώϊμων [[Ποικιλίες πιπεριάς|ποικιλιών]] αρχίζουν να συγκομίζονται περίπου 3-4 μήνες μετά τη σπορά και των όψιμων ποικιλιών μετά από 4-5 μήνες, ενώ η περίοδος των διαδοχικών συγκομιδών συνεχίζεται για πολλές εβδομάδες, εφόσον οι συνθήκες περιβάλλοντος ευνοούν την αύξηση και ανάπτυξη του φυτού. Άριστη αύξηση και ανάπτυξη της πιπεριάς επιτυγχάνεται σε θερμοκρασίες ημέρας 20-25<sup>o</sup>C και νύχτας 16-20<sup>o</sup>C. Όταν η θερμοκρασία νύχτας ξεπερνά τους 20<sup>o</sup>C η καρπόδεση είναι φτωχή. Σε θερμοκρασίες κάτω από 15-16<sup>o</sup>C και πάνω από 30-32<sup>o</sup>C είτε δεν γονιμοποιούνται τα άνθη λόγω έλλειψης της γύρης, είτε απορρίπτονται οι νεαροί [[Πιπεριά προϊόν|καρποί]] λόγω θερμικής καταπόνησης του φυτού. Άριστες θερμοκρασίες για επικονίαση είναι 20-25<sup>o</sup>C. Βρέθηκε πως τα είδη ή και οι ποικιλίες που παράγουν καυτερούς καρπούς αντέχουν περισσότερο σε υψηλές θερμοκρασίες και ίσως ορισμένες ευνοούνται από αυτές. Στις ακραίες θερμοκρασίες περιβάλλοντος περισσότερο ευαίσθητες είναι οι μεγαλόκαρπες ποικιλίες, οι οποίες παράγουν τότε παραμορφωμένους καρπούς λόγω ελλιπούς γονιμοποίησης. | |
| + | |||
| + | Σε χαμηλές θερμοκρασίες υποβαθμίζεται η γεύση και το άρωμα των παραγόμενων καρπών. Σύμφωνα με ορισμένα πειραματικά δεδομένα, οι άριστες θερμοκρασίες για την σύνθεση των ερυθρών χρωστικών ουσιών και γι' αυτό οι καρποί που ωριμάζουν αργά το φθινόπωρο (Οκτώβριο στην Β. Ελλάδα) έχουν φτωχό χρώμα. Για την σύνθεση των ερυθρών χρωστικών δεν απαιτείται φως. Η ελάχιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση του σπόρου είναι 15<sup>o</sup>C και η άριστη 25-30<sup>o</sup>C. Είναι φωτοπεριοδικά ουδέτερο φυτό.<ref name="Κλιματικές και εδαφικές συνθήκες υπαίθριας πιπεριάς"/> | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Κλιματικές και εδαφικές συνθήκες υπαίθριας πιπεριάς"> Μελέτη των εμβολιασμένων φυταρίων στην πιπεριά, μεταπτυχιακή μελέτη του Αθανασιάδη Χρήστου, Θεσσαλονίκη 2008.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Πιπεριά φυτό| ]] | [[σχετίζεται με::Πιπεριά φυτό| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:34, 9 Ιουλίου 2015
Η καλλιέργεια της πιπεριάς είναι αποδοτική μόνο σε περιβάλλον με ήπιο κλίμα, δεδομένου ότι πρόκειται για φυτό ευπαθές στο ψύχος, δηλαδή σε θερμοκρασίες κάτω από 12oC περίπου. Για ικανοποιητική εκμετάλλευση του παραγωγικού δυναμικού του φυτού απαιτείται μακρά βλαστική περίοδος με ευνοϊκές θερμοκρασίες, δεδομένου ότι τα φυτά των πρώϊμων ποικιλιών αρχίζουν να συγκομίζονται περίπου 3-4 μήνες μετά τη σπορά και των όψιμων ποικιλιών μετά από 4-5 μήνες, ενώ η περίοδος των διαδοχικών συγκομιδών συνεχίζεται για πολλές εβδομάδες, εφόσον οι συνθήκες περιβάλλοντος ευνοούν την αύξηση και ανάπτυξη του φυτού. Άριστη αύξηση και ανάπτυξη της πιπεριάς επιτυγχάνεται σε θερμοκρασίες ημέρας 20-25oC και νύχτας 16-20oC. Όταν η θερμοκρασία νύχτας ξεπερνά τους 20oC η καρπόδεση είναι φτωχή. Σε θερμοκρασίες κάτω από 15-16oC και πάνω από 30-32oC είτε δεν γονιμοποιούνται τα άνθη λόγω έλλειψης της γύρης, είτε απορρίπτονται οι νεαροί καρποί λόγω θερμικής καταπόνησης του φυτού. Άριστες θερμοκρασίες για επικονίαση είναι 20-25oC. Βρέθηκε πως τα είδη ή και οι ποικιλίες που παράγουν καυτερούς καρπούς αντέχουν περισσότερο σε υψηλές θερμοκρασίες και ίσως ορισμένες ευνοούνται από αυτές. Στις ακραίες θερμοκρασίες περιβάλλοντος περισσότερο ευαίσθητες είναι οι μεγαλόκαρπες ποικιλίες, οι οποίες παράγουν τότε παραμορφωμένους καρπούς λόγω ελλιπούς γονιμοποίησης.
Σε χαμηλές θερμοκρασίες υποβαθμίζεται η γεύση και το άρωμα των παραγόμενων καρπών. Σύμφωνα με ορισμένα πειραματικά δεδομένα, οι άριστες θερμοκρασίες για την σύνθεση των ερυθρών χρωστικών ουσιών και γι' αυτό οι καρποί που ωριμάζουν αργά το φθινόπωρο (Οκτώβριο στην Β. Ελλάδα) έχουν φτωχό χρώμα. Για την σύνθεση των ερυθρών χρωστικών δεν απαιτείται φως. Η ελάχιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση του σπόρου είναι 15oC και η άριστη 25-30oC. Είναι φωτοπεριοδικά ουδέτερο φυτό.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Μελέτη των εμβολιασμένων φυταρίων στην πιπεριά, μεταπτυχιακή μελέτη του Αθανασιάδη Χρήστου, Θεσσαλονίκη 2008.
