Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα"
Από GAIApedia
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση, όπως είναι η [[Μηλιά|μηλιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]] και [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], ο κλαδευτής πρέπει να [[Αραίωμα καρπών|αραιώσει]] όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]]. | Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση, όπως είναι η [[Μηλιά|μηλιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]] και [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], ο κλαδευτής πρέπει να [[Αραίωμα καρπών|αραιώσει]] όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]]. | ||
| − | Το χειμερινό [[Κλάδεμα|κλάδευμα]] | + | Το χειμερινό [[Κλάδεμα|κλάδευμα]] απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου του ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: [[Ρίζες|ρίζες]]. |
Αναθεώρηση της 08:04, 30 Μαρτίου 2017
Η ροδακινιά και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο.
Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε λογχοειδή βλάστηση, όπως είναι η μηλιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και βερικοκκιά, ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των δένδρων.
Το χειμερινό κλάδευμα απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου του ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: ρίζες.
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
